به گزارش جام جم آنلاین، این نخستین توقف و عقب نشینی ارتش های آلمان نازی پس از جنگ برق آسایی بود که منجر به اشغال بخش اعظم قاره اروپا و حوزه مدیترانه توسط آلمان نازی شده بود.
از آغاز جنگ جهانی دوم در سال 1939 میلادی نیروهای آلمانی همواره مهاجم بوده و در تمام جبهه ها بدون شکست پیشروی کرده بودند.العلمین نخستین جبهه ای بود که آلمان نازی ناگزیر به عقب نشینی از آن شد.
در دسامبر سال 1940 میلادی ، بریتانیایی ها از طریق خاک مصر که تحت قیمومت بریتانیا بود دست به حمله علیه لیبی مستعمره ایتالیا زدند و پس از نابود کردن 3 لشکر ایتالیایی تا طبروق پیش رفتند.
ایتالیایی ها از متحد خود آلمان درخواست کمک می کنند و به این ترتیب ، ژنرال اروین رومل در آوریل سال 1941 میلادی با یک لشکر سبک و یک لشکر زرهی وارد طرابلس پایتخت لیبی می شود.
ژنرال رومل ، فرمانده نابغه جنگ های صحرایی موفق می شود نیروهای آنگلوساکسون را به استثنای یک لشکر کانادایی که در طبروق تحت محاصره قرار گرفته بود از خاک لیبی بیرون براند.
در پاییز سال 1941 میلادی ، پس از حمله هیتلر به خاک شوروی ، بریتانیایی ها از موقعیت استفاده کرده و بار دیگر طبروق را اشغال می کنند.
ژنرال اروین رومل بار دیگر در دسامبر سال 1941 میلادی نیروهای بریتانیا را به عقب می راند و ماه بعد هیتلر را متقاعد می کند تا نیروهای پشتیبانی شامل سرباز و تانک را در اختیار او بگذارد.پس از رسیدن قوای کمکی رومل با نیروهای متحد ایتالیایی دست به یک تهاجم به سوی نیل می زند.
موازنه قوا در 2 سوی جبهه تقریبا برابر بود.متفقین دارای 125 هزار نیرو و 740 دستگاه تانک بوده و قوای محور 113 هزار سرباز و 570 دستگاه تانک در اختیار داشتند.
با این حال ارتش هشتم بریتانیا به فرماندهی ژنرال مونتگمری که در مقابل حمله برق آسای رومل غافلگیر شده بود ،در هر لحظه در خطر فروپاشی قرار داشت.
نیروهای بریتانیا به دلیل مقاومت قهرمانانه و غیرمنتظره یک واحد کوچک فرانسوی از مهلکه نجات یافتند.
این واحد کوچک شامل 5000 سرباز قبلا تحت فرمان دولت ویشی فرانسه اشغالی بودند اما با به صحنه آمدن ژنرال شارل دوگل فرمانده فرانسه آزاد به او پیوستند و تحت فرمان ژنرال کوئنینگ نخستین گردان فرانسه آزاد را تشکیل دادند.
این واحد در فوریه سال 1942 میلادی یک قلعه قدیمی عثمانی به نام بیرحکیم را در وسط صحرا تصرف کرده و دستور داشتند از ناحیه جنوب مانع هرگونه تلاش قوای محور برای محاصره کردن نیروهای متفقین شوند.
در روز 27 مه سال 1942 میلادی برای نخستین بار موضع این واحد توسط لشکر زرهی آریته ایتالیا مورد حمله قرار می گیرد.
نیروهای فرانسوی دست به مقاومت شدیدی زده و ایتالیایی ها را ناگزیر می کنند با به جا گذاشتن 40 دستگاه تانک عقب نشینی کنند.
نیروهای ایتالیایی چندین بار دیگر به بیرحکیم حمله کرده اما هر بار حملاتشان بی نتیجه بود.
در روز 11 ژوئن سال 1942 میلادی ، ژنرال مونتگمری که توانسته بود به نیروهای خود سروسامان دهد به این گردان اجازه داد به ماموریت خود خاتمه دهند.فرانسوی ها موفق شدند در تاریکی شب به نیروهای متفقین ملحق شوند.
مقاومت قهرمانانه این واحد 5000 نفری در مقابل یک لشکر ایتالیایی به لشکر هشتم بریتانیا فرصت تجمع در خط دفاعی دوم خود در مقابل واحه العلمین در مصر را داد.
جنگ شدیدی میان قوای متفقین و نیروهای آلمان و ایتالیا در العلمین درمی گیرد.العلمین در فاصله 100 کیلومتری غرب بندر اسکندریه و دلتای نیل واقع شده بود و محلی بود که در آنجا یورش آلمانی ها و ایتالیایی ها به طور قطعی درهم می شکند.
هیتلر به رومل که آن زمان درجه مارشالی داشت دستور می دهد به هر قیمتی مقاومت کند اما مارشال رومل با اتکا به اعتبار فوق العاده اش حاضر نبود بی جهت جان سربازانش را فدا کند و به نیروهای تحت فرمانش دستور عقب نشینی داد.
مارشال رومل توانست با عقب نشینی توام با جنگ، ارتش تحت فرمانش را در نظم و بدون دادن تلفات زیاد به تونس برساند.
در لندن ، در مقابل جمعیتی که از شادی این پیروزی به شدت به هیجان آمده بودند ، وینستون چرچیل ، نخست وزیر بریتانیا گفت:«این پایان نیست ، حتی آغاز پایان نیست ، بلکه پایان آغاز است». بهرام افتخاری.
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتوگو با امین شفیعی، دبیر جشنواره «امضای کری تضمین است» بررسی شد
در مطالبی خوانده بودم رومل نه تنها بهترین فرمانده بود بلكه او و تمامی افراد تحت امرش در رفتار با اسرای جنگی رفتاری انسان دوستانه داشتند كه حتی فاتحان جنگ جهانی دوم با احترام از او یاد می كنند و دلیل اینكه متفقین توانستند در نورماندی پیاده شوند دلیلش زخمی شدن رومل بود زیرا او فرماندهی آنجا را بر عهده داشت كه با زخمی شدنش و بازگرداتدن او به پشت جبهه عملا بدون فرمانده ماند و آلمان از آنجا ضربه ای كاری و جبران ناپذیر را متحمل شد .