تر و تمیز وارد هیات‌های عزاداری شوید

با توجه به این‌که ماه محرم امسال در فصل سرد سال برگزار می‌شود، احتمال ابتلای عزاداران به انواع بیماری‌های واگیردار و مسری زیاد است؛ بنابراین اگر سرما خورده‌اید یا مبتلا به آنفلوآنزا هستید یا بیماری‌های حاد تنفسی دارید، در محافل عزاداری شرکت نکنید؛ چرا که شما اگر عطسه یا سرفه هم نکنید میکروب‌ها و ویروس‌های ریزی که در هوای تنفسی شما وجود دارد، بسادگی می‌تواند با هر بازدم محیط را آلوده و افراد زیادی را درگیر کند.

به گفته متخصصان کودکان، بیماران قلبی، کلیوی، ریوی، زنان باردار و آنهایی که تحت شیمی‌درمانی قرار دارند از حضور در مکان‌های پرازدحام اجتناب کنند؛ البته اماکنی که به سیستم تهویه مطبوع همچون فن‌های برقی یا پنکه‌های دیواری مجهز هستند تا حدود زیادی به حفظ سلامت هوای محیط کمک می‌کنند؛ اما بدانید مکان‌هایی که به وسیله عطرپاش‌های خودکار به طور مستمر معطر می‌شود، می‌تواند برای بیماران ریوی آلرژیک و دردسرساز باشد.

با وجود آن‌که اغلب هیات‌ها و تکایا فرش شده است، متاسفانه برخی عزاداران فراموش می‌کنند، هنگام ورود کفش‌هایشان را درآورند، اما باید بدانید حتی اگر شما برای یک‌بار در خیابان، پارک، فروشگاه یا توالت‌های عمومی پا گذاشته باشید، شیارهای ته کفش فضای مناسبی برای تجمع انواع میکروب‌های خطرناک بیماری‌زا شده است و راه رفتن با کفش آلوده در محیط مفروش، آلودگی‌ها و میکروب‌های بی‌شماری را لابه‌لای پرز فرش‌ها، موکت‌ها و حتی سنگفرش‌ها انباشته و تهدید‌کننده سلامت عزاداران خواهد شد. این میکروب‌ها اغلب باعث بیماری‌های گوارشی، ریوی، عفونی و انواع حساسیت‌ها می‌شود و اولین کسانی که می‌توانند میزان زیادی از این آلودگی‌ها را دریافت کنند، کودکان نو‌پا، سالمندان، بیماران مبتلا به آسم و آلرژی، زنان باردار و بیماران با سیستم ایمنی ضعیف هستند؛ بنابراین خوب است که هنگام ورود به اماکن عزاداری کفش‌های خود و فرزندانمان را به کفشداری سپرده یا این‌که از کیسه‌های نایلونی یک‌بار مصرف و نه پارچه‌ای برای حمل کفش استفاده کنید.

گاهی برخی افراد فراموش می‌کنند، به دلیل مشکل تعرق، بوی بدن یا پای آنها ممکن است برای دیگران آزار‌دهنده باشد؛ در نتیجه بهتر است همه افراد قبل از شرکت در مراسم پاها را با آب و صابون بشویند و بدانند که شست‌وشوی پاها با آب بتنهایی از بین برنده بوی نامطبوع نیست. همچنین توصیه می‌شود تا حد امکان از کفش یا صندل چرمی همراه جوراب نخی سفید تمیز استفاده کنید و هرگز بر کف اماکن شلوغ بدون جوراب راه نروید، چرا که به زخم‌ها و بیماری‌های پوستی که براحتی منتقل و به سختی درمان می‌شود مبتلا خواهید شد و این موضوع برای مبتلایان به دیابت دردسرسازتر خواهد شد. اگر هم طی روز فعالیت بدنی زیادی داشته‌اید، بدانید که تعرق بدن شما بد بو خواهد شد؛ بنابراین قبل از شرکت در مراسم تمام لباس‌هایتان را تعویض و استحمام کنید.

نکته مهم دیگر بهداشت مستمر محیط وضوخانه و سرویس بهداشتی مساجد و هیات‌های پرترددی است که به توصیه کارشناسان، متصدیان باید با استقرار یک کارگر با لباس کار، چکمه و دستکش به طور دائم به نظافت، شست‌وشو و گندزدایی سرویس‌های بهداشتی رسیدگی کرده و صابون‌های قالبی را حذف و به نصب سیستم لوله‌کشی مایع دستشویی اقدام کنند.

غذای نذری چگونه مسموم می‌شود؟

محرم که فرا می‌رسد، بساط نذری پزی در هر مکانی پهن می‌شود و تهیه و توزیع غذا در تکایا و هیات‌ها در این ایام معمول است، اگر ضوابط بهداشتی رعایت نشود غذای نذری می‌تواند موجب بروز مسمومیت و تهدید‌کننده سلامت عزاداران شود.

اگر فاصله بین پخت و مصرف غذای نذری بیش از دو ساعت باشد، این وضع باعث افت کیفیت بهداشتی غذا و به مرور رشد میکروارگانیسم‌‌های سمی می‌شود که متاسفانه این سم در مراحل اولیه فساد از روی ظاهر، طعم و بوی غذا قابل تشخیص نیست.

دیگ‌هایی که برای پخت غذای نذری استفاده می‌شود، اغلب مسی است که باید قسمت داخلی آن قبل از استفاده با لایه‌ای از قلع پوشانده شود تا ترکیبات مس وارد غذا نشود، اگر این کار به نحو مطلوب انجام نشود ترکیب مس وارد غذا شده و فرد را با مسمومیت روبه‌رو خواهد کرد.

گاهی از مواد رنگ‌دهنده یا طعم‌زا به جای زعفران در شله‌زرد، حلوا، قیمه یا برخی شربت‌ها استفاده می‌شود که اگر این مواد غیر خوراکی و بیش از دوز استاندارد مصرف شود، غذا را به طور نسبی ناسالم می‌کند.

برخی تکایا و هیات‌ها برای تامین آب آشامیدنی از مخازن آب استفاده کرده و برای خنک‌کردن آن از قالب‌های یخی که مدتی با زمین آلوده درتماس بوده، استفاده می‌کنند که می‌تواند موجب ایجاد اختلالات گوارشی بخصوص اسهال حاد خونی در مصرف‌کننده شود.

یکی از اتفاق‌های غیربهداشتی در زمان پخش غذا در هیات‌ها، ورود افراد توزیع‌کننده با جوراب و حتی پای برهنه به داخل سفره است که نان، میوه، سبزی یا قاشق‌های یک بار مصرفی که مستقیم روی سفره گذاشته می‌شود، منبعی برای انتقال آلودگی می‌شود.

استفاده از زاج برای سفید کردن برنج یا سنگ نمک به دلیل ترکیبات ناخالص و فلزات سنگین همچون سرب، جیوه و کادمیوم بسیار سمی و مسمومیت‌زاست. همچنین استفاده از روزنامه به جای پارچه‌های مخصوص دم‌کنی به سبب سیانور، موجب سمی‌شدن غذا می‌شود.

فاخره بهبهانی ‌/‌ جام‌جم