در این روش یک ویروس اصلاح شده ژنتیکی بر روی سیم های الکترود میکروسکوپی قرار داده می شود و عملکرد باتری های لیتیومی به طرز چشمگیری افزایش می یابد؛ یعنی با افزودن یک ویروس مهندسی زیستی به نانوسیم در مرحله تولید، تمام مشکلات و محدودیت های باتری های متداول رفع می شود. دراین فناوری، ضخامت سیم هایی که به عنوان الکترود استفاده می شوند، به اندازه یک گلبول قرمز است.
ویروس مورد استفاده در این پروژه، «M13» نام دارد.در ساخت این باتری از یک نوع صدف دریایی به نام آبالون الهام گرفته شده است. این صدف با کمک همین ویروس، کلسیم موجود در آب دریا را دریافت می کند تا در داخل پوسته خود رشد کند.
این ویروس قادر به تولید سیم های اکسید منگنز است که کارایی باتری های لیتیومی و منابع دیگر تولید انرژی را افزایش می دهد.
یکی از مزیت های این روش، افزایش توان و کارآیی باتری بدون افزایش حجم آن است که کاربرد وسیعی در صنعت خودروسازی و هواپیمایی دارد.
محققان بر این باورند که این روش منجر به بروز تحولی عظیم در صنعت الکترونیک می شود.(ایرنا)
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد