حواسمان به خودمان نیست

اما خارج از نگاه فلسفی و عرفانی به این مقوله، مرگ خصوصا از نوع ناگهانی‌اش هر چقدر برای متوفی راحت به نظر می‌رسد، اما برای اطرافیان شوکه‌کننده و بشدت آسیب‌پذیر است. این روزها که زندگی مطلقا ماشینی و دور از مفاهیم سلامت شده است، خبر مرگ‌های ناگهانی به دلیل ایست قلبی یا سکته نیز زیاد شنیده می‌شود.

اغلب ما فکر می‌کنیم مرگ‌های اینچنینی قابل پیشگیری نیست، اما این موضوع باور غلطی است که در ذهن ما ایجاد شده است.

پزشکان آمریکایی معتقدند که بسیاری از حملات ناگهانی قلبی مدتی قبل از این‌که اتفاق بیفتند با علائم هشداردهنده همراه هستند.

جالب است بدانید که به گفته پزشکان آمریکایی بیش از نیمی از مردان میانسالی که ایست قلبی ناگهانی را تجربه می‌کنند، از یک ماه قبل علائم آن را دارند که اگر زودتر معاینه شده باشند، می‌توان در بیشتر موارد از حمله قلبی جلوگیری کرد.

متخصصان قلب و عروق تاکید دارند که این علائم شامل درد قفسه‌سینه، تنگی نفس، سرگیجه و بی‌حالی است که به گفته محققان، تقریبا 80 درصد این علائم چهار هفته تا یک ساعت پیش از حمله قلبی قابل تشخیص است.

به گزارش ایسنا، ایست قلبی زمانی اتفاق می‌افتد که قلب عمل پمپاژ را به طور ناگهانی متوقف می‌کند و در صورتی که بیمار سریعا احیای قلبی ریوی دریافت کند، بسرعت از شوک الکتریکی برای بازگرداندن ضربان طبیعی قلب او استفاده شود، از مرگ جان سالم به در خواهد برد.

دانستن این نکات از این جهت حائز اهمیت است که اغلب آن‌قدر درگیر مسائل روزمره و دردسرهای نه‌چندان مهم زندگی شده‌ایم که هرگز به چنین علائمی اهمیت نمی‌دهیم. متاسفانه خیلی از ما ایرانی‌ها، مراقبت‌های لازم برای پیشگیری از بیماری‌هایی که می‌تواند ما را تا مرگ نزدیک کند، بی‌اهمیت و وسواس‌گونه می‌دانیم. این موارد فقط شامل بیماری‌های جسمی نمی‌شود؛ درباره مشکلات روحی، اضطراب‌ها و افسردگی‌ها نیز موضع مشابه داریم. کاش حواسمان کمی بیشتر به خودمان باشد.

آوید طالبیان - جام‌جم