زغال،کرسی و والور، نوستالژی زمستان‌های دور

وقتی قیمت چراغ علاءالدین را از سمسارمی‌پرسم، می‌گوید: «این خیلی کار کرده و فتیله‌‌اش تمام شده؛ طلق هم ندارد 40 هزار تومان، اگر مشتری باشی تخفیف خوب هم می‌دهم. ولی همه اینها را داشته باشد، حدود 70 هزار تومان قیمتش است.»

می‌پرسم فتیله و طلقش را از کجا می‌شود خرید؟ مگر هنوز این چراغ‌ها ساخته می‌شود. می‌گوید: «نه! ساخته نمی‌شود، ولی هنوز خرده فروش‌های شوش یا بازار سید اسماعیل این چیزها را دارند!»

البته همین فروشنده اضافه می‌کند: این نوع چراغ‌ها دیگر حکم عتیقه دارد و کمتر پیش می‌آید که نوی آن را ببینید؛ اما اگر آن را جایی دیدید مطمئن باشید کمتر از صد هزار تومان قیمت ندارد. چراغ‌های والور هم با توجه به رنگ‌های سبز و آبی‌شان حدود 80 هزار تومان قیمت دارد. می گویم‏، به نظرم روستایی‌هایی که هنوز گاز ندارند، از آن استفاده می‌کنند؛ می‌گوید: بله. اما غالب آنها از قدیم این چراغ‌ها را دارند؛ ماندگاری آنها بسیار بالاست.

در سال‌های دور، زغال هم به‌عنوان همراه همیشگی کرسی، وسیله‌ای گرمایشی محسوب می‌شد. با این حال به نظر می‌رسد برای هموطنانی که در جای جای کشور، هنوز هم از کرسی به‌عنوان وسیله گرمایشی استفاده می‌کنند‏‌، قیمت زغال بالاست. این روزها زغال کیلویی را در کمتر جایی می‌توانید پیدا کنید، اما زغال‌های بسته‌بندی که در مغازه‌های قلیان فروشی (شغل نوظهوری که در چند سال اخیر رشد کرده!) هر بسته زغال کبابی از 5000 تومان شروع می‌شود. این بسته‌ها ظاهرا یک کیلویی هستند، اما با نگاه کردن به محتویات داخلش متوجه می‌شوید که بیش از 750 تا 800 گرم آن قابل استفاده نیست.

زغال‌های قالبی و فشرده نیز در جعبه‌ها و بسته‌های 300 گرمی، 500 گرمی و یک کیلویی دیده می‌شود. بهترین زغال بسته‌بندی زغال لیموست که دوام بسیاری دارد و گفته می‌شود هر عدد از این قالب‌ها حداقل 45 دقیقه تا یک ساعت می‌سوزد. فروشنده پیشنهاد می‌کند اگر زغال‌ها را برای کباب می‌خواهید مخلوطی از یک بسته زغال یک کیلویی معمولی با یک بسته 300 گرمی زغال قلیان ببرید، کارتان بهتر راه می‌افتد. اینجاست که ذهن انسان به یاد رفیق بد و زغال خوب می‌افتد!

شیرین سعیدی / جام‌جم