انجماد، بیمه درمان‌های ناباروری است

در یک دوره زمانی از طریق لقاح مصنوعی ممکن است تعدادی جنین مازاد بر جنین‌هایی که در این دوره به رحم منتقل می‌شود وجود داشته که می‌توان آنها را در شراطی ویژه منجمد و برای مدت طولانی و بدون هیچ محدودیت زمانی نگهداری کرد.

علاوه بر این، آن دسته از افرادی که تحت درمان‌های خاص از جمله شیمی درمانی قرار می‌گیرند ـ و ممکن است توانایی تولید اسپرم یا تخمک را در آنها کاهش دهد ـ نیز می‌توانند از روش انجماد برای نگهداری و ذخیره سازی اسپرم و تخمک استفاده کنند.

انجماد تخمک و اسپرم از روش‌های جدید کمک درمان ناباروری است. این روش به زنان امکان می‌دهد در سنین جوان تر تخمک‌ها را در شرایط ویژه نگهداری کنند البته با این شرط که بعد از خارج شدن از انجماد کیفیت آن با روز اول تفاوتی نداشته باشد. این روش‌ها مکمل درمان ناباروری است و اصطلاحا به آن بیمه ناباروری گفته می‌شود.

نگهداری اسپرم، تخمک و جنین فریز شده در شرایط خاصی انجام می‌شود. اسپرم، تخمک و جنین یک ماده بیولوژیکی و در حقیقت نوعی سلول زنده است که برای نگهداری باید در دمای 196 تا 200 درجه سانتی‌گراد زیر صفر منجمد شود.

هیچ دستگاه خنک‌کننده‌ای تا این دما سرد نمی‌شود بنابراین برای این کار از نیتروژن مایع استفاده می‌شود.

نیتروژن مایع را در کپسول‌ها یا مخزن‌هایی نگهداری می‌کنند تا تبخیر نشود، چراکه یک نوع گاز است که تحت فشار به مایع تبدیل شده و به همین علت خیلی زود تبخیر می‌شود.

این مخزن‌ها باید به گونه‌ای تقسیم‌بندی شده باشد که جنین، اسپرم یا تخمک هر بیمار براحتی در دسترس باشد. ‌

این روش از نظر هزینه‌های درمان هم به نفع بیماران است، چراکه لازم نیست برای هر بار لقاح مصنوعی مراحل قبلی را دوباره تکرار کند.

برای نگهداری اسپرم، تخمک یا جنین به ابزارها و محیط‌های اختصاصی نیاز است و به همین علت برای این کار هزینه جداگانه‌ای از بیماران دریافت می‌شود که این هزینه حدود یک‌چهارم تا یک پنجم هزینه‌های درمانی است.

در هر چرخه لقاح مصنوعی فرد به عنوان یک موجود بیولوژیک مطرح است که ممکن است واکنش متفاوتی از خود نشان دهد که نتیجه کار را تحت تاثیر قرار می‌دهد، بنابراین استفاده از این روش به طور کلی به نفع همه بیماران است.

دکتر پوپک افتخاری ‌-‌ مدیر بخش جنین‌شناسی رویان