روان​شکافی

من عصبانی‌ام

خانواده و اطرافیانم می‌گویند من فردی پرخاشگر و عصبانی هستم و زود از کوره درمی‌روم، اما خودم فکر می‌کنم هرگز بی‌دلیل عصبانی نشده‌ام. معمولا اگر کسی کاری به‌کار من نداشته باشد خشمگین نمی‌شوم. البته وقتی اتفاقی بیفتد یا مساله‌ای ایجاد شود که باب میل من نباشد، عصبانی می‌شوم و معمولا صدایم را بلند می‌کنم، اما در حالت عادی عصبانی و ناراحت نمی‌شوم.
کد خبر: ۶۳۳۴۶۸
من عصبانی‌ام

نمی‌دانم چرا اطرافیانم با این که دیده‌ام خودشان نیز عصبانی می‌شوند، اما من را فردی عصبانی و پرخاشگر می‌دانند و به من می‌گویند سکوت کن. آیا اگر در مقابل رفتارهای نامربوط دیگران سکوت کنم، فردی خواهم شد که به من برچسب عصبانی و پرخاشگر نخواهند زد. می‌خواهم بدانم در این صورت چگونه حق خودم را بگیرم؟ چرا باید به دیگران اجازه بدهم هر گونه دلشان می‌خواهد با‌من رفتار کنند؟

خشم یک احساس است و همه ما در زندگی خود برخی مواقع آن را تجربه می‌کنیم. وجود این احساس کاملا طبیعی بوده و به منزله مشکل نیست، اما وقتی این احساس به رفتار تبدیل می‌شود و پس از ایجاد این احساس، واکنش از خود نشان می‌دهیم در واقع نوع واکنش ماست که مساله اصلی به‌شمار می‌آید.

غالبا پاسخ رفتاری که ارائه می‌شود پرخاشگری است، البته باید دانست خشم احساس است و پرخاشگری رفتار. وقتی خشم با پرخاشگری همراه می‌شود غالبا فرد با ناکامی روبه‌رو شده که چنین واکنشی از خود نشان می‌دهد البته برخی افراد، میزان بروز رفتارهای پرخاشگرانه‌شان بسیار زیاد یا حتی شیوه ابراز آنها نیز آسیب‌زاست.

در نهایت فرد پرخاشگر تنها می‌شود و دیگران تمایل ندارند وقت خود را با او سپری کنند بنابراین لازم است افراد یاد بگیرند چگونه خشم و ناراحتی خود‌را ابراز و پرخاشگری خود را کنترل کنند.

اگر در مقابل رفتارهای متعددی خشمگین می‌شوید و رفتار ناشی از احساس خشم شما دائم پرخاشگری، زد و خورد و داد و فریاد باشد، به طور مسلم برچسب فرد پرخاشگر به شما تعلق می‌گیرد.

برای رفع این‌مساله بازسازی شناختی توصیه می‌شود و همچنین استفاده از تکنیک‌های آرام‌سازی و تنفس عمیق هنگام بروز این احساس یکی دیگر از راهکارهاست.

برخی افکار غیرمنطقی عبارت است از: تفکر همه یا هیچ، باید و نبایدهای افراطی، بدذات دانستن مردم، اعتقاد به این که فقط یک راه‌حل وجود دارد و دیگر موارد که لازم است شناسایی شود.

در واقع می‌توان گام به گام این افکار را شناسایی کرد. گام اول، یادداشت کردن مواردی است که ما را خشمگین کرده که معمولا شامل بی‌احترامی نسبت به عقاید، نیازها و احساساتمان و بی‌عدالتی است سپس باید واکنش‌هایی را که در قبال آن از خود بروز می‌دهیم نیز مقابل آن یادداشت کنیم و بنویسیم برای چه مدتی در این احساس باقی می‌مانیم.

به عنوان کلید اصلی باید مشخص کنیم کدام‌یک از افکار غیرمنطقی عامل اصلی برآشفته شدن ماست و سپس برای هر کدام از مواردی که ناراحتمان کرده به دنبال راه ابراز باشیم و مشخص کنیم چه رفتارهایی می‌تواند در آن شرایط ما را آرام کند.

دکتر مهرنوش دارینی - روان‌شناس و مشاور

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۱
پدر مستعصل
United States
۱۰:۳۰ - ۱۳۹۲/۱۰/۱۸
۰
۰
مرسی مقاله خوبی بود . لطفا برای مقابله با ناهنجاری های منطقی جوانان در مقابل خواسته هائی كه توان انجام آنرا نداریم مثل كار- تفریح-امكانات معمولی چه باید كرد را هم بفرمائید.

نیازمندی ها