باز هم برگزاری همایش برای کودکان خیابانی

حالا دیگر شهروندان، آنها را به عنوان بخشی از واقعیت‌های تلخ جامعه پذیرفته‌اند، شاید حتی این کودکان هم به این‌قدر متفاوت زندگی کردن از دیگر هم سن و سال‌هایشان عادت کرده‌اند؛ اما هنوز هم این مسئولان هستند که در این سال‌ها همچنان در پیچ و خم برگزاری سمینارها و نشست‌های تخصصی درباره آنها مانده‌اند.

حالا چهارم اسفندماه قرار است یکی دیگر از همان سمینارهای تخصصی برگزار شود. قرار است در این سمینار همه باشند؛ صدها نفر از کارشناسان و استادان دانشگاه گرفته تا مسئولان وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی، سازمان بهزیستی، مرکزمطالعات ناجا، انجمن علمی رفاه اجتماعی ایران، انجمن علمی مددکاری اجتماعی، ستاد سازماندهی سازمان‌های مردم نهاد شورای شهر تهران و ...

این سمینار هم که تمام شود؛ آخرین چیزی که از این همایش‌ها بیرون می‌آید ارائه گزارش عملکرد تکراری از اقداماتی که تاکنون سازمان‌های متولی برای کودکان کار و خیابان انجام داده‌اند؛ مشکلات و خلأهای قانونی که نمی‌گذارد آنها پیش از اینها وارد میدان شوند؛ آمارهای تکان‌دهنده‌ای از سوی انجمن‌های حمایت از کودکان خیابان و در نهایت رسیدن به این نتیجه است که بالاخره باید برای این کودکان فکری کرد.

البته رسیدگی به وضع کودکان خیابانی قرار نیست به همین جا ختم شود، چون خبرهایی از تشکیل شورایی برای ساماندهی کودکان خیابان نیز به گوش می‌رسد؛ هشت سال انتظار، آن هم برای تشکیل شورایی که آمده است تا فضای اجتماعی مناسبی برای گفت و گو درباره کودکان خیابان ایجاد کند، اصلا راضی‌کننده نیست.

وقتی عزت‌الله سام‌آرام، رئیس انجمن علمی رفاه اجتماعی و دبیر کمیته علمی سمینار کودکان خیابانی می‌گوید تشکیل شورای ساماندهی کودکان خیابانی قرار است فضایی ایجاد کند تا زمینه کار برای برگزاری همایش‌ها و نشست‌های تخصصی در حوزه کودکان خیابانی فراهم شود، اما آیا در این سال‌ها به اندازه کافی نشست تخصصی، همایش، سمینار و ... درباره کودکان کار و خیابان برگزار نشده که حالا با تشکیل شورای ساماندهی کودکان خیابان قرار است مهم‌ترین کارکرد آن ساماندهی به وضع برگزاری همایش‌ها و سمینارهای تخصصی باشد؟

آیا در این سال‌ها به اندازه کافی مقاله، تحقیق و پژوهش‌های میدانی درباره وضع زندگی کودکان خیابانی و آسیب‌هایی که آنها را تهدید می‌کند، نوشته نشده است؟

به نظر می‌رسد انتظارها از تشکیل شورای ساماندهی کودکان خیابانی باید فراتر از اینها باشد، شاید بهتر باشد در همین ابتدای کار مسئولان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، سازمان بهزیستی و دیگر سازمان‌های متولی موضوع کودکان خیابانی که از اعضای این شورا هستند، تکلیف‌شان را روشن کنند تا مشخص شود قرار است در این راه و با تشکیل این شورا چه هدفی دنبال شود؟

قطعا تشکیل شورای ساماندهی کودکان خیابان آن هم پس از هشت سال وقفه باید از برنامه‌ریزی‌ های کارشناسی محکمی برخوردار باشد تا در نهایت به بهبود وضع کودکان خیابان منجر شود؛ در حالی که اگر غیر از این باشد تشکیل این شورا نیز مانند طرح‌های مشابه صرفا شعاری روی کاغذ خواهد ماند که در نهایت بود و نبودنش فرقی در حال و روز کودکان خیابانی و بهبود شرایط زندگی آنها نخواهد داشت.

پوران محمدی - گروه جامعه