سیاوش صفاریان پور، مجری و منجم، از آداب سفر با چادر و کوله‌پشتی می‌گوید

رنگین‌ترین جزیره ایران

من و برادرم، فواد در یک روز زمستانی در شهر تهران، البته نه شهری به بزرگی امروز، به دنیا آمدیم، درست در محله قلهک؛ محله‌ای متفاوت از این روزها که به جای ساختمان، مملو از درخت بود. ما در این کوچه‌باغ‌ها دوران کودکی‌مان را گذراندیم. با بروز علاقه‌ام به ستاره‌شناسی، کم‌کم متوجه شدم در شهرهای بزرگ به دلیل آلودگی هوا و آلودگی نوری، نمی‌توان ستاره‌ها و نوار راه شیری را دید.
کد خبر: ۶۶۳۵۲۴
رنگین‌ترین جزیره ایران
همین مساله، عامل شروع سفرهای من و دوستانم به آسمان زیبا و شفاف گوشه و کنار ایران شد. این فقط بهانه سفرهایم بود ولی کم‌کم طبیعت و مردم بومی مناطق مختلف، شکل تازه‌ای از زندگی را به من نشان دادند.

من می‌توانم مناطق دیدنی بسیار زیبایی از ایران را به مردم معرفی کنم، اما مشکل اصلی‌ام این است که از سفرهایم به آن مناطق دیر زمانی نگذشته در حالی که در همین زمان اندک، انسان مهاجر چنان به آنها هجوم برده که دیگر جذابیت قدیم را ندارد. یکی از آن مناطق بسیار زیبا که همواره تصویرش را در ذهنم مرور می‌کنم، جنگل‌های مه گرفته 2000 است، خصوصا در فصل بهار که تا زانو پایتان در گل‌های زرد فرو می‌رود، رطوبت هوایی که در این منطقه کوهستانی گاهی تبدیل به مه می‌شود، سایه روشن‌های مختلف در مناظر و کوه‌های اطراف و... . دیگری، دشت پلور با آن گل‌های زرد، در دامنه کوه دماوند است، و آسمان شفاف بلند بالای سرتان که حس متفاوتی به شما دست می‌دهد، ولی هم‌اکنون تمام آن زیبایی‌ها، با بلوک‌های سیمانی تقسیم‌بندی شده است. سفرهای من هیچ‌گاه در هتل نگذشته و همواره مهمان چادر مسافرتی‌‌ام بوده‌ام. به همین دلیل، دیدن این همه ویلا به جای دشت‌های وسیع و مملو از زیبایی، برایم دردناک است.

اگر بخواهم از تهران دور شوم، ترجیح می‌دهم در جزیره هرمز فرود بیایم، با آن ساختار متفاوت زمین‌شناسی و صخره‌های عجیب و غریب و دره‌های پیچ در پیچ. اگر شب به سراغ دره‌ها بروید، حتما گم می‌شوید و اگر روز بخواهید آنها را ببینید، باید همراه یک راهنما باشید. راهنمایان بومی منطقه، برای هر‌یک از این دره‌ها نامی انتخاب کرده‌اند: آسایش، آرامش، رویا و... گرچه تمام مردم ایران جزیره کیش را زیباترین جزیره جنوب ایران می‌دانند، ولی به نظر من هرمز با صخره‌های رنگارنگش زیباترین جزیره ایران است.

اگر بخواهم کمی این سوتر یا آن سوتر جزیره‌های جنوب ایران را بگردم، سراغ قشم می‌روم؛ جزیره صخره‌ای زیبایی که موج به صخره‌هایش می‌کوبد و همه چیز را در هم می‌شکند.

پیش‌تر گفتم که من در چادر اقامت می‌کنم، ولی برخی مردم از سفرهایی که قرار است شب را در چادر سپری کنند، می‌ترسند و احساس خطر می‌کنند. همه چیز بستگی دارد به این که خطر را چگونه تعریف می‌کنید. اگر منظورتان جانوران گزنده و مار و عقرب است، فقط کافی است با یک پیش زمینه ذهنی سراغ آن منطقه بروید. در کل رفتن به دل طبیعت آدابی می‌خواهد که آن آداب می‌تواند زندگی ما را بهتر کند. مطمئن باشید، اتومبیل‌ها برای مردمی که در حین صحبت با گوشی موبایل، سرگردان از خیابان رد می‌شوند، خطر بیشتری از طبیعت بکر دارد. البته باید با طبیعت دوست بود و دقت‌های کافی در محل چادر زدن و... داشت، بنابراین، در آغاز راه بهترین شیوه برای یافتن آداب سفر، همراهی با چند تور طبیعت‌گردی است تا بعدها خودتان به تنهایی این سفرهای ماجراجویانه را پیگیری کنید./ ضمیمه چمدان

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها