جنایت در اتوبوس

با این حال روژاس از زندگی‌اش راضی بود. دوست خانوادگی این مرد می‌گوید: «وقتی این اتفاق افتاد، زمان استراحت روژاس بود. در این مدت او ​ به موسیقی گوش می‌داد یا با تلفن صحبت می‌کرد. در واقع چند دقیقه‌ای را به خودش اختصاص می‌داد. بعد سوار اتوبوس می‌شد و به محل کارش می‌رفت. آن روز تصمیم گرفته بود وسط راه به خانه هم سر بزند.»

عصر پنجشنبه بود و روژاس امیدوار بود اتوبوس سریع‌تر برود و او بتواند در این فرصت همسر و دو فرزندش را ببیند، اما این آخرین باری بود که روژاس سوار اتوبوس می‌شد.

پسر نوجوانی در همین حین سوار اتوبوس شد. به گفته پلیس، این نوجوان که عضو گروه تبهکار خیابانی موسوم به «آدمکش‌های پول‌پرست» بود، سلاح کالیبر 357 خود را درآورد و به سمت شخصی که از اعضای گروه رقیب بود، نشانه رفت و گلوله‌ای شلیک کرد، اما تیر به شخص مورد نظر اصابت نکرد، بلکه به سر روژاس خورد.

روژاس سی و نه ساله، بشدت زخمی و به بیمارستانی در نزدیکی محل، منتقل شد و در​ همان بیمارستان جان خود را از دست داد. رئیس پلیس، ویلیام براتون درباره متهم به قتل می‌گوید: «سلاحی کاملا بزرگ در دست مردی کاملا کوچک بود.»

این مرد کوچک، کیتون اندرسون چهارده ساله بود که روز بعد به اتهام قتل درجه دوم و در اختیار داشتن سلاح بدون مجوز دستگیر شد. گفته شده او در دادگاه بزرگسالان محاکمه خواهد شد.

وکیل اندرسون گفته است: «همه از اتفاقی که افتاده، وحشت‌زده و بسیار ناراحت هستند، اما نباید فراموش کنیم که موکل من فقط 14 سال دارد و محاکمه شدنش به عنوان یک بزرگسال ناعادلانه است. من از همه می‌خواهم تلاش کنند این اتفاق نیفتد و او در دادگاه اطفال محاکمه شود.»

پلیس می‌گوید حمله مسلحانه اندرسون در پی انتقام‌جویی از یک گروه خیابانی رقیب بوده و انگیزه دیگری وجود نداشته است.

رئیس پلیس گفته است: «باعث تاسف است که نوجوانان ما با این حماقت دست به کاری این چنینی می‌زنند. آنها بر سر هیچ به یکدیگر حمله و قصد قتل یکدیگر را می‌کنند و دراین میان جان فرد بی‌گناهی را می‌گیرند که برای تامین مخارج خانواده‌اش بسختی کار می‌کرد. در این پرونده، مردی جان خود را از دست داده، آن هم توسط پسربچه‌ای چهارده ساله که سلاحی هم قد خودش را به اتوبوس برده و کورکورانه آتش گشوده است.»

همسر روژاس مشغول جمع‌آوری پول برای انتقال جسد شوهرش به زادگاهش جمهوری دومنیکن و برگزاری مراسم تدفین در آنجاست. آنجل روژاس و همسرش پنج سال قبل از جمهوری دومنیکن به نیویورک مهاجرت کرده بودند.

دوست خانوادگی آنها می‌گوید: «همسر او هرگز فکر نمی‌کرد روزی مجبور باشد جنازه شوهرش را به دوش بکشد و بچه‌هایش را تنها بزرگ کند. روژاس مردی مسئولیت‌پذیرو عاشق زندگی بود.»

مقتول یک پسر دوازده ساله و یک دختر هشت‌ساله دارد. پسرش به خبرنگاران گفته است: «می‌خواهم بدانم متهم چرا با پدرم چنین کاری کرده است؟ پدرم به هیچ‌کس آسیب نمی‌رساند. مهربان بود و کاری به کسی نداشت. او فقط در اتوبوس نشسته بود و کاری به درگیری نداشت.»

همسر مقتول نیز درباره او گفته است: «او مردی سختکوش بود که همه وجود خود را وقف خانواده‌اش کرده بود. همه او را دوست داشتند. او مردی شاد و خنده‌هایش معروف بود. یاد او همیشه با ما خواهد ماند.»

مترجم: سارا لقایی

منبع: سی. ان. ان