جسارت، تجربه و آگاهی روی صحنه نمایش

هفدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی ایران با شعار «جسارت، تجربه و آگاهی» که از ابتدای هفته جاری کار خود را آغاز کرده است، شنبه آینده با معرفی برگزیدگان در بخش‌های مختلف به کار خود پایان می‌دهد.

برای اطلاع از چند و چون هفدهمین دوره معتبرترین رویداد تئاتری دانشجویی سراغ سیاوش قائدی دبیر جشنواره رفتیم و درباره بخش‌های مختلف این رقابت دانشگاهی با او به گفت‌وگو نشستیم.

هفدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی ایران از چه تاریخی فراخوان خود را منتشر کرد و مهلت‌نهایی ارسال آثار به دبیرخانه جشنواره چه زمانی بود؟

فراخوان جشنواره اوایل مهر سال گذشته در هشت بخش منتشر شد. گاهشمار و مهلت پایانی ارسال آثار هم با توجه به بخش‌ها متفاوت بود. پس از اتمام مهلت ثبت‌نام سعی کردیم انتخاب اولیه و نهایی آثار را در پایان سال 92 انجام دهیم تا گروه‌ها فرصت کافی داشته باشند نمایش‌های خود را تا زمان شروع جشنواره آماده کنند.

این دوره از جشنواره از چه بخش‌هایی تشکیل شده است؟

بخش تئاتر صحنه‌ای دانشجویان رشته تئاتر، بخش تئاتر صحنه‌ای دانشجویان دیگر رشته‌ها، بخش مدرسان دانشگاه، بخش بین‌الملل، بخش مسابقه علمی و پژوهشی، بخش مسابقه نمایشنامه‌نویسی، بخش عکس و پوستر تئاتر، بخش نمایش تجربه‌های اجرا و بخش نمایش‌های رادیویی هشت بخش هفدهمین دوره جشنواره تئاتر دانشگاهی ایران است.

حجم آثار رسیده به دبیرخانه و تعداد کارهای پذیرفته شده چه میزان است؟

در مجموع 1430 اثر از تمام دانشگاه‌های کشور به بخش‌های مختلف این جشنواره ارسال شد و در نهایت 107 اثر انتخاب شده است.

آثار ارسالی و نهایی بخش بین‌الملل چه وضعی دارد؟

امسال برای بخش بین‌الملل فراخوان مجزایی تدوین و برای جشنواره ها، دانشگاه‌ها و گروه‌های معتبر بین‌المللی ارسال کردیم و براساس شرایطی که تعریف کرده بودیم 20‌گروه از 12 کشور متقاضی داشتیم. آلمان، ایتالیا، فرانسه، ترکیه، بلغارستان، لهستان، آذربایجان و پاکستان از جمله کشورهای متقاضی حضور در جشنواره این دوره بودند. پس از بازبینی و بررسی هیات انتخاب درنهایت سه اثر برای حضور در بخش بین‌الملل جشنواره پذیرفته شدند؛ هملت‌از بلغارستان، گزارش به آکادمی از آلمان و تازم سکوت از لهستان. به‌جز اینها یک اثر به نام «بو» هم در این بخش وجود دارد که محصول مشترک ایران و هلند است که نویسندگی و کارگردانی آن را به ترتیب فرهاد فروتنیان و نسرین قاسم‌زاده به‌عهده دارند. یکی از نکات خوب جشنواره امسال، ثبت‌نام تمام الکترونیک آن است که تاکنون برای هیچ جشنواره تئاتری سابقه نداشته است. با این کار، کلی هزینه را از روی دوش دانشجویان برداشتیم. ضمن این‌که در این دوره 20 درصد افزایش ثبت‌نام هم داشتیم.

حمایت از این جشنواره و آثار به چه صورت بوده است؟

در این دوره براساس تورم موجود، 15 درصد افزایش کمک هزینه در بخش‌های مختلف داشتیم، حتی جوایز را هم 20 درصد افزایش دادیم.

میزان کلی جوایز نقدی در بخش‌های مختلف چقدر است؟

سقف جایزه نقدی ما در بخش‌های مختلف یک میلیون تومان است، اما همین مقدار هم نسبت به دوره‌های قبل بیشتر و چشمگیرتر است! به هرحال این جشنواره چون یک رویداد دانشجویی است، بیشتر سیاست تشویقی و حمایتی را دنبال می‌کند تا انگیزه و جریان تئاتری دانشگاه‌های کشور را حمایت کند. در جهت همین هدف است که سعی می‌کنیم با فراهم کردن حضور گروه‌های مختلف افراد مستعد را شناسایی و با حمایت از آنها مسیر ورودشان به تئاتر حرفه‌ای را هموار کنیم.

در این دوره هم شاهد کارگاه‌های آموزشی خواهیم بود؟

بله، امسال 9 کارگاه آموزشی توسط استادان بنام و بین‌المللی در جشنواره تئاتر دانشگاهی برگزار می‌شود.

گویا از داوران شناخته شده‌ای هم برای قضاوت آثار بهره می‌برید.

در بخش صحنه‌ای آثار دانشجویان تئاتر که مهم‌ترین و اصلی‌ترین بخش جشنواره است، فرهاد مهندس‌پور، مجید سرسنگی، اسماعیل شفیعی، علیرضا نادری و پروفسور پل آلن از انگلیس داوری آثار را به‌عهده خواهند داشت. در بخش عکس از چهره‌هایی چون حمید جبلی، سیف‌الله صمدیان و سیامک زمردی مطلق و در بخش پوستر هم از استادانی چون قباد شیوا، امیر اسمی و حمید لبخنده بهره می‌گیریم.

خوشبختانه تالار مولوی با این جشنواره دوباره به چرخه سالن‌های نمایشی پایتخت بازگشته است.

بله، یکی از پیام‌ها و نویدهای خوب برای تئاتر کشور همین بازگشایی دوباره تالار مولوی پس از 18 ماه تعطیلی است که با همت دانشگاه تهران، وزارت علوم و ستاد اجرایی جشنواره محقق شد. ضمن این‌که کارگاه نمایش تئاترشهر هم برای اولین بار در این دوره از جشنواره به سالن‌های اجرا پیوست که خبر خیلی خوبی برای دانشجویان رشته تئاتر و دانشجویان دیگر رشته‌هاست.

شعار جشنواره «جسارت، تجربه و آگاهی» با چه هدف و رویکردی تعیین شده است؟

معتقدیم تئاتر دانشگاهی باید در فکر بیانی نو برای به تصویر کشیدن ایده‌ها و وضع اجتماع و جهان پیرامون خودش باشد. انتخاب این شعار هم در همین باره است تا اعلام کنیم به فکرها، اندیشه‌ها و جریانات جدید بها می‌دهیم.

اکنون مهم‌ترین مشکل تئاتر دانشگاهی را چه می‌دانید؟

به نظرم اداره کل فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم به‌تنهایی نباید حامی و برگزارکننده جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی باشد و این یک آسیب است که این جشنواره بخواهد با نگاه دانشجویی و بی‌پول و بی‌بضاعت جلو برود. معتقدم هرگونه سرمایه‌گذاری و حمایت در این زمینه، موجب نتیجه‌ای روشن و درخشان در آینده تئاتر کشور و فرهنگ و هنر خواهد شد. برای تحقق این امر همه ارگان‌های فرهنگی چون وزارت ارشاد، سازمان تبلیغات اسلامی، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و نهادهای آموزش عالی باید حمایت‌های مالی و معنوی‌شان را از این جشنواره دریغ نکنند. حمایت و هدایت این جشنواره، آینده تئاتر کشور را تضمین خواهد کرد.

علی رستگار‌ /‌ گروه فرهنگ و هنر