این در حالی است که هر روز به تعداد معلولان کشور اضافه میشود و برخی مسئولان فقط به فکر کارهایی هستند که فقط پر سر و صداست و تا اجرایی شدن فاصله زیادی دارد.
برای نمونه در کشورمان سالانه حدود 20 هزار نفر در تصادفات جادهای کشته شده و متاسفانه پنج تا هفت برابر این آمار نیز افراد در تصادفات دچار معلولیت میشوند؛ یعنی میتوان گفت بر اثر تصادفاتی که بیشتر آنها به دلیل خودرو و جادههای غیراستاندارد رخ میدهد سالانه حدود یکصد هزار نفر به جمعیت معلولان کشور اضافه میشود.
افزون براین بخشی از معلولیتها نیز به دلیل ازدواجهای فامیلی به جامعه تحمیل میشود. علاوه بر این براساس آمارهای جهانی میتوان گفت در کشورهای در حال توسعه بین 10 تا 15 درصد افراد جامعه دچار معلولیت میشوند، نکته اینجاست که از این تعداد بین 4 تا 4.5 درصد افرادگرفتار معلولیتهایی میشوند که باید به آنها خدمات ویژهای ارائه کرد. این درحالی است که با توجه به آمارهای جهانی میتوان نتیجهگیری کرد در کشورمان حدود سه میلیون و 200 هزار نفر معلول وجود دارد که به خدمات تخصصی نیاز دارند.
ماجرا زمانی قابل تاملتر میشود که بخواهیم به هزینههایی که معلول شدن شهروندان به جامعه تحمیل میکند، بپردازیم. برای نمونه براساس استانداردهای جهانی هزینه نگهداری هر معلول ضایعه نخاعی در طول زندگیاش حدود 400 هزار دلار است. حال اگر ما حداقل هزینهها را در نظر گرفته و بگوییم هر فرد معلول در ماه به 500 هزار تومان نیاز دارد میتوان گفت هزینه 12 میلیون معلولی که هماکنون در کشور زندگی میکنند هر ماه حدود 6000 میلیارد تومان است، به همین دلیل چنانچه مسئولان کاری برای مهار علتهای معلولیت مانند تصادفات، بیماریهای قلبی - عروقی و تولد نوزادان معلول نکنند هر سال به هزینههایی که در اثر سهل انگاری به کشور وارد میشود، افزوده میشود.
مهدی آئینی / گروه جامعه
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد