7 تیر، شهادت آیت الله بهشتی و 72 نفر از یاران انقلاب

هجری شمسی

7 تیر 1299

میرزا حسن خان مشیرالدوله به رئیس الوزرائی منصوب شد.

7 تیر 1301

اولین فرودگاه ایران به درخواست انگلیسی‌ها و برای فرود هواپیماهای آنها، در منطقه قلعه مرغی تهران تأسیس شد.

7 تیر 1326

بانک ملی ایران با استناد به تاریخ هجری قمری انعقاد قرداد، به بانک شاهنشاهی اخطار کرد که مدت امتیاز شصت ساله بانک خاتمه یافته است و بر همین اساس بانک باید به کار شعبه های خود در ایران خاتمه دهد. بانک شاهنشاهی ادامه کار خود را تا ششصد روز دیگر قانونی می دانست. سرانجام بر اساس نظر بانک ملی ایران مقدمات انحلال بانک شاهنشاهی فراهم آمد.

7 تیر 1360

براثر انفجار یک بمب در مقر حزب جمهوری اسلامی در تهران آیت الله بهشتی و 72 تن از یاران امام‌خمینی به شهادت رسیدند. عامل این انفجار، «محمدرضا کلاهی صمدی» از عناصر سازمان مجاهدین خلق (منافقین) بود.

7 تیر 1366

عملیات نامنظم «فتح7» با رمز عملیاتی «یا فاطمه الزهرا(س)» از طرف نیروی زمینی سپاه پاسداران در منطقه حلبچه و شانه دری آغاز شد و با موفقیت به انجام رسید.

7 تیر 1366

در دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران ؛ نیروهای دشمن شهر پر جمعیت سردشت را مورد حمله ی شیمیایی قرار دادند. هواپیماهای بمب افکن عراقی با بمب های شیمیایی چهار نقطه شهر را بمباران کردند. در این حادثه دلخراش 110 تن از هموطنان در دم شهید و پنج هزار تن مجروح شیمیایی شدند. هنوز هم شماری از هموطنان در این منطقه با آثار و پیامدهای این بمباران دست به گریبانند.

میلادی

28 ژوئن 1712

ژان ژاک‏ روسو متفکر، نظریه ‏پرداز و فیلسوف بزرگ فرانسوی به دنیا آمد.

28 ژوئن 1914

ولی‏عهد اتریش - مجارستان در سارایوو ترور شد. ترور او بهانه برای شروع جنگ جهانی اول بود. در 28 ژوئن 1914م فرانتِس فردینانْدْ، ولی‏عهد اتریش و همسرش توسط یک دانشجوی صرب در جریان سفر این دو به شهر سارایوو ترور و به قتل رسیدند. به دنبال این حادثه، دولت اتریش خواستار دخالت مستقیم در بازجویی و سایر مراحل پرونده این قتل شد. دولت صربستان از توطئه قتل ولی‏عهد اتریش اطلاع نداشت ولی متهم به شرکت در این توطئه شد و دولت اتریش ضمن آمادگی برای یک تهاجم نظامی به صربستان، روز 23 ژوئیه 1914م اولتیماتوم شدید اللحنی به دولت صربستان فرستاد. صربستان برای جلوگیری از وقوع جنگ، قسمت اعظم شرایطی را که اتریش در اولتیماتوم خود عنوان کرده بود پذیرفت ولی اتریش که قصد تصرف صربستان و دفع خطر نهضت‏های اسلاوْهای جنوبی را داشت پاسخ صربستان را قانع کننده تشخیص نداد. به همین بهانه، اتریش یک ماه بعد از ترور ولی‏عهد و 5 روز پس از اولتیماتوم، در 28 ژوئیه 1914م به‏صربستان حمله کرد و از ماه اوت همان سال، با حمایت آلمان از اتریش و حمله ارتش آلمان به بلژیک، جنگ جهانی اول، رسماً آغاز شد.

28 ژوئن 1919

قرارداد صلح ورسای بین متفقین و متحدین امضا شد و جنگ جهانی اول پایان یافت. با شکست آلمان و متحدان آن در جریان جنگ جهانی اول، مقدمات امضای قرارداد پایان جنگ و ترک مخاصمه بین طرف‏های درگیر مهیا گردید. کارشناسان مالی و اقتصادی که پس از پایان جنگ اول جهانی، به حساب هزینه‏ها و خسارات وارده بر کشورهای متخاصم رسیدگی کرده بودند، خسارات جنگ را بیش از 330 میلیارد دلار برآورد کردند و برای جبران این خسارت، شرایط سنگینی را بر شکست خوردگان تحمیل نمودند. در نهایت، شرایط صلح و غرامت جنگی کشورهای مغلوب، در کنفرانس صلح پاریس که از روز 18 ژانویه سال 1919م تا بیستم ژانویه سال 1920م تشکیل شد، تعیین گردید. اولین و مهم‏ترین قراردادی که در جریان کنفرانس صلح پاریس، تنظیم و امضا شد پیمان صلح وِرسای بود که شرایط صلح با آلمان را تعیین می‏کرد. هنگام تصویب قرارداد ورسای در کنفرانس صلح پاریس، آلمان به یک کشور جمهوری تبدیل شده بود و یک رئیس جمهور سوسیالیست در رأس آن قرار داشت. هم‏چنین صدراعظم آلمان نیز یک سوسیالیست بود و وقتی که او از مضمون آن قرارداد اطلاع یافت از مقام خود استعفا داد و هیچ یک از وزیران ارشد آلمان نیز حاضر به امضای این قرارداد نشدند. در نتیجه دو عضو درجه دوم دولت آلمان در روز 28 ژوئن 1919م، قرارداد صلح را در کاخ ورسای امضا کردند. با امضای این قرارداد در کاخ ورسای در حومه پاریس، جنگ جهانی اول به طور رسمی به پایان رسید و نمایندگان آلمان، تمامی مفاد قرارداد 440 ماده‏ای ورسای را پذیرفتند. به موجب این قرارداد، آلمان متعهد شد که تعداد افراد ارتش خود را در سقف یک‏صد هزار نفر حفظ کند، تسلیحاتِ خود را کاهش دهد و بخشی از اراضی متصرفاتش را به کشورهای پیروز مانند فرانسه و انگلیس واگذار نماید. هم‏چنین متفقین، آلمان را به پرداخت مبلغ هنگفتی به عنوان غرامت مجبور کردند. از دیگر مفاد پیمان تاریخی ورسای، تأسیس جامعه ملل بود که پس از پایان جنگ جهانی دوم به صورت سازمان ملل متحد درآمد. با این حال، هیچ یک از این بندهای قرارداد، در سال‏های بعد، مانع از قدرت‏گیری مجدد آلمان و آغاز جنگ جهانی دوم نگردید و دو دهه بعد، دنیا بار دیگر، جنگ جهانی دوم را به خود دید.