عملکرد مغرضانه احمد شهید با مسوولیت وی در تناقض است

به گزارش ایرنا از ستاد حقوق بشر قوه قضاییه، «محمدجواد لاریجانی» دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضاییه در پی موضعگیری های مغرضانه، جانبدارانه و عملکرد غیر حرفه ای گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، با ارسال نامه ای رسمی به «ناوی پیلای» کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، به این رویه خلاف قوانین و مقررات بین المللی اعتراض کرد و خواستار بازنگری در این فرایند مخرب و غیرسازنده شد.

دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضاییه در این نامه ضمن تأکید بر راهبرد تعامل جمهوری اسلامی ایران در موضوعات مختلف و گفت وگوی منطقی و سازنده، خاطر نشان می سازد، مسیری که توسط گزارشگر ویژه در پیش گرفته شده، کاملا با مسوولیت وی به عنوان یک گزارشگر بی طرف، حرفه ای و مستقل در تناقض است.

جواد لاریجانی در ادامه این نامه به ناوی پیلای تصریح می کند: انتظار می رود سرکار عالی به عنوان عالیترین مقام حقوق بشری سازمان ملل متحد در خصوص اصلاح و بازنگری در این فرآیند مخرب و غیر سازنده، اقدامات لازم را انجام دهید.

متن نامه جواد لاریجانی به خانم ناوی پیلای که روز شنبه انتشار یافته، بدین شرح است:

همانگونه که در تصمیمات و قطعنامه های متعدد شورای حقوق بشر به ویژه قطعنامه های 1/5 و 2/5 مورخ 18 ژوئن 2007 تصریح شده است، در بررسی موضوعات مربوط به حقوق بشر باید از رهیافت های گزینشی، استانداردهای دوگانه و سیاست زدگی اجتناب شده و حمایت و ارتقای حقوق بشر مبتنی بر همکاری و گفت وگو و ظرفیت سازی در کشورها باشد.

در همین چارچوب، گزارشگران ویژه نیز ملزم هستند اصول مختلفی به ویژه استقلال، بی طرفی و حرفه ای بودن را رعایت نمایند. مایلم در این خصوص توجه سرکارعالی را به برخی نکات جلب نمایم:

1 - هر چند 21 کشور عضو شورای حقوق بشر با تعیین گزارشگر ویژه برای ایران موافق نبودند، اما باید خاطر نشان کرد که قطعنامه 9/16 مورخ 8 آوریل 2011 شورا نیز گزارشگر ویژه را متعهد می کند که وظایف خود را مطابق با قطعنامه های 1/5 و 2/5 مورخ 18 ژوئن 2007 و ضمائم آن ناظر بر «نهاد سازی» و «مجموعه قواعد حاکم بر کار گزارشگران ویژه» انجام دهند.

2 - انجام مصاحبه و صدور بیانیه­های پی در پی گزارشگر ویژه بر مبنای اغراض سیاسی و تبدیل وبلاگ شخصی خود به مکانی جهت تبلیغات سیاسی، خلاف رویه های گزارشگران ویژه است.

ایشان درک جامعی درباره قوانین و اجرای آنها و عملکرد نهادها و ساختارهای قضایی و قانونی در ایران ندارد و در گزارشات و اظهار نظرات خود، کمترین معیارهای استقلال، بی طرفی و عدالت را نیز رعایت نمی کند. این در حالی است که استقلال و بی طرفی، دو معیار مهم انتخاب گزارشگران ویژه برابر بند 39 ضمیمه قطعنامه 1/5 مورخ 18 ژوئن 2007 شورای حقوق بشر می باشد.

3 - اقدام گزارشگر ویژه در ارائه سخنرانی علیه جمهوری اسلامی ایران در کنار سرکرده یک گروهک تروریستی که دستش به خون بیش از 17000 نفر ایرانی بی گناه آلوده است و موضعگیری علیه مجازات یکی از اعضای این گروهک، تعامل با گروههای تروریستی و تجزیه طلب در کشورهای مختلف و حمایت از آنان و دفاع از مجرمان، متخلفان، قانون شکنان و اخلال گران در حقوق ملت ایران با عناوینی چون فعالان سیاسی، فرهنگی و حقوق بشری و اعتراض به محاکمه و مجازات آنان، در مغایرت کامل با مأموریت وی و مجموعه قواعد حاکم بر کار گزارشگران ویژه قرار دارد و نتیجه ای جز تأیید اقدامات جنایتکارانه و تشویق آنان به استمرار این اقدامات علیه شهروندان جمهوری اسلامی ایران و نقض حقوق ملت ایران ندارد.

4 - اقدامات حمایتی و دفاعی گزارشگر ویژه از مجرمان با صدور بیانیه های سیاسی، در تعارض با مواد مختلف ضمیمه قطعنامه 2/5 مورخ 18 ژوئن 2007 شورای حقوق بشر در خصوص قواعد حاکم بر کار گزارشگران ویژه قرار دارد:

- ماده 3 (الف): گزارشگران ویژه باید مستقلانه عمل نموده و وظائف خود را بر طبق مأموریت محوله و از طریق ارزیابی حرفه ای و بی طرفانه واقعیت ها انجام دهند.

- ماده3 (ه): گزارشگران ویژه باید استانداردهایی نظیر کارآمدی، بی طرفی، برابری، صداقت و حسن نیت را رعایت نمایند.

- ماده 5: گزارشگران ویژه قبل از شروع کار خود، باید کتباً قسم یاد کنند که وظائف خود را کاملاً بی طرفانه انجام خواهند داد.

- ماده 12(الف): گزارشگران ویژه نباید عقاید سیاسی شخصی خود را در مأموریت خود دخیل نمایند و نتیجه گیری و توصیه های خود را باید بر ارزیابی عینی از وضعیت حقوق بشر استوار نمایند.

- ماده 12(ب): گزارشگران ویژه در انجام مأموریت خود باید اعتدال و خویشتن داری نشان دهند تا موجب تضعیف ماهیت استقلال کاری خود نشوند.

- ماده 13(الف): گزارشگران ویژه باید در بیانیه های عمومی خود، پاسخ های دولت مربوطه را نیز منعکس نمایند.

- ماده 13(ج): گزارشگران ویژه باید تضمین نمایند که مقامات دولتی، اولین گیرنده توصیه ها و جمع بندی های آنان هستند و زمان کافی برای پاسخگویی به آن ها اختصاص داده می شود.

رویه در پیش گرفته توسط گزارشگر ویژه حاکی از این است که هیچ تمایلی به بررسی حقایق موضوعات و استفاده از نظرات دولتی ندارد.

از این رو، بدون بررسی های حرفه ای و بی طرفانه و در اقداماتی کاملاً عجولانه، صرفاً به موضعگیری های غیر واقعی و خام می پردازد.

5 - متاسفانه گزاشگر ویژه متکی بر منابعی نظیر تروریست ها، پایگاه های اینترنتی و مخالفان ملت ایران که دهه هاست در خارج از کشور حضور دارند، می باشد.

این موضوع کاملاً مغایر با ماده 6 ضمیمه قطعنامه 2/5 مورخ 18 ژوئن 2007 شورای حقوق بشر می باشد که تصریح می کند: گزارشگران ویژه باید همواره واقعیت ها را براساس اطلاعات معتبر و عینی که از منابع معتبر به دست می آورند، احراز نمایند و همچنین باید اطلاعات ارائه شده توسط دولت مربوطه را به شیوه ای جامع و به موقع مدنظر قرار دهند.

6 - همانگونه که در بند 4 مقدماتی قطعنامه 2/5 مورخ 18 ژوئن 2007 تصریح شده است، باید توجه کافی به تمامی نقض حقوق بشر در هر جایی که اتفاق می افتد، معمول گردد.

این در حالی است که گزارشگر ویژه صرفاً بر حمایت از متخلفان و مجرمان متمرکز شده است و متأسفانه از توجه به قربانیان واقعی نقض حقوق بشر در نتیجه تحریم ها، کاربرد سلاح های شیمیایی، اعمال تروریستی و همچنین نقض حقوق ایرانیان در خارج از کشور عامدانه غفلت کرده است.

ضمن تأکید بر راهبرد تعامل جمهوری اسلامی ایران در موضوعات مختلف و گفتگوی منطقی و سازنده، خاطر نشان می سازد مسیری که توسط گزارشگر ویژه در پیش گرفته شده است کاملاً با مسئولیت وی به عنوان یک گزارشگر بی طرف، حرفه ای و مستقل در تناقض است. انتظار می رود سرکار عالی به عنوان عالیترین مقام حقوق بشری سازمان ملل متحد، اقدامات لازم را در خصوص اصلاح و بازنگری در این فرآیند مخرب و غیر سازنده به عمل آورید.