شخصیت عزیز که جوانی معتاد و سبکسر است، در داستان سریال مدینه جایگاه محکمی ندارد؛ بودن و نبودنش تاثیر چندانی بر پیشبرد داستان ندارد، میتوانست نباشد، اما حالا که هست و حالا که مجید صالحی برای ایفای آن انتخاب شده، یک شخصیت دیدنی از کار درآمده است. عزیز که در خانوادهای ازهمگسسته همچون علفی هرز روییده و رشد کرده، به خاطر اعتیاد و اندکی شوخطبعی آمیخته به حماقت، هرگز نه تنها ازسوی خواهرش بلکه از سوی مخاطب هم جدی گرفته نشده است، اما این شبها، لابهلای نبرد زنانه مدینه و روحی، مجید صالحی تصویر متفاوتی از عزیز به نمایش میگذارد که قابل تامل است.
صالحی به دلیل بازی در آثار طنز، چهرهای کمیک از خودش برای تماشاگران تلویزیون ساخت و بیان خاصش این چهره را تا اندازهای تثبیت کرد که حضورش در یک سریال جدی، تا یکی دو شب پیش جدی گرفته نمیشد، اما وقتی لحظههای اندوه و درد عزیز را به نمایش گذاشت، تواناییهایش را در بازیگری به رخ کشید و نشان داد چرا همیشه یکی از شاگردان خوب کلاسهای استاد سمندریان بوده است.
صالحی در یکی از مصاحبههایش درباره بازیگری گفته بود که در کلاسهای بازیگری استاد سمندریان فهمید بازیگری چنان دنیای گستردهای دارد که انگار انتهایی نمیتوان برایش متصور شد و هر روز چیز تازهای در این دنیا برای یاد گرفتن و آموختن وجود دارد. صالحی با بازی در نقش عزیز بخشهای دیدهنشدهای از توان بازیگریاش را برای مخاطب تلویزیون به نمایش گذاشت تا مخاطب هم به این نتیجه برسد، دنیای بازیگری آنقدر وسیع هست که حتی یک بازیگر همیشگی میتواند یک وقت، به بهانه یک نقش، در یک فیلم یا سریال یک تصویر متفاوت از خود بهنمایش بگذارد و باید همیشه منتظر اتفاقات خوب بود.
آذر مهاجر / گروه رادیو و تلویزیون
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
گروسی: مشکل تیم روحی و روانی است
شاهین بیانی در گفتوگو با «جامجم»: