سهل انگاری، بلای جان کشاورزی مازندران

این کشاورز ساکن بخش لاله آباد بابل در روزهای گذشته برای مبارزه با آفت کرم ساقه خوار برنج به جای استفاده از سم «دیازینون» و «گرانول» از سم علف سوز استفاده کرد.

محصول شالیزار این کشاورز که طی دو هفته آینده به مرحله برداشت می رسید پس از استفاده اشتباه از سم علف سوز در مدت کمتر از 24 ساعت به طور کلی خشک شده و از بین رفت.

«م - موسوی» کشاورزی که محصول شالیزاری اش را با استفاده اشتباه از سم علف سوز از بین برد، گفت: با یک اشتباه دسترنج و درآمد یکساله زندگی ام را از دست داده ام و چون این اتفاق یک حادثه طبیعی نبوده، بیمه هم حاضر به جبران خسارت نخواهد شد.

وی افزود: با یک اشتباه کوچک که ناشی از کم سوادی، گران بودن سموم کشاورزی، بی احتیاطی و مهم تر از همه بی توجهی به مشاوره کارشناسان کشاورزی در استفاده از روش بیولوژیک برای مبارزه با آفات کشاورزی است، یک شبه 30 میلیون تومان ضرر کرده ام.

برنجکاری، مهم ترین ممر درآمد کشاورزان مازندرانی است و به طور میانگین از هر هکتار شالیزاری حدود سه و نیم تن برنج سفید از نوع طارم محلی برداشت می شود که قیمت کنونی هر کیلوگرم آن در بازار بیش از شش هزار تومان است.

مدیر جهاد کشاورزی بابل هم با تایید خبر از بین رفتن محصول شالیزاری این کشاورز، گفت : متاسفانه اشتباه در میزان و نحوه استفاده از سموم کشاورزی برای کشاورزان منطقه زیاد رخ می دهد ولی این که اشتباه سبب از بین رفتن کامل محصول کشاورزی شود،کمتر مشاهده شده است.

مسعود غلامی بیسوادی و کم سوادی را مهم ترین علت بروز اینگونه اشتباهات دانست و افزود: متاسفانه بیسوادی و کم سوادی از مشکلات مهم بخش کشاورزی مازندران است و علتش نیز به پیر شدن نسل کشاورزان بر می گردد.

وی گفت: این معضل سبب شده است تا آموزش پذیری و استفاده از فناوری و علم روز نیز با مشکل مواجه شود که نمونه بارز آن ادامه استفاده از سموم شیمیایی به جای به کارگیری روش بیولوژیک در دفع آفات کشاورزی است.

مصرف سموم کشاورزی در استان مازندران همچنان از معضلات جدی این بخش است و به رغم اینکه قیمت بسیاری از سموم در چند سال اخیر بسیار گران شده، اما دسترسی به آنها همچنان آسان است.

میانگین بالای عمر بهره برداران بخش کشاورزی مازندران و دانش و سواد پایین آنان سبب می شود تا همواره با مقدار، نحوه و نوع کاربرد سموم دفع آفات دچار مشکل شوند و یا تفاوت به کارگیری روش بیولوژیک با شیمیایی برای آنان چندان مشخص نباشد.

استان مازندران از اوایل دهه 70 تا پنج سال پیش با مصرف حدود 13 هزار تن انواع سموم کشاورزی رتبه نخست کشور را داشت و امروزه عوارض ناشی از مصرف بی رویه سموم بیش از همه در شالیکاران با ابتلا به بیماری های پوستی و انواع سرطان بروز پیدا کرده است.

در حال حاضر با برنامه های ترویجی جهاد کشاورزی و حضور فارغ التحصیلان رشته کشاورزی در بین خانواده های روستایی ،مصرف سالانه سموم در بخش کشاورزی مازندران به حدود چهار هزار تن در سال رسیده است.

در سال های اخیر مبارزه بیولوژیکی با استفاده از زنبور تریکوگراما علیه کرم ساقه خوار در اراضی شالیزاری مورد تاکید مسئولان سازمان جهاد کشاورزی قرار گرفت، اما به نظر می رسد هنوز شالیکاران به کارآمدی این زنبور که صیاد کرم ساقه خوار در شالیزارها است، پی نبرده اند.

البته یکی دیگر از دلایل بی توجهی شالیکاران برای مبارزه بیولوژیکی علیه کرم ساقه خوار، کمبود زنبور و در دسترس نبودن آن است در حالی که دسترسی به سموم کشاورزی بسیار آسان است.

بر اساس آمار سازمان جهاد کشاورزی مازندران امسال در سطح حدود 45 هزار هکتار از اراضی شالیزاری مازندران مبارزه با کرم ساقه خوار برنج با استفاده از روش بیولوژیک و رها کردن زنبور تریکوگراما صورت گرفته است.

مازندران با بیش از 230 هزار هکتار اراضی شالیزاری و تولید سالانه حدود 980 هزار تن برنج سفید، 44 درصد برنج مورد نیاز کشور را تامین می کند.(ایرنا)