جام جم سرا: وایبر خیلی خوب است وقتی میتوانیم با آن از حال دوست بیمارمان باخبر شویم و به دیدارش برویم.
***
دیشب مادرم وقتی داشت با واکرش در خانه راه میرفت، زمین خورد. اتفاقی که همیشه از آن میترسیدیم؛ سالمندی و تهدید همیشگی زمین خوردن و شکستگی استخوان.
سراسیمه بردیمش بیمارستان، رادیولوژیستها بودند، اما خبری از پزشک ارتوپد آنکال نبود؛ همان درد همیشگی نبود متخصص در روزها و شبهای تعطیلی. خواهرم با پزشک متخصص ارتوپدی که میشناخت تماس گرفت. او که بر خلاف بیشتر پزشکان امروزی، حتما در هر شرایطی پاسُخت را میدهد، گفت از عکس رادیولوژی، با موبایل عکسی بگیرید و با وایبر برایم بفرستید.
همین کار را انجام دادیم، پزشک متخصص در چشم برهم زدنی آن را دید و گفت: استخوان ران در محل اتصال به لگن ترک برداشته، اما نیاز به جراحی نیست و در صورت استراحت مطلق طی سه هفته جوش میخورد. او حتی از طریق وایبر برای مادرم نسخه نوشت و من و خواهرها و برادرانم را از نگرانی وصفناپذیر رها کرد. برای همین است که میگویم وایبر بد نیست.
وایبر و اسکایپ و واتس آپ و فناوریهایی از این دست ـ که هر لحظه از راه میرسد ـ ابزارهایی است که سبب میشود بشر قرن بیستویکم حتما از انسانهای قرون پیشین خوشبختتر باشد که میتواند از آنها برای زندگی بهتر استفاده کند.
اما وایبر گاهی بد میشود؛ خیلی هم بد. آن هم وقتی است که ما بد میشویم.
وایبر وقتی بد میشود که ما در آن تغییر چهره میدهیم، آن آدم روبهراه و آرام و متین و محجوب در خانه و اداره و....؛ به یکباره آدم دیگری میشویم. شکلمان عوض میشود، بیریخت میشویم، نقاب پس میزنیم و گمان میکنیم با این عکسهای متفاوت و حرفهای نامانوس و سخیف زیباتر شدهایم. انگار پرده از خود واقعیمان برداشتهایم، غافل از اینکه آدمهایی که ما را با این چهره جدید میبینند، باورشان نمیشود این ما هستیم. حتی خودمان هم گاه باورمان نمیشود این ما هستیم که پا روی اخلاق و تعهد و همه آنچه نشان آدمیت ماست، گذاشتهایم.
وایبر وقتی بد میشود که با آنکه متاهلیم، دور از چشم شریکمان تمام وقت خود را در وایبر و ... به گپ و گفت و ادبیاتی رکیک با جنس مخالف میگذرانیم.
وایبر وقتی بد میشود که با استفاده از آن عکسهای مستهجن به اشتراک میگذاریم و ذرهای هم شرمنده نمیشویم. وایبر وقتی بد میشود که مثل کبک سرمان را در برف فرومیبریم و گمان میکنیم کسی ما را نمیبیند. وایبر وقتی بد میشود که اخلاق و تعهد را در زندگی فراموش میکنیم و به لذتهای زودگذر و استفاده نادرست از ابزارهای ارتباطی کنونی دل میبندیم.
وایبر بد نیست؛ این ما هستیم که بد میشویم. گاه خیلی هم بد.
زهرا عرب - معاون سردبیر
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
بازم بحث ضرر مالی اپراتور ها اومد وسط گیر دادین به وایبر و امثالهم؟؟؟!!!
میشه به جای این كارها، رقابت ایجاد كرد كه مردم از تلفن با قیمت مناسب استفاده كنن نه اینترنت!
احساس می كنم كه وایبر الان شرایط روزهای نخستی رو داره كه فیس بوك پشت سر خودش گذروند. روزهایی كه فیس بوك یه جای و امكان تازه بود، هنوز هدفی برای استفاده از اون تعریف نشده بود. البته برخی ها بعد از سال ها هم شاید هدفی جز گذراندن وقت در فیس بوك نداشته باشند، بدون هیچ هدفی غاییی، اما فیس بوك الان جایگاه خودش رو تو افكارعمومی پیدا كرده است حالا صفحات شخصیت پیدا كردند، البته مواردی كه به عنوان نكات منفی در این یادداشت آمده در فیس بوك هم هست. یعنی می توان صفحاتی را همچنان به جك ها و طنزها و لودگی اختصاص داد بدون اینكه بهره ای برد. یا ساعت ها را بی توجه به جایگاهو نقشت در خانواده در آن گذراند.اما وایبر طیفی وسیع تری را درگیر كرده، چون فیلتر نیست، چون با گوشی همراه همیشه میتوان از آن استفاده كرد، به دلیل رایگان بودن مكالمات كتبی و شفاهی در آن خواهان بیشتری دارد. حقیقت تلخ آنكه بیشتر گروه های كه در آن تشكیل می شوند و افراد بسیاری را عضو می كنند بدون اینكه بپرس، به مسخره بازی و در نهایت كپی جك ها و طنز می گذرد. در میان اما گروه های جدی تر از اصناف هم در آن تشكیل شده،ارتباط با آدم ها خیلی راحت ترشده . پیدا كردن آدم ها و لینك ها خیلی راحت شده، بویژه برای قشر خبرنگاری مث ما. به نظرم زمان كه بگذرد، وایبر كم كم پالایش می شود اما نه به این زودی. در نهایت وایبر قطعا یه فرصت نه یه تهدید
در مورد تمام ابزار زندگی ما فرهنگ استفاده كردن از اونها خیلی مهمه. مثلا اگر با یك چاقو قتل انجام بشه ، نمیتونیم بگیم چاقو وسیله بد و خطرناكیه. این ما هستیم كه خطرناكیم !!!
واقعا ممنونم