جای خالی آشیانه عقاب

اشتباهات همان اشتباهات گذشته است که بیشتر به نحوه جایگیری، نحوه و زمان‌بندی خروج‌ها و البته ضعف بازی با پای دروازه‌بان‌ها مربوط می‌شود. ضمن این که نباید از کنار ضعف بدنی و عدم انعطاف‌پذیری برخی گلرهای لیگ برتری بسادگی گذشت که حتی از نشان‌دادن ساده‌ترین عکس‌العمل‌های انفجاری نیز عاجزند! از مهدی رحمتی که داعیه پوشیدن پیراهن تیم ملی را دارد، گرفته تا سوشا مکانی که بعد از اشتباه هفته ابتدایی لیگ مقابل نفت تهران به نیمکت پرسپولیس چسبید.

البته دروازه‌بان برزیلی پرسپولیس در بازی با فولاد اگرچه چند موقعیت مسلم گلزنی را از بازیکنان حریف گرفت، اما روی هر دوگل خورده پرسپولیس مقصر بود و نتوانست واکنشی قابل انتظار داشته باشد. رحمان احمدی که به واسطه حاشیه‌های به وجود آمده برای رحمتی ابتدا به مرد شماره یک تیم ملی تبدیل شد و سپس جام جهانی برزیل را نیز از روی نیمکت تماشا کرد، تا حدی نزول داشته که در تمرینات سپاهان نتوانسته نظر کرانچار را جلب کند و جای خودش را به شهاب گردان داده است.

حامد لک که انتظار می‌رفت آینده دروازه‌بانی ایران را تامین کند نیز فصل چندان خوب و موفقی را استارت نزده و به هیچ وجه نتوانسته امنیت قفس توری تبریزی‌ها را تمام و کمال تضمین کند.

نمونه‌های بسیار دیگری از عملکرد ضعیف و اشتباهات دروازه‌بان‌های امسال لیگ برتری را می‌توان در تیم‌های دیگری چون ذوب‌آهن، ملوان، گسترش فولاد و استقلال صنعتی اهواز مشاهده کرد که امنیت دروازه‌های این تیم‌ها را به حداقل ممکن رسانده است.

نکته قابل توجه این که جدا از بحث ضعف عملکردی، در لیگ امسال شاهد ظهور پدیده‌های جوان درون دروازه تیم‌های تازه لیگ برتری شده هم نیستیم؛ عاملی که باعث شده دروازه‌بان‌های پا به سن گذاشته‌ای مثل مجتبی روشنگر (دروازه‌بان پدیده مشهد) هنوز فرصت حضور در سطح اول فوتبال ایران را پیدا نکنند و از سوی دیگر دروازه‌بان‌های خارجی بی‌کیفیت، دلارهای مفت را به جیب بزنند، معضلی که البته ریشه در ضعف مربیان دروازه‌بانی و فقر مربی حرفه و کاربلد نیز دارد.

باید پذیرفت با توجه به شرایط موجود به نظر می‌رسد فوتبال ملی ایران برای جام ملت‌های آسیا نیز با دغدغه مشابه با گذشته مواجه باشد و سرمربی تیم ملی مجبور خواهد بود چشمان تیزبین خودش را متوجه دروازه‌بان‌های ایرانی شاغل در خارج از کشور کند!

مهیار آذر / جام‌جم