نسخه فن خال برای نجات منچستر

یونایتدی‌ها پیش‌فصل خوبی را پشت سر گذاشتند و با قهرمانی در گینس‌کاپ نشان دادند برای مقابله با حریفان بزرگ آماده‌اند، اما مطمئنا فن خال دشواری ماموریتی را که در الدترافورد با آن روبه‌روست بعد از شکست 2 بر یک مقابل سوانسی متوجه شد.

پس از جدایی دیوید مویس، همه جا صحبت از یک شروع دوباره در منچستریونایتد بود، اما هنوز این موضوع از حد حرف فراتر نرفته است. حتی حضور فن خال هم باعث نشده فاکتور ترسی که باعث می‌شد در زمان فرگوسن، حریفان منچستریونایتد مقابل این تیم با احتیاط و محافظه بازی کنند، بار دیگر برگردد.

منچستریونایتد در اولین دیدار فصل، خیلی با تیم فصل گذشته تفاوت نداشت. آندر هررا با ستاره‌ای که در تور آمریکا نشان داد، فاصله داشت. بسختی می‌شد باور کرد او همان بازیکن یکی دو هفته قبل است. رونی به جز گلی که زد، چندان توانست تاثیرگذار باشد و چیچاریتو هم تلاش زیادی کرد که چندان موثر نبود. حرکات خوب جسه لینگارد، با یک مصدومیت بی‌موقع ناتمام ماند و عدنان یانوزای هم به‌‌رغم فرارهای خوبش، نتوانست موقعیت چندانی ایجاد کند.

با این‌که یونایتدها 60 درصد مالکیت توپ را در اختیار داشتند، اما هیچ گاه نتوانستند موقعیت‌های لازم برای گلزنی را به وجود بیاورند. غیبت 9 بازیکن تیم به دلیل مصدومیت هم تا اندازه‌ای دست فن خال را بسته بود و خستگی یک تور پیش فصل طولانی هم هنوز در ساق بازیکنان دیده می‌شد. بسختی می‌توان اتفاقات درون زمین را با مسائل خارج مسابقه از هم تفکیک کرد و از این‌رو باید تائید کرد نقل و انتقالات باشگاه برای دومین فصل پیاپی در حال رقم زدن یک ناکامی برای یونایتدهاست. وقتی تیم در همین هفته‌های ابتدایی با کمبود بازیکن روبه‌روست، می‌تواند بسیار هشداردهنده باشد؛ بویژه بازیکنانی که قرار است باشگاه بخرد، به تور اد وودوارد (مدیر اجرایی باشگاه) نمی‌افتند.

فن خال که در جام جهانی، توانسته بود هلند را با بازیکنانی نه‌چندان سرشناس، به رتبه سوم برساند، در نظر هواداران منچستریونایتد همان کسی بود که می‌تواند بازیکنان ذخیره این باشگاه را به ستاره‌هایی کلیدی تبدیل کند؛ بازیکنانی مانند اشلی یانگ و خاویر هرناندز که در اولین دیدار فصل در ترکیب اصلی قرار گرفتند. اما به نظر می‌رسد بیش از آن‌که فن خال به فرصت دادن به بازیکنانش تمایلی داشته باشد، این مصدومیت‌های پرشمار بازیکنانش موجب فراهم آمدن چنین موقعیتی برای بازیکنان ذخیره شد.

به هر حال، استفاده از اشلی یانگ در سمت چپ، تجربه بی‌حاصلی از کار درآمد. او در نیمه اول نه نقش مدافع چپ را بازی کرد و نه بال چپ و این سوانسی بود که به لطف نمایش ضعیف او، بیشترین حملاتش را از آن سمت طرح‌ریزی کرد. او در آن سمت، تایلر بلکت را در کنارش داشت، اما هیچ یک توان متوقف کردن ناتان دایر را نداشتند. او در نیمه دوم بیشتر به یک مدافع چپ معمولی شبیه شد و باز هم گل پیروزی بخش سوانسی از آن سمت پایه‌ریزی شد. او از پس وین راتلج برنیامد تا ضربه او، در نهایت به ژیلفی سیگوردسون برسد و به گل دوم سوانسی تبدیل شود. فن خال در حال حاضر می‌تواند از لوک شاو استفاده کند و انتقال مارکوس روخو هم که به بن‌بست خورده است؛ بنابراین اشلی یانگ به گزینه اصلی سمت چپ خط دفاع این تیم تبدیل شد.

منچستریونایتد با همان بازیکنانی که فصل گذشته بدترین عملکرد دو دهه اخیر این باشگاه را رقم زدند، قصد داشت یک شروع توفانی داشته باشد، اما این اتفاق رخ نداد. آنها همان جایی هستند که فصل گذشته بودند؛ بدون حرکتی خاص در بازار نقل و انتقالات و بدون استراتژی در زمین بازی. تنها تفاوت این تیم با تیم فصل قبل این است که آنها مویس سوانسی را در خانه‌اش شکست دادند، اما این بار در الدترافورد مغلوب شدند.

فن خال در دستورالعملی که برای بازیکنان منچستریونایتد آماده کرده بود، از آنها خواسته بود کمتر غریزی بازی کنند و بیشتر از دستورالعمل‌ها پیروی کنند. اما نمایش آنها در دیدار مقابل سوانسی نشان داد هنوز این پیام را بدرستی درونی نکرده‌اند. با بازگشت رابین فن پرسی، مایکل کریک، لوک شاو و سایرین، شاهد منچستریونایتد متفاوتی خواهیم بود، اما فن خال در حال حاضر باید کار بیشتری روی این تیم انجام بدهد. آنها هنوز به اندازه کافی خوب نیستند.

بهنام جعفرزاده / جام‌جم