یک پرسش ساده

ته تمام این اظهارات نیز این بود که قیمت خودرو قابل کاهش نیست و اصلا حرفش را هم نزنید! حتی وقتی پای تحقیق و تفحص پیش آمد، نمایندگان ناظر مجلس در شورای رقابت تهدیدها کردند و مردم نیز خودرو نخریدند.

باز هم مرغ خودروسازان یک پا داشت. این، تا آنجا پیش رفت که همه رسانه‌ها، آب پاکی رضا شیوا، رئیس شورای رقابت را که گفت: رسانه‌ها! دیگر ماجرای کاهش قیمت خودرو را پیگیری نکنید و همه چیز تمام شده و این قیمت پایین بیا نیست، باور کردند.

با این همه، چه شد که خودروسازان، بی‌سروصدا و بی‌مقاومت، پای میز مذاکره آمدند و قیمت‌هایشان را کاهش دادند؟ از ماه گذشته تا این ماه چه اتفاقی افتاده که قیمت خودرو قابل کاهش شده است؟ قیمت ارز پایین آمده؟ خودروسازان ارز مبادله‌ای گرفته‌اند؟ بهره‌وری ارتقا یافته؟ هزینه‌های سربار تولید کاهش یافته؟ حقوق کارگران کم شده است؟... بالاخره چه شده که قیمت‌های رسمی خودرو به یکباره کاهش یافته است؟ روشن است که برای پاسخ به این پرسش نمی‌توان سراغ عوامل اقتصادی رفت، زیرا در این مدت در وضع متغیرهای تعیین‌کننده قیمت خودرو تغییر قابل توجهی ایجاد نشده است.

بنابراین باید پرسید آیا اراده‌ای از نوع و جنس دیگر وارد کارزار شده تا خودروسازان این‌گونه دلسوز مشتریانشان شده‌اند که حتی حاضرند مابه‌التفاوت قیمت خودروهای فروخته شده را نیز پس بدهند؟

رمزگشایی از این سوالات ساده، می‌تواند مردم را با واقعیت صنعت خودروی کشور آشنا کند و آنان بدانند شاید در کنار تمام استدلال‌های اقتصادی، عوامل دیگری هم در تعیین قیمت خودرو نقش داشته باشد.

در نهایت با این که درباره این «عوامل دیگر» چیزی نمی‌دانیم، از آنها می‌خواهیم اگر تیغشان بر این صنعت برش دارد، یک بار دیگر بیازمایند تا قیمت خودرو بیش از این به نفع مردم کاهش یابد.

سید علی دوستی موسوی - دبیر گروه اقتصاد