زنگ وحدت در اردوگاه اصول‌گرایان

اصول‌گرایان از نظر یگانگی سازمانی و سازگاری تشکیلاتی روزگارشان بر وفق مراد نیست و کم‌تر مطبوعه اصلاح‌طلبی هست که اشاره‌ای به آشفتگی و بی‌سروسامانی اصول‌گرایان نداشته باشد.آنچه که واجد اهمیت و توجه است اینکه خلاف تحلیل مطرح، اساس به‌هم ریختگی قواره‌ تشکیلاتی اصول‌گرایان، استراتژیک نیست و ایدئولوژیک هم نمی‌تواند باشد. پس چرا از نظر تاکتیکی و شگردها کنسرت اصول‌گرایان هارمونی ندارد و گوش‌ها با آوازها آشنا نیست؟ چه چیزی باعث شد خصلت‌های فردی و ماجراجویی‌های سیاسی بر سازواره‌ جمعی فائق آمد و هرکس از اقطاب و نخبگان خویشتن را محبوب‌ترین دید و قابل‌ترین یافت.

کد خبر: ۷۲۵۹۵۵

ضربه‌ نهایی بر یک‌دستی اصول‌گرایان انتخابات دوره یازدهم ریاست جمهوری بود که کرکره‌ اصول‌گرایی را پایین کشاند و دوستان (۱+۱+۳) به معاهدات پایبند نماندند و عدم وفاداری اشان را در پاسداشت وحدت به اثبات رساندند. طلایه‌داران رقابت، ضربات هولناکی از نظر روحی و روانی بر اصول‌گرایان وارد کردند تا حدّی که بعضی از نیروهای اردوگاه را به سمت آقای روحانی سوق دادند. در تحلیل‌های مربوط به نحله‌های اصلاح‌طلبی، اصول‌گرایی در نهایت استیصال، عدم هماهنگی و خصومت درون گروهی به سر می‌برد، اما این گزاره به همان میزان که صادقانه نیست، از پوشش علمی نیز عریان است. از نقطه نظر جامعه شناسی سیاسی هیچ اندیشه‌ای میرا نیست، بلکه در بدترین شرایط به کُما می‌رود و در صورت وجود تمهیدات لازم و مهیا شدن شرایط بقا، سر بر می‌آورد و سامان‌ها می‌سازد. هرچند اصول‌گرایی در بدترین شرایط نیست. چرا که مجموع آرای جبهه‌ اصول‌گرایی در آخرین نبرد سیاسی با رقیب برابر بود و هم‌اینک جریان اصول‌گرایی از مزایای اپوزیسیون برخوردار است و ریزش‌های طرف مقابل را به راحتی می‌تواند جذب خودکند.

از طرفی جریان اصول‌گرایی اگر مدّعی و مراقب فلسفه‌ وجودی اش باشد، اصیل‌ترین تشکّل است که سعادت و فضیلت مردم را مطالبه‌گری می‌کند، آن‌هم نه از طریق قیمومت، اجبار و اکراه، بلکه از طریق آگاهی و شعور که محکم‌ترین پیمان‌های اجتماعی را بنیان می‌نهد.

حفظ حرمت و قداست دین، مالکیت، خانواده و تأمین آزادی‌های برآمده از قانون اساسی، مؤلفه‌های گفتمان اصول‌گرایی است که صدایش در پارلمان، حوزه و دانشگاه‌ها شنیده می‌شود. از نظر سیاسی هم انقلاب اسلامی با فرآورده‌هایش «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» و قانون اساسی، مورد تأکید است که بخش اعظمی از متدیّنین جامعه، وفاداران به ولایت و طبقات کم‌ درآمد در این طبقه جای می‌گیرند. در هر صورت جریان اصول‌گرایی و اصلاح‌طلبی را باید جزو سرمایه‌های کشور به حساب آورد و از هدررفت منابع سیاسی جلوگیری کرد. جناب آقای تقوی در این ایّام تمام همّشان را بر این گماشته‌اند که جریان اصول‌گرایی را به وحدت برسانند تا صیانت از گفتمان انقلاب اسلامی مبتنی بر ولایت فقیه در گستره‌ حوزه‌ عمومی مورد مراقبت قرار گیرد. این گفتمان در عین حال بخشی از هویت اسلام معاصر را نیز در جهان نمایندگی می‌کند.

مؤلفه‌هایی چون؛ ۱.تقابل با استکبار، ۲.مبارزه با استبداد، ۳.وحدت مسلمانان جهان از علل و عوامل بازتولید هویت مسلمانان است که با زایش جریانات افراطی، تکفیری، سلفی و گروه‌هایی چون داعش، طالبان و القاعده ناگزیر از تجزیه و تحلیل مبانی و اتخاذ رهیافت‌های بدون شُبهه‌، وحدت در مبانی استراتژیک و حوزه‌ تاکتیک‌ها به وجوب می‌رسد. بر این اساس در همایش مورخ ۱۹/۷/۱۳۹۳ در مجتمع ۱۳ آبان، جناب آقای تقوی و دوستان ایشان با دعوت از آیت‌الله مصباح‌یزدی زنگ وحدت را به صدا درآوردند.