پاروزنِ بی‌قایق ‌و دریا

محسن چاوشی در جدیدترین آلبومش که بتازگی به بازار آمده، به عنوان پاروی بی‌قایق، شبیه به آلبوم پیشین خود «من خود آن سیزدهم» تلاش کرده در قطعاتی متفاوت از قالب صرف ترانه‌های پاپ عاشقانه یا سیاه بیرون بیاید و فضاهای متفاوتی را در شعر، ساخت ملودی و تنظیم تجربه کند. تلفیق گاه به گاهی قطعه‌های پاپ با عناصر موسیقی راک، رفتن به فضاهای متفاوت اجتماعی در اشعار و استفاده از عناصر تازه صوتی مجموعه آلبوم را متفاوت و متحول کرده است. بیشتر ترانه‌های قطعات این آلبوم از حسین صفا است و تنظیمات آن را محسن چاوشی، امید حجت، کوشان حداد و امیر جمال‌فرد انجام داده‌اند.

اگر خواهان تجربه متفاوتی در موسیقی پاپ هستید، احتمالاً محسن چاوشی برای شما رضایتبخش خواهد بود. موسیقی او سنگین و سخت‌فهم نیست و گوشی پرورش یافته نمی‌خواهد، آنچه می‌طلبد کمی اشتیاق به شنیدن موسیقی پاپ با همه سادگی‌اش، در عین تفاوت طلبی است. پاروی بی‌قایق درکی دگرگون از موسیقی پاپ است و کمی خلاقیت را در آن می‌شود دید. اما این تفاوت و دگرگونی آنقدر در تجربی بودن افراطی نیست که آدم را به ناکجا ببرد. (ضمیمه چمدان)