داروی خارجی همچنان مرغ همسایه است

علاوه بر این، این مقام مسئول به این‌که سال گذشته حدود پنج داروی آنکولوژی یا ضد سرطان جدید وارد چرخه تولید کشور شده یا به تولید داروی فاکتور 7 و فاکتور 8 (داروی بیماران هموفیلی) نیز اشاره کرده است.

اینها خبرهای خوبی است، از این دست خبرها هم در چند سال اخیر زیاد اعلام شده و نشان از پیشرفت‌های علمی جدی در این حوزه در کشور دارد، اما یک جای کار می‌لنگد؛ یک جای کار که باید مو لای درزش نرود که می‌رود.

آنجا که ما به عنوان خبرنگار تا مردم و بیماران به عنوان مخاطب اصلی این خبرها، نه‌ فقط باید به این موضوع باور داشته باشیم بلکه باید افتخار کنیم به این دست از خبرها،اما این حس به این شدت وجود ندارد.

این حس حتی اگر وجود هم داشته باشد، وقتی که ممکن است پزشکتان توصیه کند نمونه خارجی داروی تجویز شده را تهیه کنید، رنگ می‌بازد.

وقتی متصدی داروخانه چند بار توصیه می‌کند نمونه خارجی را ببری بهتر است، حالا برای سود خودش یا هر دلیل دیگری، احساس می‌کنی این خبرها واقعی نیست البته این موضوع حرف و سخن تازه‌ای نیست، بارها شرکت‌های تولید کننده دارو و مسئولان وزارت بهداشت در مورد بی‌انصافی‌ها در این حوزه گله کرده‌اند، اما به نظر می‌رسد باید زاویه نگاه به این موضوع را عوض کرد.

بهتر است سراغ یک نمونه برویم، اواسط دهه 80 با تولید داروی ایرانی سینوکس، واردات داروی مشابه خارجی آن یعنی آوانکس بشدت محدود شد، همین محدودیت اعتراض و تجمع بیماران ام‌اس که تا آن زمان آوانکس را مصرف کرده بودند، در پی داشت.

وزارت بهداشت در دوره کوتاهی محدودیت واردات این دارو را متوقف کرد، اما تبلیغات و تاثیرگذاری موثر دارو و خصوصا تفاوت قیمت زیاد داروی ایرانی به نسبت داروی خارجی نتیجه داد تا جایی که هم پزشکان و هم بیماران به سینوکس اعتماد و اطمینان لازم را پیدا کردند و مشکل برای همیشه حل شد و حتی راه برای تولید دیگر داروهای مشابه باز شد.

حالا همین مثال باید الگو قرار گیرد تا زحمت داروسازان داخلی به ثمر بنشیند، وقتی هنوز پزشکان و بیمارانی هستند که حتی برای سرماخوردگی و دردهای معمولی داروی خارجی را بهتر می‌دانند.

مستوره برادران نصیری - ‌دبیر گروه جامعه