پرده‌نشین و رازهای درون پرده

رویارویی هدی با دخترش هم پس از سال‌ها که به تنشی سخت منجر می‌شود دیگر نقطه عطف فیلمنامه پرده‌نشین است که کنجکاوی مخاطب را برانگیخته و نسبت به گذشته هدی حساس‌تر می‌کند. از سوی دیگر شخصیت‌های اصلی پرده‌نشین نسبت‌هایی با هم دارند که همین امر قصه‌های مربوط به هریک را جذاب‌تر کرده و داستانک‌هایی را شکل داده که به موازات قصه اصلی پیش می‌روند.

برای مثال می‌توان به ازدواج محمدحسین شهیدی با دختر هدی و نسبت فامیلی میرزایی تاجر با هدی و دخترش اشاره کرد که اولی بسیار خوب و جذاب از کار درآمده است. نویسندگان پرده‌نشین برای گذشته هدی و اتفاقاتی که باعث جدایی او از خانواده‌اش شده نیز فکری کرده و فلاش‌بک‌هایی را تدارک دیده‌اند که لایه‌های دیگر شخصیت وی را آشکار می‌سازد. هدی که در دو سه قسمت نخست تا حدودی منفی جلوه می‌کرد، کم‌کم تغییر شکل داده و به شمایلی از یک قربانی تبدیل می‌شود. او در ابتدای جوانی با خواستگاری پسری جوان که از دوستان شوهرخواهرش به حساب می‌آید، مواجه شده اما در ادامه با بی‌وفایی پسر و ازدواجش با دیگری مواجه می‌شود. هدی بیش از این‌که خود علت باشد بیشتر معلول اتفاقاتی است که بر او گذشته و روحش را خدشه‌دار کرده که تنها گذاشتن تنها فرزندش و مهاجرت به کشوری دیگر نیز ریشه در آن دارد. از سوی دیگر مائده نیز در رفتارهای تند خود نسبت به مادرش رگه‌هایی از بی‌پروایی و یکدندگی هدی در جوانی‌اش را دارد که برای مادرش نگران‌کننده است. اما این شخصیت‌پردازی‌های درخشان در پرده‌نشین تنها منحصر به همین موارد محدود می‌شوند و الباقی عموما تیپ‌هایی آشنا به نظر می‌رسند که پیش از این هم شاهد نمونه‌هایی از آنها بوده‌ایم.

برای نمونه می‌توان از محمدحسین و احمدعلی یاد کرد که در خلق هر دوی آنها ظرافت چندانی به کار نرفته و کلیشه‌های موجود در آنها بشدت به چشم می‌آیند. محمدحسین به عنوان پسر حاج‌آقا شهیدی با افکار بلندپروازانه‌اش نمونه آدم‌هایی است که بلندپروازی را با جاه‌طلبی اشتباه گرفته و به همین دلیل در حال سقوط است. پروژه ساختمانی شرکت محمدحسین و مائده که زمینش با رشوه مالک زمین تغییر کاربری گرفته همان چاهی است که در حال بلعیدن این دو و لطمه خوردن به آبروی چند ساله خانواده‌های خوشنام آنهاست. در طرف دیگر احمدعلی قرار دارد که دوستی قدیمی با خانواده شهیدی داشته و علاقه زیادی به معمم شدن تنها پسرش(براتعلی) دارد.

در این شخصیت هم هیچ گونه نوآوری صورت نگرفته و مخاطب تنها تکه‌هایی از چند شخصیت نزدیک به هم را در احمدعلی می‌بیند و بس. اما نمی‌توان از ماجرای علاقه براتعلی به دختر اکبر که به محرمیت این دو هم انجامیده بسادگی گذشت، چرا که داستانکی بسیار جذاب را به پرده‌نشین افزوده و مخاطب را با قهرمانش(براتعلی) همراه می‌سازد. براتعلی میان علاقه به نامزد خود و ملبس شدن مانده که در دو سوی آن پدر و نامزدش قرار دارند که هیچ یک هم از مواضعشان کوتاه نمی‌آیند.

پرده‌نشین به واسطه حضور شخصیت‌های بسیار در داستان، کار پربازیگری است که از این حیث لطمه‌ای هم نخورده است. فرهاد آییش در نقش شهیدی عالی ظاهر شده و باورپذیری را به اوج رسانده و ریزه‌کاری‌های فراوانی را اعمال کرده است. در کنار او نمی‌توان از بازی دور از انتظار کیایی در نقش براتعلی بسادگی عبور کرد که به تردیدهای براتعلی رنگی از واقعیت زده است.

محمد جلیلوند / قاب کوچک (ضمیمه شنبه روزنامه جام جم)