دم خورشید گرم!

خبرنگاران از یک آدم عاقلی پرسیدند: به نظر شما که کارشناس خیلی از مسائل هستید، اهمیت خورشید بیشتر است یا ماه؟». خندید و گفت: «عجب سوال مسخره‌ای!.... خب معلوم است که ماه..... چون خورشید، روز درمی‌آید که همه جا روشن است، اما ماه شب می‌آید که تاریک است و همه جا را روشن می‌کند.» بنا به گزارش خبرگزاری ها، دیگر کسی چیزی نپرسید.

نوردهی و گرمابخشی، فقط یک جلوه و یک چشمه از خوبی‌های خورشید خانم است. به غیر از تأمین انرژی، در سلامتی انسان و گیاه و جانوران نیز نقشی اساسی بازی می‌کند. مثلا همین ویتامین D که اگر نباشد یا کم باشد، اسکلت استخوانی ما کج و معوج می‌شود و باید دور و برمان داربست بزنند که به حالت کجدار و مریز نیفتیم؛ منبع اصلی‌اش خورشید بی‌ادعاست. فقط داشتن همسر آفتاب رو کفایت نمی‌کند؛ خود آفتاب هم لازم است. اگر نبود که شاعر خوش‌اشتها نمی‌فرمود:

شاعر دو چیز خواهد درموسم زمستان:

یک آفتاب رویی، یک رو به آفتابی

خوشبختانه این شاعر معلوم‌الحال، معلوم می‌شود که آدمی واقع‌بین است؛ اما متأسفانه هستند مردمی که توجه کافی و لازم به این مهم ندارند و چنان‌که باید و شاید، قدر آفتاب عالمتاب را نمی‌دانند. نه آدم این شکلی باشد، نه هم خیلی افراطی مثل آفتاب‌پرست. اعتدال،بهترین شیوه است. البته تدبیر و امید خوب هم بی‌تأثیر نیست. حتی اگر بشود تمدید امید!

خبر داغ: «آمارها نشان می‌دهد که بیش از 80درصد ما ایرانی‌ها و بــــــویژه خانم‌ها با درجاتی از کمبود ویتامین D مواجهیم که ریشه آن، به بهره‌گیری نامناسب از نور آفتاب برمی‌گردد.»ــ به نقل از جام‌جم (همینی که الان دست شماست!)

بسته پیشنهادی: با عنایت به تمامی مزایا و فواید خورشید و نور آن، آدم باید خیلی خل باشد که به خورشید پشت کند. خودش می‌سوزد. فلذا ما نیز که در صف جلوی اهل عقل قرار داریم؛ حتما تائید می‌فرمایید که برای بهره‌گیری بیشتر از نور خورشید، باید رهنمود بدهیم؟... که به شرح زیر می دهیم:

1ـ آفتاب گرفتن: خیلی کشورها هستند که در حسرت یک لحظه آفتاب‌اند. تا هوا آفتابی می‌شود، به هر شکلی هست، از آن استفاده می‌کنند. طوری که یک ذره‌اش حرام نشود. حالا ما که این قدر خورشید داریم؛ قدرش را نمی‌دانیم. فقط از بچگی یادمان دادند که تا خورشید آمد، دست بزنیم و بخوانیم که: «آفتاب شد و مهتاب شد/ بی‌بی سوار گاب شد» که بعدها فهمیدیم «گاب»ش هم غلط است!... در هرحالت خواب و بیداری باید از نور خورشید استفاده کنیم. بعضی‌ها حتی جوری می‌خوابیدند سابق، که پایشان در آفتاب باشد. اسنادش هم موجود است: «اگر خواهی بدانی لذت خواب/سرت در سایه و پایت در آفتاب». منتها الان این روش‌های طبیعی کم‌خرج را فراموش کردیم. فقط بلدیم انواع قرص و کپسول حاوی ویتامین D را بخریم و مصرف کنیم.

2ـ تنطیم حرکت: بعضی‌ها می‌نالند که خانه‌های ما خیلی رو به آفتاب نیست و فقط یک پنجره در آپارتمان ما هست که نوبتی از آن استفاده می‌کنیم. الان مثل قدیم نیست که سهراب خیال کند: «پنجره، فکر، هوا، عشق، زمین مال من است». برای هر کدامش باید سر کیسه را شل کنی. با این حال، فضای بیرون خانه را که فعلا از ما نگرفتند. هرجا قدم می‌زنیم، در کوچه و خیابان؛ در آفتاب حرکت کنیم. تنبلی نکنیم اگر در سایه هستیم، نرویم سمت آفتاب. باز هم اسنادش موجود است: «به تنبل گفتند بیا به سایه؛ گفت: سایه خودش میایه!» ما مستند حرف می‌زنیم. حرف مفت نمی‌زنیم. (البته مفت هم حرف نمی‌زنیم.)

3ـ فروش آفتاب: با پدیده فروش آفتابه که همه آشنایند، اما در بعضی جاها، آفتاب هم می‌فروشند. مثل همین کشور هلند که اخوی بزرگ ما سال‌های دور گذارش به آنجا افتاده بود و در توصیف آنجا در نامه‌اش نوشته بود: «در برون آفتاب پیدا نیست/ در درون، آفتابه برجا نیست»!... در همین کشورها و حتی در همین تهران و کشور خودمان، بعضی‌ها فضایی در لب استخر درست می‌کنند که ملت نیازمند به ویتامینD پول بدهند بروند آنجا دراز بکشند آفتاب بگیرند. البته عده‌ای هم برای برنزه شدن می‌روند، که بعضا چون فراموش می‌کنند بچرخند و خودشان را پشت و رو کنند؛ شبیه ذغال اخته می‌شوند و ته می‌گیرند!

رضا رفیع