یکی از افراد دخیل در این موضوع، فردی به نام «جون یون»، مدیر یک صندوق مالی است که جایزهای ۱ میلیون دلاری را برای راهاندازی جرقههای اولیه پروژه افزایش طول انسان در نظر گرفته است.
این روزها با داشتن ترکیب ژنهای مناسب و زندگی در مکانهای با امید به زندگی بالا، میتوان عمری حدود ۸۰ سال را برای انسانها تخمین زد. به جای قبول آنکه همه انسانها آروزی زندگی ۱۲۰ ساله داشته باشند، یون خواست مخاطبانش به این فکر کنند که چطور میتوانند شادابی و سلامتی ۲۰ سالگی را تا ۱۲۰ سالگی حفظ کنند.
به بیان دیگر، او باور داشت که انسانها در پیری میتوانند همانقدر سالم باشند که در جوانی هستند. یون عقیده دارد اولین کلید حفظ سلامتی در طول عمر، بالا بردن پایداری سیستم بدن است. پایداری بدن به سیستمی کنترلی درون بدن گفته میشود که با طول عمر عملاً فرسوده میگردد. این سیستم مانند یک موتور کهنه است که به تدریج مستهلک شده و یک روز از کار باز میایستد.
یون میگوید: «از نظر آماری، احتمال مرگ یک انسان ۲۰ ساله، یک هزارم درصد است و اگر بتوان پایداری و سلامت ۲۰ سالگی را در طول همه عمر حفظ کرد، عمر متوسط آدمها به هزار سال خواهد رسید.»
ریل کِرزوِیل، نویسنده و محقق، افزایش پایداری بدن را به عنوان هدف اول میداند و این مرحله را «پل اول» نامیده است. او میگوید «پل اول جایی است که ما باید به کمک دانش امروز، بیماریها و فرآیند افزایش عمر را کند کنیم تا بتوانیم به خوبی وارد پل دوم شویم. پل دوم جایی است که پیشرفتی نمایی در دانش طول عمر رخ خواهد داد. در پل دوم اطلاعات حاصل از علم زیستشناسی، برنامه ریزی مجدد میشوند تا بتوانیم راهکاری برای معکوس کردن فرآیند پیری بیابیم.»
کرزویل اضافه میکند: «دانشمندان شانس این را دارند که بر روی ساختارهای پایهای بدن همان گونه کار کنند که یک مهندس بر روی توسعه یک نرم افزار کار میکند. با در اختیار داشتن کد ژنتیکی افراد، دانشمندان قادر خواهند بود انسانها را برنامه ریزی مجدد نمایند. با دخالت RNA میتواند یک ژن را خاموش کرد و با ژن درمانی، میتوان ژنهای جدید را افزود و حتی ارگانهای جدیدی به بدن اضافه کرد. ارگانهای ساده مانند لولههای باد در شش راهم اکنون میتوان براحتی با پرینترهای سه بعدی و از جنس مواد زیست تخریب پذیر ساخت و با عمل جراحی در بدن قرار داد. حتی شاید روزی بتوان قلبی آسیب دیده از حمله قلبی را برنامه ریزی مجدد کرد و آن را جوان و سالم نمود.»
مردم فکر میکنند فرآیند پیری و طول عمر، چیزی ورای علم پزشکی است و به کمک دخالت این علم نمیتوان تاثیری بر آن نهاد؛ اما اینگونه نیست و شاید در آینده روزی برسد که به کمک برنامه ریزی مجدد و هک کردن ژنها و سلولهای بدن، بتوان انسانهای ساخورده سالمی داشت و فرآیند پیری را کند نمود. (کیوان ابراهیمی/ مجله مهر)
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد