اخشابی یعنی چه؟
بنویس «حالا»
چرا حالا؟
حالای از سر باز کردن است. اگر خوب نیست یک جواب دیگر بدهم.
نه. خوب است. تعریف؟
لبخند، موسیقی، دوستی.
اصلا چرا همیشه لبخند میزنید؟
عادت بچگی است. یاد گرفتهام.
از چه کسی؟
پدرم. الگویم پدرم بود.
کی فهمیدید موزیسین هستید؟
به خودم آمدم دیدم زندگی و معیشت و لحظه هایم موسیقی است.
سنتور؟
رویای کودکی.
بعد از سنتور؟
سه تار است.
سازهای دیگر؟
توی سنتور و سه تار حرفهای است. پیانو و گیتار و تنبک.
شده از خواندن ترانهای پشیمان شوید؟
نه. خدارا شکر. نه از ساختن و نه از خواندن.
آهنگساز بودن چه حسی دارد؟
مثل معمار بودن است. خلق و مکاشفه.
فریدون شهبازیان؟
استاد رفیق.
علی معلم؟
استاد شعر.
محله بنده نواز کجاست؟
هرکجایی میتواند باشد.
چطور جایی؟
هرکجا که خوشبخت باشی.
اگر شهرداری اجازه میداد، اسم کوچهتان را انتخاب کنید؟
بن بست راز.
خوانندگی تیتراژ در مقایسه با آزاد خواندن؟
تصویریتر، موضوعیتر، هدفمندتر، نتیجهدارتر.
چقدرتر.
حرفهایتر و سختتر هم هست.
آخرین موسیقی که شنیدید؟
موسیقیای بود که قرار است روی آن بخوانم. برای یک تیتراژ.
خب.
تنظیمکننده فرستاده بود نظر بدهم.
درباره خودتان شایعه شنیدهاید؟
خیلی زیاد.
عصبانی هم شدهاید؟
بله. دلخور میشوم.
خندهدارترینش کدام بود؟
شایعات ازدواج.
بدترین نوعش هم هست.
همین حالا هم در اینترنت جستجو کنید فراوان است.
موضوع چیست حالا؟
ازدواج من با یک هنرپیشه که اتفاقا متاهل هم هست.
اسم خودتان را چند وقت یکبار سرچ میکنید؟
عادت ندارم. شاید سالی یکبار.
توی ماشین چطور موسیقی گوش میدهید؟
همه جوره گوش میدهم. ایرانی، خارجی. محلی.
یکی را ترجیح نمیدهید؟
نه. بعضی وقتها مادرم میگوید «اینها چه ربطی به هم دارند.»
آخرین باری که گفت؟
داشتیم سفر میرفتیم. موسیقی منطقه سیستان و بلوچستان را گوش میدادم.
خب...
بعد از دو ساعت یک موسیقی غربی گذاشتم.
حالا چه ربطی داشت؟
با هم گوش نکردم. در طول هم گوش کردم. نیازی به ربط نداشت گمانم.
پس انتخابی ندارید؟
هرچیزی که میتوانید از آن لذت ببرید، خوب است.
دوست داشتید کجا زندگی میکردید؟
دوست داشتم تهران به شمال نزدیک بود.
چرا؟
شمال زندگی میکردم و تهران کار.
در موسیقی خودآموخته هستید؟
بله. شروعش خودآموخته بود.
وقتی گیر یک شاگرد بیاستعداد میافتید؟
وقتی بی تجربه بودم، برمیآشفتم.
حالا چه؟
صبر.
برای کسی که استعداد موسیقی ندارد صبر جواب میدهد؟
همه توانایی دارند. فقط باید شرایط و زمان برایشان مهیا شود.
پس یک شاگرد بیاستعداد هم میتواند موزیسین شود؟
شاگرد بیاستعداد وجود ندارد.
اصل ماجرا قریحه است یا آموزش؟
قطعا آموزش.
برای شما که غریزی بود...
من هم آموزش دیدم. شاید بتوان گفت غیر مستقیم بود، ولی بود.
حالا این وسط یک شاگرد چطور باید وارد این عرصه شود؟
فرق ندارد موسیقی یا علم. مهم این است راههای ورودی مغزتان را باز بگذارید.
بجز موسیقی شغل دیگری هم دارید؟
نه.
اگر آهنگساز نمیشدید؟
عمران خواندهام. میرفتم سراغ معماری و ساختمانسازی.
آن را هم دوست دارید؟
بله. شبیه است به موسیقی.
اگر موسیقی وجود نداشت؟
دنیایی هم وجود نداشت.
موسیقی صلح را اگر بخواهید در یکی از دستگاههای موسیقی ایرانی بسازید؟
شور.
خواندن بهتر است یا نواختن؟
خواندن.
باهوشترین خوانندهای که برایش موسیقی ساختهاید؟
همه خوب بودند.
خواب دیدن؟
خوابها یادم نمیماند معمولا.
آخرینش را هم یادتان نیست؟
مربوط به پدرم بود.
اگر بتهوون را در خواب ببینید؟
میگویم مخلصیم استاد.
دیدار کوتاهی میشود.
برای سایتم یک عکس سلفی هم میگیرم با او.
صبحتان را با چه آهنگی شروع کردید؟
فکر میکنم عشق.
چه جور عشقی؟
عشق به زندگی و هستی و بودن.
بیشترین زمانی که از ساز دور بودید؟
معمولا همیشه کنارم است.
نشده که نباشد؟
بیشتر از دو روز نه.
چه حسی داشت؟
شبیه تبعید شدن به یک جزیره دور بود.
پای ساز زدن کدام یک از نوازندهها بیشتر تاثیر گرفتهاید.
خوشبختانه پای ساز خیلیها نشستهام و حظ بردهام.
از کدامها بیشتر؟
سنتیها.
موسیقی گیلان؟
سرسبز و روحبخش است.
رنگش؟
سبز است.
پیری چه رنگی است؟
سفید.
سفید بیروح؟
بیروح نه. ساکت و بیصداست.
اگر دنیا در حال پایان باشد، چه آهنگی برای مردم دنیا میگذارید؟
یک چیزی ساختهام.
توی کدام آلبومتان است؟
هنوز منتشر نشده.
اسمش چیست؟
«من نمردهام»
عجیبترین حس انسانی چیست؟
ایثار.
از کارتان تا به حال خسته شدهاید؟
خستگی از کار بله ولی از کارم خسته نشدهام.
پایان زندگی یک هنرمند کجاست؟
وقتی خودش را دوست نداشته باشد.
اگر بخواهید واژه پایانی را بگویید.
خدا.
الناز اسکندری / چمدان (ضمیمه آخر هفته روزنامه جام جم)
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتوگو با امین شفیعی، دبیر جشنواره «امضای کری تضمین است» بررسی شد