فوتبال و هوای پاک

در ورزش و فوتبال مثل هر پدیده مثبت دیگری اصل بر برائت است، مگر این‌که خلاف آن ثابت شود و این وسط اتهام زدن‌های بی‌سند و مدرک و گاهی بی‌پایه و اساس چیزی جز خط خطی کردن این سفیدی نیست. در حالی که لیگ برتر به دو هفته پایانی و حساس خود رسیده، خوب است که همه دست اندرکاران ششدانگ حواس خود را جمع کرده و با همه اهرم‌های قانونی نظارت دقیقی روی زیرمجموعه خود داشته باشند. هرکسی دغدغه پاکی فوتبال را دارد از همین دو هفته می‌تواند برای پاک ماندن آن قدمی بردارد. مربی، بازیکن، مدیر، داور، برگزار کننده و فدراسیون، همه و همه حواسشان باشد که هیچ‌گونه لغزشی از جانب کسی صورت نگیرد و اگر خدا نکرده تخلف و لغزشی دیدند بموقع از راه قانونی و البته قاطعانه با آن برخورد کنند.

فوتبالی که این همه شور و هیجان در خود دارد و تفریحی سالم است تا بخشی از اوقات فراغت را پر ‌کند، می‌تواند عامل انگیزشی بزرگی برای روی آوردن نوجوانان و جوانان به ورزش ـ به‌عنوان یک معروف ـ باشد و در کنار آن هزاران شغل مستقیم و غیرمستقیم در کنارش شکل می‌گیرد. این رشته ورزشی که عامل بسیار موثر انتقال پیام‌های فرهنگی بوده و چندین و چند ویژگی بارز دیگر در کنار آن وجود دارد و از همه مهم‌تر دل میلیون‌ها نفر را به‌دست آورده است، حیف نیست ناجوانمردانه مورد تاخت و تاز قرار گیرد؟ صد البته فوتبال خالی از عیب و ایراد نیست، اما برای پاک ماندن آن در میدان عمل باید همت کرد نه در رسانه‌ها! چرا که رویه‌ای جز این نه‌تنها اصلاح غلط‌های احتمالی را به‌دنبال ندارد که بوی صداقت نیز از آن به مشام نمی‌رسد.

به جای اتهام زدن ـ از جانب فوتبالی و غیرفوتبالی، مسئول و غیرمسئول ـ که ذهن مردم را مغشوش می‌کند، باید به فکر ایفای نقش برای پاک ماندن فوتبال بود و این نکته را هم مدنظر داشت که همان‌طور که در دیگر بخش‌ها دیده‌ایم، رویه هیاهوی بی‌خود و متهم کردن بی‌جهت این و آن شاید در کوتاه‌مدت کمی تا قسمتی توجه مردم را جلب کند، اما به مرور تاریخ همه چیز را ثابت می‌کند و باید به این پرسش وجدان هم پاسخ داد که جوانمردی، انصاف و ارزش‌های اسلامی و انسانی کجای ماجراست؟

امید توفیقی / گروه ورزش