حرمت؛ گمشده روابط امروز

برای نسل ما حتی مهربانی کردن به پدر و مادر هم خیلی ساده است؛ دستی می‌بوسیم، هدیه‌ای می‌دهیم، شیرین‌ترین کلمات را به زبان می‌آوریم و خاطرمان آسوده می‌شود که وظیفه فرزندی را به جا آورده‌ایم اما انگار قدیم‌ها رابطه پدرها و مادرها با اولادشان رنگ و بوی دیگری داشت. انگار چیزی بیشتر از مهربانی و محبت در این رابطه وجود داشت، چیزی که شاید بتوان نامش را حرمت گذاشت، یا قدردان بودن یا شاید حتی عشق که نوعی پذیرش و تسلیم در خود دارد.

پای حرف‌های پدربزرگ‌ها که بنشینی بهتر می‌توانی حس و حال رابطه بین پدر و مادرهای دیروز را با فرزندانشان درک کنی. وقتی دلشان برای روزهای کودکی و همان پدرهای به زعم ما مستبد، قنج می‌زند یا وقتی بیم و هراسشان از شکستن قلب پدر و مادر را توضیح می‌دهند، گویی از مقدسات سخن می‌گویند. جمشید مشایخی در برنامه «دوستت دارم پدر» که از شبکه پنج پخش می‌شود، خاطره‌ای نقل کرد از رها کردن برادر کوچک‌تر در خانه‌ای که خالی هم نبوده و از خشم پدر برای این کارش و این خاطره را بزرگ‌ترین اشتباه زندگی و بی‌مهری در حق پدر دانست. اتفاقی که برای نسل ما نه یک بار در همه عمر که ممکن است بارها رخ بدهد و هر بار چنان دست پیش می‌گیریم که راهی برای پس افتادن نمی‌ماند.

برنامه «دوستت دارم پدر» که ادامه برنامه دوستت دارم مادر است، این بار با هنرمندان و چهره‌های مطرح درباره «پدر» و خاطراتشان از پدرهایشان حرف می‌زند. وقتی شخصیت‌هایی مانند مشایخی به این برنامه می‌آیند و از خاطرات کودکی و رابطه‌اشان با پدر سخن می‌گویند، بیننده متوجه می‌شود فرزندی کردن در روزگاری نه‌چندان دور با فرزندی کردن امروز فرق داشته است.آن روزها که اکنون در زیر غبار پنهان شده، حرمت و احترام بیشتر از امروز جلوه داشته است شاید به همین دلیل روابط خانوادگی محکم‌تر و صادق‌تر از امروز بوده است.

آذر مهاجر / گروه رادیو و تلویزیون