لزوم بازنگری در شیوه خدمت رسانی به ایثارگران

با وجود همه این تهدیدات و رجزخوانی ها، فرزندان بی ادعای این آب و خاک چه زیبا و به یاد ماندنی به او آموختند که این سرزمین دیار شیران و دلیرمردانی است که در دفاع از میهن خود در مقابل هیچ قدرتی سر تعظیم فرود نخواهند آورد. از این دست مناسبت ها در تقویم این سرزمین کم نیستند همچون سالروز بازگشت آزادگان سرافراز به میهن اسلامی و سالروز بزرگداشت روز شهدا و جانبازان.

وجود این مناسبت ها در تقویم بیانگر نکته ای بسیار مهم است: مردم این خاک فارغ از هر تفکر سیاسی، قشر فرهنگی و هر طبقه اجتماعی نسبت به واژه و مفهوم ایثار بسیار حساس هستند. کافی است در سالروز بزرگداشت مقام جانباز سری به یکی از آسایشگاه های جانبازان بزنید تا عمق ارادت مردم نسبت به ایثارگران را دریابید.

فارغ از طبقات مختلف مردم همه سازمان ها و ارگان های کشور هم خود را ملزم و مکلف به فعالیت در حوزه ترویج فرهنگ ایثار و شهادت میدانند و تصور این که جامعه ایثارگری محدود به 224 هزار شهید، حدودا 600 هزار جانباز و 70 هزار آزاده و سازمان متولی امور این جامعه هم بنیاد شهید و امور ایثارگران است، درست نیست.

بنابر این واژه ایثار و ایثارگری مفهومی است به وسعت همه آحاد این مرز و بوم و به همین علت است که همه سازمانها و نهادهای فعال در ایران همچون شهرداری، آموزش و پرورش، سیستم بهداشت و درمان، نهادهای فرهنگی اعم از رسانه ها خود را ملزم به فعالیت در این حوزه می دانند که مسلما در باره سودمند بودن فعالیت های هر یک از نهادها و سازمانها در حوزه ایثارگری ابدا تردیدی وجود ندارد اما آنچه که در این میان لازم و ضروری به نظر می رسد ایجاد سیستمی ملی برای رسیدگی به امور تمامی ایثارگران است که متشکل از سازمانها و نهادهای مرتبط با این گروه در کشور باشد.

برای نمونه هم اکنون معاونت بهداشت و درمان بنیاد شهید و امور ایثارگران و مجموعه ای از بیمارستانها و مراکز درمانی تحت پوشش بنیاد مسوولیت درمان جامعه ایثارگری را به عهده دارند اما چرا نباید همه زیرمجموعه های وزارت بهداشت در حرکتی هماهنگ که منطبق بر ماهیت فعالیت سیستمی در هر جامعه است، به خانواده بزرگ ایثارگری خدمات درمانی ارایه دهد ؟ چرا که اگر چنین امری تحقق یابد از همه ظرفیت های نظام درمان در کشور برای بهبود شرایط خانواده ایثارگری استفاده شده است که مسلما توانمندی آن قابل مقایسه با یک معاونت در بنیاد شهید نیست.

همین تعریف را میتوان به سایر حوزه ها یعنی حوزه آموزش سیستم آموزش عمومی و آموزش عالی کشور و حوزه فرهنگی تعمیم داد. البته در نگاه اول، فعالیت همه سازمانها شاید اندکی مشکل ساز به نظر برسد زیرا نتیجه واضح و بدیهی هر کار موازی طبیعتا اتلاف وقت و انرژی و منابع مادی و معنوی بسیاری دارد اما مسلماً اگر مدیریت صحیحی بر شیوه فعالیت نهادهای مختلف نظارت داشته باشد می تواند از موازی کاری پیشگیری کند و باعث افزایش بازده فعالیت ها در حوزه خدمت رسانی به ایثارگران باشد که در این صورت شاهد حصول نتیجه بهتر، ایجاد رضایت مندی بیشتر در جامعه معزز ایثارگری وهمچنین نتایج اثر بخش تر در حوزه ترویج فرهنگ ایثار و شهادت خواهیم بود.

مجتبی حیدری - کارشناس ارشد ارتباطات