ستاره تیم ملی والیبال چشم خورد!

انگار بدبیاری را با نافش بریده‌اند. سال قبل هم با شکستگی انگشت دستش در اردو، لیگ جهانی را از دست داد و ذخیره تیم ‌ملی والیبال در قهرمانی جهان بود. امسال هم در سومین بازی لیگ جهانی مچ پایش پیچ خورد. در بازی و برخورد با بازیکن لهستان مچ پایش پیچ خورد. پیچ‌خوردگی همان و دوری دو هفته‌ای از تیم همان. او امسال به رغم رقابت فشرده با 10 سرعتی‌زن دیگر در اردو، با جلب نظر کواچ در ترکیب تیم‌ ملی قرار گرفت. سامان فائزی سرعتی‌زن تیم ‌ملی را می‌گوییم. او تا آنجا اعتماد سرمربی را جلب کرد که در 3 بازی 4 ست بازی کرد و عملکرد چشمگیری هم داشت. خودش با خنده‌ای تلخ می‌گوید: «انگار بدشانسی دست‌بردار نیست. هر سال باید با من باشد. نمی‌دانم قضیه چیست که این موقع مصدوم می‌شوم. پارسال انگشت دستم بود و حالا مچ پایم.» فائزی خودش هم متحیر است از این مسئله: «نمی‌دانم چه بگویم. بگویم چشم خورده‌ام یا... شاید هم قسمت بوده. نمی‌دانم.»

با تشخیص سیامک افروزی پزشک تیم حالا سرعتی‌زن تیم‌ ملی باید دو هفته‌ای درمان کند. به خاطر همین امروز از تیم جدا می‌شود و به تهران برمی‌گردد. خودش می‌گوید: «قوزک داخلی پایم پیچ خورده است. با پزشک تیم ‌ملی که صحبت کردم، گفت بهتر است برای درمان دو هفته‌ای به تهران برگردم، چرا که پرواز و ارتفاع هم مصدومیتم را تشدید می‌کند. بنابراین امروز که تیم به مسکو می‌رود، من از کاتوویسا به تهران می‌آیم تا در این مدت با فیزیوتراپی و آب‌درمانی معالجه کنم.»

سرعتی‌زن تیم ‌ملی درباره اعتماد کواچ می‌گوید: «رقابت با هم‌پستی‌ها خیلی سخت بود. البته کواچ در تمرینات روی دفاع تمرکز کرده بود. اصلاً سیستم کارش تأکید روی دفاع است. من در بازی‌های تدارکاتی خواسته‌های سرمربی را برآورده کردم. فکر می‌کنم به خاطر تلاش زیادی که به کار بردم، او مرا انتخاب کرد و در 3 بازی مرا به زمین فرستاد.» او از عملکردش راضی است: «آمار را که دیدم، کارم خوب بود. البته که باید مربیان تیم درباره من نظر بدهند اما صحبت‌های بقیه بچه‌ها را هم شنیدم و متوجه شدم خوب کار کرده‌ام.»

به نظر او توقع زیاد در شروع لیگ جهانی کار دست تیم داد: «امسال فشار زیادی روی بچه‌ها بود که کارایی تیم را پایین آورد. همه توقع داشتند تا تیم‌ها را ببریم و حتی 3 - صفر آمریکا را شکست دهیم. همین انتظارات کار را سنگین کرده بود. اگر مثل سال‌های قبل هیچ توقعی نبود، بچه‌ها هم بدون استرس و راحت کار می‌کردند اما شک نکنید هر چه جلوتر می‌رویم، صد درصد بهتر می‌شویم.» فائزی معتقد است یک برد ورق را برمی‌گرداند: «در بازی‌های قبل بچه‌ها خیلی دل‌شان می‌خواست تا برنده شوند اما آنقدر فشار روی آنها بود که نتیجه عکس می‌شد. هر کدام از بچه‌ها می‌خواستند بهتر کار کنند، درست نتیجه برعکس می‌شد. کار به حدی رسیده بود که هیچ ‌کس بعد از بازی‌ها جرأت روشن کردن موبایلش را نداشت. می‌ترسیدند بپرسند از اینکه چرا باختید و آنها بمانند چه بگویند. البته در بازی اول با لهستان ما خیلی بهتر از دو بازی با آمریکا بودیم. فکر می‌کنم با یک برد ورق برمی‌گردد و تیم از بحران خارج می‌شود. با یک برد، استرس کمتر می‌شود و باخت‌ها هم تمام.»

سرعتی‌زن تیم‌ ملی معتقد است بازیکنان به خاطر آبروی‌شان می‌خواهند خوب بازی کنند: «از یک طرف خواست مسئولان وزارت ورزش و از طرف دیگر خود بچه‌ها، شرایط را برای‌شان سخت کرده است. زمانی ما می‌گفتیم زایتسف اما حالا همه دنیا بازیکنان ما را هم مثل زایتسف می‌شناسند. حتی جوان‌ترها را هم به اسم می‌شناسند. به خاطر همین بچه‌ها برای آبروی خودشان هم که شده است، می‌خواهند برنده باشند. اما شرایط، شرایط سختی شده است. جو سنگین است. از مراسم بدرقه تیم جو خیلی سنگین شد که حاشیه‌ای هم به وجود آورده است. در صورتی که دست و پای بچه‌ها را باز کنند، بهتر نتیجه می‌گیریم.»

تیم ‌ملی والیبال در بازی‌های قبلی بهترین نتیجه را در ست سوم گرفت اما فائزی خودش هم نمی‌داند چرا: «ما خودمان هم نمی‌دانیم چرا ما در بازی‌های قبلی فقط ست سوم خوب کار می‌کردیم. به این قضیه فکر کرده‌ایم اما به نتیجه نرسیده‌ایم. البته در ست دوم هم تا امتیاز 12 - 13 خوب بالا آمده‌ایم اما دوباره افت کرده‌ایم. کادر فنی و آنالیزور این قضیه را بررسی می‌کنند.» او هنوز هم نقش استرس را در باخت‌های تیم‌ ملی پررنگ می‌داند: «من باز هم می‌گویم که ما در بازی اول با لهستان نسبت به دو بازی مقابل آمریکا 20 درصد بهتر کار کردیم. در بازی دوم هم باز پیشرفت داشتیم. اگر دقت می‌کردیم و استرس نبود، جای ما با لهستان عوض می‌شد.» (خبرآنلاین)