رویای قهرمانی آقای ونگر

این تیم روزگاری طولانی به کشف و پرورش معروف بود و هر سال چند پدیده را به ترکیب خود اضافه می‌کرد، اما این داستان عوض شده و حالا این تیم هر سال یک خرید پرسروصدا انجام می‌دهد.

گروهی اعتقاد دارند که مدیران آرسنال از قهرمان نشدن خسته شده‌اند و می‌خواهند با یک چرخش در هدفگذاری به عنوان قهرمانی در لیگ برسند. برخی دیگر از کارشناسان فوتبال ایران اعتقاد دارند که سیاست آرسنال در دو سه دهه اخیر این است که بازیکنان ستاره‌ای را که در تیم خود وضعیت متزلزلی دارند به لندن بیاورند، هرچه باشد آرسنال رو به خریدهای بزرگ آورده که می‌تواند برای آینده این باشگاه به معنای تغییر نگاه و تغییر تعریف از باشگاهداری باشد.

روند این تغییر نگاه با خرید مسوت اوزیل شروع شدو بازیکنی که در رئال مادرید کم‌کم داشت تحت تاثیر حضور ایسکو و مودریچ قرار می‌گرفت، این هافبک آلمانی به لندن آمد و خیلی زود در ترکیب تیم جا افتاد. خرید بعدی از تیم رقیب آمد؛ از بارسلونا...یک بازیکن شیلیایی که در بارسا هم خوش می‌درخشید، اما نه به آن اندازه که بتواند بازیکنی مثل نیمار را از پیش‌رو بردارد و در ترکیب اصلی تیمش جای بگیرد. پس آلکسیس سانچز هم به انگلیس پیوست تا در خط حمله این تیم کار کند.

برای آن که مثلث خط حمله آرسنال تکمیل شود؛ خرید بزرگ بعدی یک انگلیسی بود که در باشگاه منچستریونایتد بازی می‌کرد، دنی ولبک، بازیکن جوانی که در تیم ملی انگلیس بازی می‌کرد، اما در منچستریونایتد باید با مهاجم‌های نامداری چون فن پرسی و وین رونی و حتی دی ماریا و فالکائو رقابت می‌کرد، پس ترجیح داد که از منچستر جدا شود و به آرسنال برود. جایی که بیشتر به او بازی می‌رسید.

حالا پتر چک گزینه آرسنال است، دروازه‌بانی که وقتی کورتوآی بلژیکی به چلسی آمد، تبدیل به نیمکت نشین کامل شد، اما به هر حال او پتر چک است، مردی که همواره می‌تواند یک شماره یک مطمئن باشد. معلوم است که آرسن ونگر می‌خواهد برای تحقق رویای قهرمانی خیالش از درون دروازه هم راحت باشد، او فصل قبل هم تا قسمتی از سال در کورس رقابت خوب جلو آمد، اما چندین بار اشتباهات فاحش دروازه‌بانان تیمش نگذاشت که پابه‌پای چلسی حرکت کند. آیا این طلسم می‌شکند و بالاخره آرسنال پس از 11 سال به قهرمانی در لیگ برتر می‌رسد؟