اثرگذارترین اقتصاددان نیمه دوم قرن بیستم

او در دهه 1950 با ابراز مخالفت با سیاست‌های دولتی همکار خود، کینز وارد مسیر ترویج عملی تفکر علمی خود شد و با بنانهادن مکتب اقتصادی شیکاگو، نام خود را روز به روز بیشتر بر سر زبان‌ها انداخت.

در سایه این مکتب اقتصادی، طرفداران لیبرالیسم در مقابله با موج مداخله گرایی که تحت تاثیر مکتب کینز در نظام اقتصادی کشورهای سرمایه‌داری تاثیر گذار بود به دفاع از اصول و مبانی لیبرالیسم اقتصادی پرداختند و منشأ تمام مشکلات را مداخله دولت در اقتصاد دانستند.

جالب این بود که این تفکرات درآمریکایی مطرح می‌شد که در نظام اقتصادی‌اش دولت کمترین نقش را در مقایسه با دیگر کشورهای سرمایه‌داری داشت و سهم دولت آمریکا در تولید ناخالص ملی از یک درصد هم تجاوز نمی‌کرد.

فریدمن که تفکراتش در آمریکا طرفداران بسیاری دارد، درباره کشورهای نفتخیز هم نظرات جالبی ارائه کرده است؛ ازجمله این که وی بهترین راهکار کشورهای نفتخیز را اعطای سهام یکسان نفتی به هر فرد بالای ۲۱ سال می‌دانست که حق و مسئولیت یکسانی را برای همه ساکنان کشورهای نفتی ایجاد می‌کند. این تفکر البته در کشورهای مختلف حاشیه خلیج فارس و بسیاری از کشورهای دارای درآمد نفتی به شیوه‌های مختلف به مرحله اجرا درآمده است.

توزیع سهام عدالت و هدفمندسازی یارانه‌ها و توزیع منابع حاصل از عرضه نفت و فرآورده‌های نفتی در ایران را نیز می‌توان نشأت گرفته از همین تفکر فریدمن دانست که پس از تلفیق با شرایط اقتصادی و سیاسی کشورمان به شکل دیگری در حال اجراست.

فریدمن به عنوان یکی از رهبران مکتب اقتصادی شیکاگو، تأثیر شگرفی بر برنامه پژوهشی حرفه اقتصاد برجای نهاد. یک ارزیابی از اقتصاددانان، فریدمن را دومین اقتصاددان محبوب قرن بیستم پس از جان مینارد کینز خوانده و اکونومیست نیز او را اثرگذارترین اقتصاددان نیمه دوم قرن بیستم و احتمالاً کل آن توصیف کرده است.

او سال ۱۹۶۲ با انتشار کتابی با عنوان سرمایه‌داری و آزادی، از سیاست‌هایی چون ارتش داوطلبانه، نرخ‌های مبادله آزاد شناور، حذف مجوزهای پزشکی و مالیات بر درآمد منفی دفاع کرد. ایده‌های او درخصوص سیاست پولی، مالیات گیری، خصوصی سازی و مقررات‌زدایی بر سیاست‌های دولتی، بخصوص در دهه ۱۹۸۰ اثر گذاشت. همچنین نظریه پولی او بر واکنش فدرال رزرو(بانک مرکزی آمریکا) نسبت به بحران اقتصادی جهانی 2008 ـ ۲۰۰۷ اثر گذاشت.

فریدمن جایزه نوبل اقتصاد را سال ۱۹۷۶ به تنهایی برای دستاوردهایش در زمینه‌ تحلیل مصرف، تاریخ و نظریه پولی و به دلیل نشان دادن پیچیدگی سیاست پایدارسازی دریافت کرد.

فریدمن به نیکسون، رئیس‌جمهور آمریکا مشاوره اقتصادی می‌داد و در دوران ریاست جمهوری ریگان مشاور اقتصادی رئیس‌جمهور آمریکا شد. برخی، رشد مستمر اقتصادی آمریکا در دهه‌های اخیر را مرهون ایده‌های فریدمن می‌دانند. میلتون فریدمن، سرانجام نوامبر سال ۲۰۰۶ میلادی (آبان ۱۳۸۵ شمسی) درگذشت.