نیکوکاری دل می‌خواهد نه دلیل

اهل ‌دل که باشی خیر می‌شوی و از خیر بودنت هم لذت همه دنیا را می‌بری. پولدار باشی و بی‌پول هم فرقی نمی‌کند، مهم این است که دلت برای کار خیر لک بزند و با دیدن افراد محروم و بی‌بضاعت شیشه دلت ترک بردارد.

چه بسیارند افرادی که پولشان از پارو بالا می‌رود و فکر می‌کنند باید دو دستی بچسبند به این دنیای فانی و چه بسیار افرادی که چرخ زندگی‌شان را با پول کارمندی می‌چرخانند، اما همیشه دستی در کار خیر و کمک و همیاری به همنوع دارند.

امیرعلی رزاقی از این آدم‌های دسته دوم است‌. او عکاس جوانی است که دوربین به دست دنبال کسانی می‌گردد که به کمک نیاز دارند و برای این کار سختی و مرارت را به جان می‌خرد تا بتواند کار دلی کند.

او در تازه‌ترین اقدام خود به روستایی محروم در سرزمین برنج، دریا و درخت رفته و زندگی دانش‌آموزانی را به تصویر کشیده که در مدرسه‌ای جنگلی بدون امکانات اولیه سرمایشی و گرمایشی کمر همت بسته‌اند باسواد شوند و بتوانند زنگار محرومیت از روستایشان بزدایند.

روستای «اسبو» در 70 کیلومتری شهرستان ساری واقع شده که حتی از جاده آسفالت هم محروم است و ساکنانش رنج محرومیت از امکانات اولیه زندگی را با گوشت و پوست خود لمس کرده‌‌اند. مردان روستا اغلب کارگر فصلی‌اند و فقط چند ماهی از سال را کار پیدا می‌کنند.

رزاقی که خود ساکن ساری است، می‌گوید: نشانی مدرسه جنگلی دبستان امام حسن‌‌مجتبی (ع) را در منطقه صعب‌العبور روستای محروم «اسبو» اتفاقی پیدا کردم.

فردای آن روز با خودروی شخصی‌ام حرکت کردم‌. مسیر آن‌قدر صعب‌العبور و دشوار بود که در طول مسیر بارها تصمیم به برگشت می‌گرفتم، اما به خودم نهیب می‌زدم که نه، حتما باید بروم.

سرانجام رسیدم، مدرسه‌ای که 19 دانش‌آموز دختر و پسر را در کلاسی جا داده بود و از کمترین امکانات اولیه و وسایل سرمایشی و گرمایشی محروم بود. آنها حتی آب آشامیدنی نداشتند و سرویس بهداشتی مدرسه هم فاقد آب بود.

تلفن و گاز که جای خود دارد و اصلا انتظار نمی‌رفت چنین مدرسه‌ ای به این امکانات مجهز باشد، اما آنجا کودکانی می‌دیدی شاد و معصوم که عاشق سوادآموزی بودند.

او می‌افزاید: از بچه‌های مدرسه و کلاس درسشان عکس گرفتم، ولی جالب بود وقتی با بچه‌های مدرسه خداحافظی می‌‌کردم گویی با همه این محرومیت‌ها از بهشت می‌خواهم بروم.

بنابراین تصمیم گرفتم نمایشگاهی از عکس‌هایم را در آستانه سال تحصیلی برگزار کنم و عواید آن را لوازم‌التحریر بخرم و روز اول مهر با دست پر به روستا برگردم و لبخند شادی را مهمان لب‌های کودکان مدرسه روستای اسبو کنم و مراسم اختتامیه نمایشگاه را در همان مدرسه با حضور همان دختران و پسران برپا کنیم.

رزاقی البته در این مسیر از کمک‌های سازمان بهریستی هم تشکر می‌کند و می‌گوید: برای کمک به محرومان استان سراغ بسیاری از مسئولان، سازمان‌ها و نهاد‌ها رفته‌ام، اما جز مردم خیر و اداره بهزیستی کسی همیاری نکرده است.

نمایشگاه عکس کودکان «اسبو» با عنوان «تخته سیاه» از 21 تا 28 شهریور در گالری نوران قائمشهر و سوره ساری برپا خواهد بود و تمام عواید آن صرف خرید لوازم‌التحریر و کیف مدرسه برای کودکان روستای محروم اسبو خواهد شد. کودکان اسبو چشم‌انتظارند، به یاری‌شان بشتابیم.