به گزارش جام جم آنلاین، در آن شب شوم بین 20 تا 30 هزار الجزایری اعم از مرد و زن و کودک به دعوت " اف ال ان " (جبهه آزادی بخش ملی ) دست به یک تظاهرات مسالمت آمیز زدند. این تظاهرات به دلیل برقراری یک مقررات منع رفت و آمد تبعیض آمیز بود.
دو هفته پیش از این تاریخ ، در روز 2 اکتبر سال 1961 میلادی موریس پاپون ، رییس پلیس شهر پاریس با حمایت وزیر کشور فرانسه یک مقررات منع رفت و آمد صادر کرد که فقط شامل حال مسلمانان فرانسوی می شد.
مسلمانان فرانسوی حق نداشتند از ساعت 20 و 30 دقیقه شب تا 5 و 30 دقیقه صبح در خیابان های پاریس تردد کنند. بهانه موریس پاپون قتل 11 پلیس در طول دو ماه توسط کماندوهای " اف ال ان " بود.
در شب 17 اکتبر در ساعت 20 و 30 دقیقه بین 20 تا 30 هزار الجزایری اعم از مرد و زن و کودک دست به یک راهپیمایی مسالمت آمیز علیه این مقررات تبعیض آمیز زدند.
موریس پاپون به ماموران پلیس برای سرکوب تظاهرات چراغ سبز داده بود و آنها منتظر چنین لحظه ای بودند.
در آن شب فاجعه بار ماموران پلیس پاریس به دستور پاپون و در زیر نگاه هزاران نفر از شهروندان پاریسی به صفوف تظاهرکنندگان الجزایری حمله کرده و صدها نفر را به ضرب گلوله و قنداق تفنگ کشتند.
ده ها نفر در آب های رودخانه سن توسط ماموران پلیس غرق شدند و ده ها نفر دیگر که بازداشت شده بودند در بازداشتگاه های پلیس زیر ضربات باتون و میله آهنی جان دادند.
روژه فری وزیر کشور فرانسه با بی شرمی اعلام کرد در جریان درگیری داخلی میان الجزایری ها 3 نفر کشته و 64 نفر مجروح شده اند.
مدتی بعد ، عکس های الی کاگان یکی از نادر خبرنگارانی که توانسته بود تحولات آن شب را پوشش دهد گواه آن شب خوفناک بود.
با این حال ، دولت فرانسه همه درها را به روی مطبوعات بست و دسترسی به بایگانی ها ممنوع شد. هیچ یک از مسوولان احساس نگرانی نکرده و به هیچ شکایت قضایی رسیدگی نشد.
30 سال از این واقعه دردناک گذشت.در سال 1991 میلادی ، ژان لوک انودی کتاب «نبرد پاریس ، 17 اکتبر 1961» انتشارات سوی را تالیف کرد. این کتاب موجب بیدار شدن وجدان افکار عمومی شد.
در جریان محاکمه موریس پاپون ، او شهادت داد و رسیدگی به این ماجرا آغاز شد.
موریس پاپون رییس پلیس سابق از ژان لوک انودی شکایت کرده و او را متهم به افترا کرد. ژان لوک انودی در این محاکمه پیروز شد و این مساله موجب گردید واقعیت های این قتل عام برملا شوند.
بایگانی های وزارت دادگستری ، اداره پلیس پاریس ، ژاندارمری ، دادستانی پاریس ، بیمارستان های پاریس پس از 30 سال ممنوعیت گشوده شدند.
در آن شب 200 مرد و زن و کودک الجزایری کشته و 200 نفر مفقودالاثر و تعداد نا مشخصی مجروح شده بودند.علاوه بر این ، 12000 نفر دستگیر شده و 2000 نفر از آنها به اردوگاه هراسناک بنی مسوس در الجزایر اعزام گردیده بودند.
در آن شب خوفناک ماموران پلیس شهر پاریس به دستور موریس پاپون رییس پلیس به تظاهرات مسالمت آمیز الجزایری ها حمله کرده و صدها الجزایری را به ضرب گلوله ، قنداق تفنگ و غرق کردن در رودخانه سن قتل عام کردند.
باید 30 سال از این واقعه می گذشت تا راز واقعی آن شب مرگبار افشا می شد که چگونه صدها نفر از افراد بی گناه که علیه یک قانون تبعیض آمیز دست به یک راهپیمایی مسالمت آمیز زده بودند به دستور مقاماتی که هنوز می خواستند الجزایر در استعمار باشد ، قتل عام شدند.
بهرام افتخاری / جام جم آنلاین
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد