سینما دوباره پاپیون‌دار می‌شود

به گزارش جام جم سیما، به همین دلیل، خبر ساخت نسخه جدید پاپیون با شگفتی و تعجب اهل فن و دوستداران سینما روبه‌رو شده است.

پیش‌بینی می‌شود تولید نسخه تازه این فیلم مستقل، راه را برای احیا، دوباره‌سازی و بازسازی دیگر محصولات اجتماعی و سنگین دنیای سینما هموار کند.

شرکت مستقل فیلمسازی رد گرانتی تهیه‌کننده پاپیون تازه سینماست و برای این کار، مایکل نیور را به عنوان کارگردان انتخاب کرده است.

این فیلمساز 36 ساله دانمارکی اولین فیلم بلند سینمایی‌اش را در سال 2010 کارگردانی کرد و در سال 2008 با قلب‌های وحشی خود لقب یکی از مستعدترین فیلمسازان دهه خود را گرفت.

نیور سابقه‌ای طولانی در مستندسازی دارد و این موضوع، خودش را در فیلم‌های داستانی وی به نمایش می‌گذارد.

او که جوایز داخلی و بین‌المللی زیادی برای سه فیلم بلند سینمایی خود گرفته، با پاپیون اولین فیلم انگلیسی‌زبان خویش را ارائه می‌کند.

فیلمنامه فیلم را آرون گازیکوسکی می‌نویسد. او در کارنامه‌اش فیلمنامه درام اجتماعی زندانیان را با بازی هیو جکمن دارد. این فیلمنامه دو سال قبل سخت مورد توجه منتقدان سینمایی قرار گرفت.

گازیکوسکی فیلمنامه خود را براساس داستان پرخواننده و معروف هنری چاریه (ملقب به پاپیون) می‌نویسد که حال و هوایی شرح حال‌گونه داشت.

نقش این مرد ماجراجو و سرسخت را در نسخه اصلی استیو مک کوئین بازی کرد. این کاراکتر سال‌ها قبل از این که مجموعه پربیننده «فرار از زندان»‌ میلیون‌ها تماشاچی بین‌المللی را جذب ماجراجویی‌های خود کند، طرح‌های مختلفی برای فرار از زندان داشت.

داستان نوول پاپیون ماجراهای زندگی هنری چاریه را از زبان خودش تعریف می‌کند. او یکی از خلافکاران خرده‌پای دهه 30 میلادی کشور فرانسه بود که به غلط متهم به ارتکاب جنایت شد.

همین موضوع او را راهی یک زندان متروکه در وسط یک جزیره کرد. این زندان به دلیل خشونت و فساد بالای درون آن، شهرت بدی در بین مردم عادی داشت.

در همین محل است که هنری با لوئیس دگا (با بازی داستین‌ هافمن)‌ آشنا می‌شود. دگا مردی بی‌دست و پا و تا حدودی عقب‌مانده، اما پولدار بود.

هنری در ازای محافظت از لوئیس دگا، از یاری وی بهره می‌برد تا بتواند نقشه فرار خود از زندان را عملی کند.

هنری چند بار در تلاش خود با شکست روبه‌رو می‌شود، ‌ولی بالاخره راهی برای فرار پیدا می‌کند. نسخه اصلی با نمایش فرار موفقیت‌آمیز او از زندان جزیره تمام می‌شود. منتقدان سینمایی از فیلم به عنوان اثری در ستایش آزادی اسم بردند.

تهیه‌کنندگان نسخه جدید پاپیون هنوز دو بازیگر اصلی آن را انتخاب نکرده‌اند. هدف آنها، انتخاب دو بازیگر سرشناس سینما برای ایفای نقش هنری شاریر و لوئیس دگا است.

اما منتقدان می‌گویند تهیه‌کنندگان فیلم در کار خود با مشکل زیادی روبه‌رو خواهند بود.

به گفته آنها، بازی استیو مک کوئین و داستین هافمن در نسخه اصلی به‌قدری جذاب و اصیل بوده، که بعید به نظر می‌رسد بازیگران دیگری بتوانند از عهده اجرای این نقش‌ها برآیند.

به‌صورت طبیعی، بازی بازیگران نسخه تازه با بازی درخشان این دو بازیگر کلاسیک مقایسه و ارزیابی خواهد شد.

نتیجه طبیعی چنین مقایسه‌ای، رد شدن حتمی دو بازیگر جدید آن خواهد بود. این در حالی است که منتقدان سینمایی اصلا بحث دیگری را مطرح می‌کنند

و این پرسش را پیش می‌کشند که چه ضرورتی برای تولید نسخه تازه اثری وجود دارد که در حال حاضر لقب یک کار کلاسیک درخشان را گرفته و تماشاگران جوان و پیر، خاطره و یاد خوشی از آن را در ذهن خود دارند.

به گفته منتقدان سختگیر سینما، حرف اصلی در نسخه سال 1973 زده شده و حالا دلیلی برای بازگشایی دوباره پرونده داستان نوول پاپیون وجود ندارد.

آنها نگران این موضوع هستند که نسخه جدید فیلم با پرداخت بد احتمالی خود، ضربه‌ای اساسی به نسخه اصلی و خاطره خوش تماشاگران از آن بزند.

منتقدان در این رابطه از نسخه دوباره‌سازی شده «سگ‌های پوشالی» (1974) (با بازی داستین هافمن) یاد می‌کنند که سه سال پیش اکران عمومی شد و حکم یک شکست سخت و تلخ را گرفت.

قرار است کلید فیلمبرداری نسخه جدید پاپیون اوایل سال جدید میلادی در یکی از کشورهای آمریکای مرکزی زده شود.

همان‌طور که نسخه اصلی اقتباسی وفادارانه از نوول موفق هنری شاریر بود، نسخه جدید هم همین حال و هوا را دنبال خواهد کرد.

اما سازندگان این نسخه روی این نکته پافشاری می‌کنند که فیلم آنها بازسازی دقیق و بی‌کم و کاست نسخه اصلی نخواهد بود. هزینه تولید این فیلم حدود 90 میلیون دلار برآورد شده که ده برابر هزینه تولید نسخه سال 1973 است.

نسخه اصلی با هزینه‌ای 12 میلیون دلاری تولید شد که رقم کلانی برای یک محصول دهه 70 میلادی به حساب می‌آید.

با وجود لحن تلخ و سنگین فیلم، تماشاگران سینما هم مثل منتقدان استقبال خوب و بالایی از آن می‌کردند.

با این حساب، این درام سیاه در جدول گیشه نمایش سینماهای آمریکای شمالی با یک فروش 24 میلیون دلاری، لقب یک فیلم پرفروش را گرفت.

فرانکلین جی شفنر کارگردان پاپیون پس از موفقیت بالای مالی و انتقادی آن،‌ نتوانست فیلم مطرح دیگری کارگردانی کند.

وی که در سال 1989 درگذشت تا سال 1989 فقط شش فیلم دیگر را جلوی دوربین برد. قبل از پاپیون هم، وی فقط دو فیلم معروف پاتن (1971) و جزیره میمون‌ها (1968) را در کارنامه سینمایی‌اش دارد.

پاپیون در کشور فرانسه (زادگاه هنری شاریر شخصیت محوری داستان) با نام پروانه به نمایش عمومی درآمد، که اشاره‌ای به خالکوبی هنری چاریه و نام مستعار اوست.

این نویسنده به عنوان مشاور با گروه سازنده همکاری کرد تا آنها بهتر به حال و هوای اسارت‌آمیز محیط زندان پی ببرند.

استیو مک‌کوئین بدلکاری خطرناک پریدن از بالای ارتفاع جزیره به داخل آب و دریا را انجام داد. وی بعدا در مصاحبه‌ای از این کار به عنوان «یکی از دیوانه‌کننده‌ترین تجربیات حرفه‌ای» کاری‌اش یاد کرد.

وی برای بازی در فیلم دو میلیون دلار (یک میلیون دلار بیشتر از داستین هافمن) گرفت و در سود حاصل از فروش آن هم سهیم بود.

مترجم: کیکاووس زیاری / منبع:‌ امپایر آنلاین

قاب کوچک