به گزارش جام جم آنلاین، اغلب مدارس دولتی ازبابت تجهیزات ورزشی فقیرند. سیاهه اموال این مدارس را که بکاویم، بهجز چند توپ یا طناب یا چند راکت اغلب نیمبند در آن موجود نیست. اینها هم چیزی نیست که مسئولان آموزش و پرورش کتمانش کنند، اما مشکل این است که کتمان نکردن مشکلی را حل نمیکند.
با این وصف، المپیادهای ورزشی درون مدرسهای در راه است و از دهم آبان در سراسر کشور آغاز میشود. البته نمیخواهیم به ماجرا صفر و یکی نگاه کنیم و بگوییم مدارسی که نمیتوانند زنگ ورزش غنی ترتیب دهند، برای راهاندازی المپیاد ورزشی باید چشمشان به دانشآموزانی باشد که با حمایت خانواده در رشتهای خاص خود را پروردهاند؛ ولی اگر ماجرا به این شوری نباشد، رگههایی از این شوری در آن موجود است.
مدارس ما قهرمانپرور نیستند؛ یعنی این طور نیست که مربیان و مسئولان استعدادیابی باشگاههای ورزشی یا تیمهای ملی سری به مدارس بزنند و استعدادهای ورزشی را حین زنگهای ورزش شکار کنند. با این حال، مسئولان آموزش و پرورش میگویند دست روی دست نمیگذارند تا وضع از این بدتر شود. آنها به اجرای طرحهای ورزش صبحگاهی، حیاط پویا و مدرسه قهرمان اشاره میکنند که هدفشان پرکردن همین خلأ است، اما باید قبول کرد موفقیت این طرحها دو شرط دارد؛ اول، جبران کمبود دبیر تربیت بدنی و دوم، تزریق لوازم و امکانات ورزشی به مدارس.
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد