برخی شهرداران به اخطارها توجهی نمی‌کنند

در همین زمینه روز گذشته مهردادی، مدیرکل محیط‌زیست مازندران در گفت‌وگویی با خبرگزاری صدا و سیما از دپوی روزانه 200 تا 300 تن زباله پنج شهرستان غرب مازندران در جنگل‌های دو هزار مازندران خبر داد و گفت که براساس قانون، ساماندهی زباله‌های این شهرها به‌عهده شهرداری‌هاست، ولی آنها در این زمینه تاکنون اقدامی انجام نداده‌اند؛ لذا با هماهنگی مراجع قضایی حکم بازداشت 80 درصد شهرداران متخلف را گرفته‌ایم.

به گزارش جام جم آنلاین، با فربد فخاری، دبیر کمیته پسماند حفاظت محیط‌زیست مازندران در این خصوص گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که می‌خوانید.

دوباره موضوع اخطار به برخی شهرداران استان مازندران توسط محیط‌زیست این استان، رسانه‌ای شد ه است‌. نظرتان را در این مورد و این که این اخطاریه‌ها به چه دلیل صادر شده است، بفرمایید؟

این اخطاریه‌ها به دلیل دفن و امحای غیربهداشتی و غیراصولی زباله و پسماند به برخی شهرداری‌ها داده شده و مربوط به چند روز گذشته هم نیست؛ بلکه از چند سال پیش تاکنون به طور مستمر این اخطاریه‌ها و هشدارها به برخی شهرداران داده شده است. البته از نظر اداره محیط‌زیست مازندران به‌طور کل مکان و نحوه دفن و دفع زباله و پسماند در مازندران غیراصولی و غیرقابل قبول است؛ ولی به دلیل نبود اعتبار برای دفع اصولی و مجاز فعلا چاره‌ای جز قبول همین شرایط را نداریم. با این حال دست‌کم انتظار می‌رود شهرداران مناطق مختلف حداقل نکات بهداشتی و زیست محیطی را در دفع زباله‌ها رعایت کنند که متاسفانه این موارد در برخی مناطق رعایت نمی‌شود.

شهرداران چه نکاتی را باید در این زمینه رعایت می‌کردند که نکردند؟

بهترین روش امحای زباله، تفکیک آنها از مبدا سپس استفاده از کارخانه‌های کمپوست و زباله سوز برای امحای آنهاست، اما انجام این اقدامات به اعتبارات کلانی نیاز دارد که خارج از توان مالی استان مازندران است و باید از منابع ملی تامین شود. در شرایط موجود رعایت چند مورد مثل تفکیک زباله‌ها در مبدا ـ که باید طبق ماده 4 آیین‌نامه اجرای قانون مدیریت پسماند تا پایان سال 92 در تمام مناطق استان صورت می‌گرفت ـ جدا و تفکیک کردن آنها در محل دفن و دفع برای کاهش وزن و حجم زباله، محصور کردن مکان دفع زباله و تصفیه شیرابه‌های رها شده در مناطق مختلف ازجمله مناطق جنگلی، جزو مواردی است که می‌شود با هزینه اندک یا هزینه‌ای یک تا دو میلیاردی که در توان شهرداری‌ها هم هست، انجام شود، در حالی که رعایت همین موارد ساده در برخی شهرستان‌های استان صورت نمی‌گیرد که این امر موجب اخطار و تذکر دادن به برخی شهرداران شد و تخلفات آن تعدادی که وقعی به این هشدارهای محیط‌زیست ننهادند، از طریق دادگاه پیگیری شد و حتی در مواردی متخلفان به پرداخت جریمه نقدی و حبس تعزیری محکوم شدند.

هم‌اکنون بخش زیادی از زباله‌ها در جنگل‌ها انباشته می‌شود، اماچرا باید این زباله‌ها در یک منطقه توریستی مثل جواهرده رها شود؟

در رامسر دو مرکز دفن زباله داریم که یکی از آنها در منطقه جواهرده است. زباله‌هایی که در سطح شهر جمع‌آوری می‌شود به جاده منتهی به جواهرده انتقال پیدا می‌کند و در آنجا مرحله دفع یا دفن زباله انجام می‌شود. بنابراین آنچه در برخی رسانه‌ها به‌عنوان انباشت زباله در منطقه جواهرده مطرح شده، مربوط به مراحل جمع‌آوری و انتقال و دفن زباله‌هاست. متاسفانه ما هنوز در رامسر، بحث مدیریت نوین پسماند را نداریم و فقط به روش دفن زباله روی آورده‌ایم و هر چقدر هم سازمان محیط‌زیست بخواهد نظارتی در این زمینه داشته باشد به هر صورت، دفن زباله عوارضی مثل انتشار شیرابه‌های زباله و در پی آن، آسیب‌رسانی به محیط‌زیست و گسترش آلودگی را به همراه دارد.

می‌گویند مسافران نیز در تولید این زباله‌ها و آلودگی محیط نقش دارند؟

در این زمینه نمی‌توان اظهار نظر قطعی کرد، اما باید فرهنگسازی صورت بگیرد. بارها مشاهده شده که اهالی محل، زباله‌های خود را خارج از سطل زباله می‌گذارند و گاهی هم دیده شده که برخی رانندگان خودروها حین تردد در شهر، زباله‌ها یا ته‌مانده غذای خود را در معابر عمومی می‌ریزند. در مناسبت‌های مذهبی و ملی هم شاهد هستیم که شهرهای توریستی از جمله رامسر یا منطقه جواهرده که پذیرای گردشگران زیادی است، به محل تجمع انبوه زباله‌ها تبدیل می‌شود. این مساله تا حدودی به رعایت شئون شهروندی و حقوق دیگران برمی‌گردد و کسانی که به‌عنوان گردشگر یا بومی در این مناطق حضور دارند، باید مسائل زیست‌محیطی و بهداشتی را رعایت کنند.

آیا تولید زباله انبوه در مناطق گردشگری، تاثیری بر روند کاهش مسافران به آن مناطق دارد؟

آمار دقیقی در این باره وجود ندارد، اما برخی گزارش‌ها حاکی است، تردد و تجمع مسافرانی که نسبت به مسائل محیط‌زیستی توجه کافی ندارند، در برخی مناطق جواهرده باعث کاهش حضور دیگر گردشگران شده است.

فتاح غلامی