کارخانه: این لیگ ما را به المپیک می‌رساند

لیگ برتر که انتهای آن به اردوی آماده‌سازی تیم ملی برای بازی‌های گزینشی المپیک می‌رسد، حال و هوای متفاوتی دارد که نقش برخی مربیان جوان و باتجربه به همراه ورود سرمربی آرژانتینی در آن بی‌تاثیر نیست.

مربیانی مانند اکبری، سید عباسی، بناکار، شهنازی، ترکاشوند و عطایی از یکسو و در سوی دیگر قوچان‌نژاد و مصطفی کارخانه به لیگ برتر امسال در فضای المپیکی والیبال رونق بیشتری داده‌اند.

کارخانه که یک فصل از مربیگری در تیم باشگاهی به دور بود در بازگشت خود با تیم بانک سرمایه، خیلی سریع در جمع مدعیان قهرمانی قرار گرفت و اکنون در رده‌بندی تیم‌های لیگ برتر جایگاه مناسبی دارد هرچند او معتقد است بازی‌های سختی در پیش است و تا پلی‌آف نباید به جایگاه تیم در جدول رده‌بندی اکتفا کرد.

بعد از یک فصل دوری از لیگ برتر والیبال با شروع دوباره کار مربیگری‌تان چه تغییراتی را در لیگ برتر احساس می‌کنید؟

شور والیبال. به نظرم شور والیبال بین جوانان بیشتر شده است و ما باید بتوانیم این ظرفیت‌ها را خیلی خوب هدایت کنیم.

چگونه؟

با دانش و تلاش.

یعنی مربیان دیگر مانند شما فکر می‌کنند؟

از بازی‌های لیگ که اینچنین پیداست. این همه تلاش برای برنده شدن با دانش روز والیبال پیوند خورده و نتایج خوبی دارد؛ بویژه برای والیبال. لیگ امسال سخت‌ترین لیگ والیبال است.

از این انتقاد که همه ستارگان را در اختیار گرفته‌اید، ناراحت نیستید؟

من بازیکنانی همدل و یکپارچه دارم که گروهی کار می‌کنند و از کنار هم بودن لذت می‌برند. منظورتان را از ستاره‌های تیمم درست متوجه نمی‌شوم.

شما معتقد نیستید که تیم‌تان پرستاره است؟

امسال بازیکنان خوب والیبال در تیم‌ها تقسیم شده‌اند و یکی از دلایل کیفیت و زیبایی بازی‌های لیگ به خاطر همین است. منیت‌ها در والیبال از بین رفته و بازیکنان گروهی بازی می‌کنند. من با این ایده که یک تیم پرستاره است موافق نیستم.

از نظر شما شاخص‌های لیگ برتر چیست؟

مهم‌ترین دلیل لیگ برتر المپیک است که همه برای این هدف تلاش می‌کنند.

یعنی چطور؟

ببینید امسال سال المپیک است و بازی‌های لیگ برتر پیش نمایش تیم ملی در رقابت‌های گزینشی است. هر چقدر این بازی‌ها بهتر برگزار شود بازیکنان ملی‌پوش خود را بیشتر برای المپیک آماده می‌کنند.

به‌ویژه از این منظر که المپیک به افسوسی برای والیبال ایران تبدیل شده است.

از هشت سال پیش با شانس کم و نسبتا مناسب برای رسیدن به المپیک دورخیز کرده‌ایم، اما امسال خیلی فرق دارد.

چه فرقی؟

موقعیت والیبال ما به نسبت هشت سال پیش و حتی چهار سال گذشته فرق کرده است. موفقیت‌ها را می‌بینیم که در کنارش توقعات مردم بیشتر شده است. در ویترین افتخارات والیبال ایران فقط بازی در المپیک کم است.

... و لیگ برتر جایی برای دیده شدن و رفتن به تیم ملی تا المپیک است.

دقیقا. منظور من هم با تاکید روی لیگ، دیده شدن بازیکنان است. آنها برای تمرینات وقت می‌گذارند و در مسابقه‌ها با جان و دل بازی می‌کنند. این همان شاخص‌هایی است که درباره‌اش حرف زدیم.

من از حرف‌های شما متوجه انگیزه بازیکنان، دانش مربیان و تقسیم بازیکنان در تیم‌ها شدم. نکته دیگری هم باقی مانده؟

همه اینها بدون ساختار تیمی بی‌نتیجه است. تیم باید ساختار مناسبی داشته باشد. همان نکته‌ای که گفتم. بازی بدون منیت. بسیاری از تیم‌ها در لیگ برتر امسال چنین جایگاهی دارند و موفقیت با کار گروهی را بهتر لمس می‌کنند.

شما معتقد به تغییر نگرش‌ها هستید؟

بله کاملا. نگرش‌ها عوض شده است.

چرا؟

لیگ جهانی، مربیان خارجی و ایرانی و مسافرت‌ها و رویدادهای جهانی والیبال این نگرش را به وجود آورده است. زمانی تا اسم بدنسازی می‌آمد بچه‌ها فرار می‌کردند، اما اکنون بیایید ببینید هنگام تمرینات با وزنه چه خبر است. بازیکن نه تنها با ذهن، بلکه با تمام قوایش تمرین می‌کند. روزی شش ساعت تمرین، دلیل محکمی برای تغییر نگرش‌هاست.

به نظرم حرف‌های شما، یک نفر را بیشتر خوشحال می‌کند. می‌دانید چه کسی را؟

من برای مجموعه والیبال حرف می‌زنم.

منظور من هم رائول لوزانو سرمربی تیم ملی والیبال است.

خب خود لوزانو هم در این مجموعه قرار دارد و به اعتقاد من شور و هیجان تازه‌ای به والیبال داده است. این لیگ می‌تواند والیبال ایران را به المپیک برساند و نقش لوزانو در نتیجه‌گیری نهایی مهم است.

چقدر فضای لیگ برتر والیبال تحت تاثیر ورود لوزانو به ایران است؟

بسیار زیاد. شما به همه آن عواملی که تفکیک کردید حضور سرمربی آرژانتینی را هم در والیبال ایران اضافه کنید. او در بهترین زمان آمده و لیگ برتر والیبال را جذاب‌تر کرده است. بازیکنان تشنه المپیک هستند، اما باید از فیلتر لیگ عبور کنند. آنها وقتی بدانند مربیان تیم ملی بازی‌ها را رصد می‌کنند تلاش و انگیزه‌شان چند برابر می‌شود و این از تاثیرات حضور کادر فنی تیم ملی در ایران است.

شما هم جزو موافقان المپیکی شدن والیبال ایران با لوزانو هستید؟

لوزانو مربی بزرگی است که با تیم‌های مختلف به المپیک رفته، سیچلو هم به سبب آشنایی با والیبال ایران و دانش خوبی که دارد انتخاب مناسب بعدی است. در این سال‌ها توانمندی‌های ما ثابت شده است و وقتی بازیکنان و در مجموع اراده مجموعه والیبال رفتن به المپیک باشد، کار برای کادر فنی بهتر می‌شود. اختیارات بیشتری دارد و امکانات مناسبی برای سرمربی فراهم است.

تاکنون همه صحبت‌های ما درباره ورود به المپیک بود که آرزوی همه ماست، اما اگر با همه تلاش‌ها به المپیک نرویم چه می‌شود؟ بالاخره ورزش برد و باخت دارد.

موافقم. باید در برنامه به این نکته هم فکر کرد. وقتی برنامه فدراسیون را نگاه می‌کنیم در وهله نخست به انتخابی المپیک می‌رسیم که امیدوارم بتوانیم برسیم زیرا امسال سال والیبال ماست، اما از آن سو هم باید نگاه کرد. اگر نرسیدیم چه اتفاقی می‌افتد؟ قطعا دنیا به آخر نمی‌رسد و والیبال جریان پیدا می‌کند، اما با چهار سال دیرتر.

آینده‌ای نامعلوم که حضور بازیکنان نسل طلایی در آن ضمانتی ندارد.

برنامه‌ریزی فدراسیون برای المپیک است و در طولانی‌مدت با لوزانو به افق‌های دورتر فکر می‌کند؛ مثل بازی‌های آسیایی 2018 یا المپیک 2020، اما اساس بسیاری از فعالیت‌ها در گرو المپیک 2016 است. شاید به قول شما این فرصتی که امروز پیش روی ماست در آینده در خانه والیبال ما را نزند هر چند با نرفتن به المپیک نباید امیدمان را در برنامه بلندمدت از دست بدهیم.

والیبال جدی جدی

مصطفی کارخانه به والیبال ایران خیلی جدی نگاه می‌کند و معتقد است والیبال، جدی و خیلی جدی می‌تواند به المپیک برسد. دایره دید سرمربی تیم سرمایه بسته نیست. او المپیکی شدن والیبال را وابسته به تمام جریاناتی می‌بیند که سمت و سودهنده این ورزش هستند و می‌گوید همه این جریان‌ها باید جدی باشند؛ وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک، فدراسیون والیبال و همین طور مربیان و بازیکنان و تمام دست‌اندرکاران والیبال. او که موفقیت در والیبال را با تیم‌های مختلف تجربه کرده است حضور لوزانو در والیبال ایران را مغتنم می‌شمارد و جزو کسانی است که می‌گوید والیبال ایران با ظرفیت‌هایی که دارد با لوزانو المپیکی می‌شود.

محمد رضاپور - ورزش