جای خالی واقفان در محیط زیست

بسیاری از هموطنان ما برای این که کودکان بی‌بضاعت را مانند آنهایی که به بیماری‌های پرخرج نظیر سرطان یا ام‌اس مبتلا هستند، نجات دهند، سرمایه‌های خود را در این راه وقف می‌کنند یا برای آموزش آنها مدرسه می‌سازند، اما برای برخورد ریشه‌ای با این موضوع و کاهش احتمال مبتلا شدن کودکان به بیماری‌های صعب‌العلاج باید به سمت تولید محصولات سالم و بهبود سلامت آب و خاک کشور رفت و این مهم فقط با سرمایه‌گذاری در حوزه محیط زیست میسر است. بنابراین اگر بتوان از ظرفیت اوقاف در محیط زیست استفاده کرد، این اهداف در دسترس‌تر خواهد بود.

نیکوکاران می‌توانند اموال و دارایی‌های خود را برای احداث مدارس زیست‌محیطی وقف کنند. افزون بر این می‌توان به نیکوکاران پیشنهاد کرد، اموال و دارایی خود را وقف جبران ضرر و زیان دامداران یا کشاورزانی کنند که گونه‌هایی مانند یوزپلنگ، پلنگ، خرس یا گرگ به دارایی آنها آسیب می‌رسانند، زیرا در شرایط کنونی برخی دامداران و کشاورزان برای این ‌که مانع ضرور و زیان خود شوند، به شکار گونه‌های مفیدی مانند یوزپلنگ یا پلنگ اقدام می‌کنند. این در حالی است که حضور گونه‌هایی مانند یوزپلنگ در زیستگاه‌ها گواهی است بر این‌که زیستگاه شرایط مناسبی دارد یعنی وضع خاک و آب آن مناسب است. به همین دلیل طعمه‌های مناسبی نیز برای این گونه‌ها وجود دارد. در واقع اگر نیکوکاران برای حفظ شرایط مناسب این زیستگاه‌ها سرمایه‌گذاری کنند، محصولات سالم‌تری در این مناطق تولید و در نتیجه، انسان‌ها با مصرف چنین محصولاتی کمتر دچار بیماری خواهند شد.

محمد درویش

مدیرکل دفتر آموزش و مشارکت‌های مردمی محیط زیست