روستای ماخونیک، سرزمین لی‌لی پوت‌های ایران

به گزارش جام جم آنلاین ، فرهنگ و آداب و رسوم خاص این مردم هم باعث جلب گردشگران زیادی به سوی آن شده است؛ رسومی از جمله این‌که مردم ماخونیک تا ۵۰ سال پیش چای نمی‌نوشیدند، شکار نمی‌کردند، گوشت نمی‌خوردند (هنوز هم نمی‌خورند)، تلویزیون نمی‌دیدند و سیگار هم نمی‌کشیدند و در کل این قبیل کارها را گناه می‌دانستند.

ورود تلویزیون به این روستا به معنای ورود شیطان بود و اهالی تا چند سال پیش به تلویزیون می‌گفتند «شیطان». آنها هرگز اجازه نمی‌دادند کودکان پای این جعبه جادویی بنشینند و جادو شوند.

روستای ماخونیک در ٧٠ کیلومتری جنوب شرقی سربیشه و در ٣٠ کیلومتری مرز ایران و افغانستان واقع شده و آب و هوای آن در بهار و پاییز ملایم و دلپذیر و در زمستان‌ها گرم و خشک است.

جدای از کوتاهی قد و منازل اهالی روستا و آداب و رسوم خاص آنها، یکی دیگر از عوامل جذب گردشگران و پژوهشگران اجتماعی به ماخونیک، نوع معماری ساده و سنتی و موقعیت بکر آن است. از جاذبه‌های تاریخی این روستا می‌توان به سنگ نگاره‌های ماخونیک، برج و خانه‌های قدیمی آن اشاره کرد. برج قدیمی روستا با معماری سنتی و از مصالح بسیار ابتدایی ساخته شده و به برج گل انجیر مشهور است.

در روستای ماخونیک، نه‌تنها نحوه زندگی که محل سکونت نیز ساده و ابتدایی است و خانه‌های روستاییان دارای شکل هندسی خاصی نیست و تمام امکانات زندگی در یک اتاق جای گرفته است. آداب و رسوم ساکنان روستا نیز از نحوه قضاوت تا شیوه کشاورزی و از چگونگی تقسیم ارث تا بازی‌ها همگی از گذشته‌های دور جریان داشته و اغلب آنها دست نخورده مانده است.

در حال حاضر، گردشگران خارجی و داخلی زیادی از روستای ماخونیک دیدن می‌کنند و همچنین از روستاهای هدف گردشگری خراسان‌جنوبی به‌شمار می‌رود.

ضمیمه نوروزی جام جم