منصوریان: کی‌روش همیشه می‌گوید بمان و مبارزه کن

پرسپولیس را بردید، اما به نظر نمی‌آید ذره‌ای از مشکلات تیم شما کم شده باشد.

همین طور است. ما سال خیلی سختی را گذراندیم. من معتقدم یک مربی سالی 15 یا 20 چالش باید داشته باشد تا بعد از 20 سال تبدیل شود به فرد باتجربه‌ای مانند محمود یاوری یا منصور پورحیدری. من امسال همه این چالش‌ها را یکجا پیش‌رو داشتم و احساس می‌کنم پنج شش سال نسبت به سن واقعی‌ام پیرتر شده‌ام.

با وجود همه این چالش‌ها چرا کار را رها نکردید؟

ساده‌ترین کار این بود که تیم را رها ‌ می‌کردم و می‌رفتم. بهانه هم کم نبود. نه امکانات در اختیار ما گذاشتند و نه پول. دوستان زیادی هم بودند که مشاوره می‌دادند و می‌گفتند رها کن و اجازه نده با آبرویت بازی کنند، اما من همیشه این حرف کی‌روش آویزه گوشم بود که می‌گفت بمان و مبارزه کن. این ترسوها هستند که فرار می‌کنند. بگذار مردم در باره تو قضاوت کنند. من هم ایستادم و جنگیدم. یادم می‌آید قبل از بازی با فولاد که تیم در بدترین شرایط قرار داشت و بازیکنان حتی پول تو جیبی هم نداشتند، ما بازی را با گل نانگ بردیم. همان روز نانگ هنگام شادی پس از گل آمد سمت من و گفت god is looking you (ÎÏÇ ÏÇÑÏ Êæ ÑÇ äÇå ãíßäÏ).

ایستادن خودتان یک بحث است، مجاب کردن تیم برای ایستادن و مبارزه کردن یک بحث دیگر. در این بی‌پولی، بازیکنان تیم را چگونه متقاعد کردی؟

یک روز، کادر فنی و بازیکنان را جمع کردم و به آنها گفتم تا آخر فصل پول نیست. هر کس نمی‌تواند با این شرایط کار کند، بدون ناراحتی و تعارف برود. این حق آنها بود که در کنار فوتبال نگران زندگی شخصی‌شان باشند. به آنها گفتم ما می‌خواهیم وارد یک مسیر سخت بشویم. پس اگر می‌توانید تحمل کنید، بمانید. حتی با بازیکنان خارجی تیم هم صحبت و شرایط را برای آنها تشریح کردم.

در چه مقطعی با آنها حرف زدید؟

در نیم‌فصل؛ زمانی که در اوج بی‌پولی قرار داشتیم. آن روز شش بازیکن از جمع ما جدا شدند، اما کسانی که ماندند تا همین امروز مردانه جنگیدند. همان زمان، بازیکنی مثل وحید امیری سه پیشنهاد خوب را کنار زد تا در نفت بماند یا همین علی بیرانوند که امروز ستاره تیم ماست، در مقطعی از فصل بشدت توسط برخی‌ها وارد حاشیه‌های فوتبالی شده بود. به او می‌گفتند بی‌انضباطی کن تا خودشان بهت بگویند برو اما ما مبارزه کردیم و اجازه ندادیم این بازیکن خراب شود. در یک جمله از کادر فنی گرفته تا کادر پزشکی و حتی تدارکات تیم، همه را همدل کردیم تا یک نفر برای همه کار کند و همه برای یک نفر. همین جا با شجاعت می‌گویم فکر می‌کردم سیدجلال حسینی ما را ترک کند. هر کس به من می‌رسید، می‌گفت چطور می‌خواهی در بی‌پولی سیدجلال را نگه داری، اما یک روز خودش آمد و گفت تا آخر فصل در نفت می‌مانم، حتی اگر هیچ پولی در کار نباشد.

در این اوضاع بد، مرحوم اکبر دارستانی هم از میان شما رفت. این کار را دشوارتر نکرد؟

خبر مرگ معمولا کمر شکن است، اما وقتی دارستانی عزیز از دنیا رفت بچه‌ها هم‌قسم شدند به خاطر خانواده آن مرحوم، این مسیر سخت را تا انتها بروند.

قله‌ای که شما به فکر فتح آن هستید، در نهایت شاید فرو بریزد... از گوشه و کنار شنیده می‌شود، مسئولان شرکت نفت نمی‌خواهند برای فصل آینده تیمداری کنند. پس این همه تلاش برای چیست؟

در نشست خبری بعد از بازی با پرسپولیس هم یکی از خبرنگاران همین سوال را مطرح کرد و گفت، اگر سهمیه آسیا بگیرید، اما امتیاز نفت واگذار شود، چه می‌کنید؟ من در جواب گفتم ما به آنجا فکر نمی‌کنیم. الان هم به شما می‌گویم، می‌خواهم از خودم یک اثر خوب باقی بگذارم. ما به آبروی خودمان فکر می‌کنیم و هدفی که پیش‌رو داریم. بعدها حتما درباره این تیم نفت که یک سال تمام بدون پول جنگید، صحبت خواهند کرد. ما مثل دوومیدانی‌کاران رشته ماراتن هستیم که شاید به خط پایان نرسیم، اما تا آنجا که توان داریم، می‌دویم.

در این مدت چه تلاش‌هایی صورت گرفت تا نفت از این شرایط بغرنج خارج شود؟

ما نزدیک به شش ماه است که با احترام، از آقای زنگنه خواستیم به وضعیت تیم رسیدگی شود، اما هیچ پاسخی دریافت نکردیم. وزیر نفت یا نمی‌داند تاثیر فوتبال در دنیای امروز چه میزان است یا می‌داند و خودش را به بی‌اطلاعی زده است. فوتبال امروز، پیام‌آور صلح و شادی بین دولت‌هاست، ولی گویا مسئولان نفت از این تاثیر شگرف بی‌اطلاع‌اند. نفتی‌ها خودشان را به یک خواب عمیق زده‌اند. ما در حال حاضر تعلق خاطری به نفت نداریم.

در این فصل چقدر از بودجه تیم نفت در اختیار این تیم قرار گرفت؟

بودجه‌ای را که آنها خودشان مصوب کردند 21 میلیارد تومان است، اما حتی هزار تومانش را هم پرداخت نکردند. من به جرات می‌گویم در زیرمجموعه‌های وزارت نفت مجموعه‌های عجیب و غریبی وجود دارد که اجازه نمی‌دهند تیم فوتبال نفت رشد کند. الان هم با تمام احترام به وزیر نفت باید بگویم برای زمین زدن این تیم همه چیز را در نظر گرفته بودند جز خدا. آن بالایی بود که دست ما را گرفت و چنین سرنوشتی را برای ما رقم زد. در این دو هفته باقیمانده هم توکل می‌کنیم به خدا و تلاش می‌کنیم برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان.

فکر می‌کنید موفق شوید؟

اگر ذوب‌آهن قهرمان حذفی شود، چهارم شدن در لیگ هم ما را به هدفمان نمی‌رساند. در نتیجه همه چیز دست ما نیست، اما ما مصمم هستیم و تا هفته آخر لیگ دست از تلاش برنمی‌داریم.

رضا پورعالی