غفور : لوزانو اشک مردها را در آورد

امیر غفور از مسابقات والیبال نوجوانان جهان در یزولوی ایتالیا تاکنون به مدت هفت-هشت سال بدون وقفه در خدمت تیم‌های ملی ایران است . او در کنار پرش بلند و مهارت بالایی که در زدن ضربات شلاقی دارد، یک بازیکن اخلاق مدار و پایبند به اصول است. امیر در روزهای اول مسابقات انتخابی المپیک عالی ظاهر شد و بعد جایش را به شهرام محمودی داد و در بازگشت به وطن دو سه روزی که از تمرینات ملی فارغ شد به زادگاهش کاشان رفت . گفت و گوی جام جم ورزشی را با این ستاره جوان والیبال بخوانید.

-اول از وضع مصدومیت بگو؟

تورم پایم کم شده اما ظرف امروز و فردا از طریق ام آر آی مشخص خواهد شد که می‌توانم در خدمت تیم ملی باشم یا نه.

-خب المپیک را نباید از دست داد؟

بله، بازی‌های المپیک جایی است که همه ما در سطح بین المللی دیده خواهیم شد و من امیدوارم که در ریو با تیم ملی باشم.

-پیشنهادهای جدید چه داری؟

پیشنهاد همیشه هست، از چند تیم داخلی و خارجی مثلا لهستان یا ترکیه، اما از روسیه پیشنهادی نداشته ام، منتظر المپیک می‌مانم به حتم نگاه‌ها به سوی بازیکنان تیم ملی معطوف خواهد شد.

- شهر شما کاشان برای لیگ برتر تیم نمی‌دهد؟

باور کنید که دیگر از مسئولان شهر زده شده ام. 10 سال می‌آیم و می‌روم در همه صحنه‌های تیم ملی حضور دارم اما مسوولان این شهر انگار نه انگار که من هم یک ملی پوش المپیکی هستم. دل من پر است، شاید برای آقایان المپیک یک اتفاق عادی است البته حساب مردم شهرمان جداست آنها همیشه به من لطف دارند.

-در عوض آقایان سجادی و هاشمی به شما پاداش دادند.

والله 10 میلیون تومان را نه دیدیم و نه گرفتیم تا این لحظه من یکی که پولی ندیده ام شاید فقط قولش را داده اند.

-پول خیلی مهم نیست.

شما که غریبه نیستید، زندگی ما از راه والیبال می‌گذرد باید به فکر آینده هم باشیم.

-یکی از دغدغه‌های همه، مصدومیت‌های شما و شهرام محمودی است آیا جانشینانی برای پُست قطرپاسور وجود دارد؟

بازی در این پست مصدومیت زیادی دارد، همه می‌دانند به دلیل فشار زیادی که به یک پشت خط زن می‌آید هم آسیب هایش فراوان است و هم عمر بازی اش کوتاه می‌شود اما تاکنون پیش نیامده که هر دوی ما هم مصدوم شویم و تیم لنگ بماند.

-اگر یکی از شما دو تا نباشید تکلیف چیست؟

جوان هایی وجود دارند که می‌توانند به یاری تیم بیایند از هیچکس نام نمی‌برم اما نگران نباشید.

-می گویند قرار است بعد از المپیک همه بازیکنان خداحافظی کنند، درست است؟

من نوجوان بودم که به تیم آمدم و هنوز هم جوان هستم شاید عده ای حس کنند پیر شده ام اما من یکی قصد خداحافظی ندارم.

-دلایل صعود تاریخی تیم ملی به المپیک ریو چیست؟

وحدت، همدلی اینکه تمرینات ما مثل مسابقات بود، انگیزه‌های مان بالا بود خسته می‌شدیم اما از پا نمی‌افتادیم.هر تمرین ما انگار یک مسابقه رسمی بود، همه کمک کردند از کادرفنی گرفته تا بازیکنانی که در داخل یا بیرون زمین بودند.

-سهم لوزانو چقدر بود؟

نمی شود مقایسه کرد، او سیستم کاری خودش را دارد و به کمک سی چلو که سهم صددرصدی داشت بازیکنان را به شکل یک تیم در آورد. سی چلو که نیاز به تعریف ندارد از لحاظ فنی و کارهای تاکتیکی عالی است.

-بهترین صحنه مسابقات انتخابی المپیک چه بود؟

وقتی که لوزانو گفت، چهار سال پیش با ولاسکو، باید المپیکی می شدید. همه بچه ها گریه کردند تازه فهمیدم که چقدر فشار و استرس روی دوش بازیکنان بود، به قول معروف اشک مردها هم در آمده بود.

... و المپیک ریو و لیگ جهانی چه خواهد شد؟

بستگی به تصمیم فدراسیون دارد اما در المپیک هم حرفهای زیادی برای گفتن خواهیم داشت. باور کنید.