خطر بیخ گوش بافت تاریخی میبد؟

با شنیدن این خبر، در نهایت تاسف، برای میراث کویری کشور کهنسالمان گریستم. باید از صحت این خبر مطلع می‌شدم، پس سریعا تماسی با رئیس انجمن یاوران یادگارهای فرهنگی میبد گرفتم و جویای صحت و سقم این خبر شدم؛ صد افسوس، لرزش صدا پشت تلفن مهر تائیدی بود بر اخبار ناخوشایندی که شنیده بودم.آری تخریب‌ها، در نهایت بی‌خبری مسئولان میراث فرهنگی و نیز یاوران فرهنگی شهر میبد، با هدف بازسازی مسجد جامع خانقاه میبد ودر بطن و بافت مسجد صورت گرفته بود. اما به نیتی خیر، کاری شده بود ناروا...

با این حال اخبار بعدی خوشایندتر بود، با پیگیری‌های بسیار، دوستداران به میراث‌فرهنگی وعده دادند که موضوع را پیگیری خواهند کرد، تا صدای میبد به گوش همه دوستداران تاریخ و فرهنگ برسد. مجازات تخریب‌کنندگان و بازسازی عین به عین بافت تاریخی ویران شده خانقاه از دیگر خبرهای خوشی بود که به گوش می‌رسید و کورسوی امیدی را در میان این همه ناامیدی روشن می‌داشت.

پیگیری‌های مجدانه دوستداران میراث میبد گویا دارد به نتیجه می‌رسد، هر چند اثر هرگز به آن اصالت و هویت تاریخی خویش برنخواهد گشت ولی چهره تاریخی شهر حفظ خواهد شد و این داغی خواهد بود بر پیشانی تخریبگران مواریث تاریخی و فرهنگی والبته نگرانی از درخطر قرار گرفتن پرونده ثبت جهانی این اثر همچنان پابرجاست.

و سرانجام زمزمه می‌کنیم که:

صبر و ظفر هر دو دوستان قدیمند

بر اثرِ صبر نوبتِ ظفر آید

کاش بیاموزیم از دوستداران فرهنگ میبد و الگویی بسازیم از آنان برای حفظ بناهای تاریخی و فرهنگی شهر و دیار خود، نوای ایران سرای من است را از دل سردهیم، خشت به خشت، آجر به آجر و دلسوز باشیم از برای ایران و یادگارهای تاریخی آن. به امید شکل‌گیری تشکل‌هایی برای حفظ بناهای تاریخی تهران و جلوگیری از تخریب این همه خانه‌ تاریخی پایتخت.

زهرا گل‌محمدی

کارشناس باستانشناسی