فضای مجازی پر از دردسر است

این روزها در شبکه‌های اجتماعی حضور پررنگی دارید.

به طور قطع حضور در این فضا نیاز به فرهنگ دارد اما متاسفانه بخشی از افراد این مهم را رعایت نمی‌کنند. حضور در فضای مجازی به خودی خود بخصوص برای هنرمندان بسیار خوب است؛ زیرا از اخبار سایر همکاران مطلع می‌شوند. از سوی دیگر، تبادل اطلاعات در این شبکه‌ها براحتی انجام می‌شود؛ چراکه هم در دسترس است و هم امکان استفاده از این فضا در هر زمان و بویژه در اوقات فراغت وجود دارد.

اگر فرهنگ استفاده از این شبکه‌ها وجود نداشته باشد، برخی افراد تصور می‌کنند هنرمندان، ورزشکاران، پزشکان و دیگر گروه‌ها حق آنها را خورده‌اند. بعضی‌ها با خرید یک تلفن همراه هوشمند و عضویت در فضاهایی مانند اینستاگرام، می‌خواهند انتقام تمام نداشته‌ها و کمبودهای خودشان را در این فضا بگیرند. نکته در این است که گاهی این افراد حتی برای آنچه خواسته‌اند، تلاشی نکرده‌اند. شبکه‌های اجتماعی تبدیل به سطل زباله‌ای شده که عده‌ای می‌خواهند تمام عقده‌های خود را آنجا خالی کنند. برای این دسته از افراد اهمیتی ندارد که به پدر، مادر، خواهر و عزیزان دیگران ناسزا بگویند. روزی مطلبی درباره اجرای یک نمایش منتشر کردم با این مضمون که از فلان تاریخ اجرا خواهد شد. البته هنوز روی صحنه نرفته بود و در حال تمرین بودیم؛ با این حال فردی در قسمت نظرات نوشت که این تئاتر را دیدم، وقتم را گرفت، پولی که گرفتید حرامتان شود.

واقعا چرا وقتی نمایش روی صحنه نرفته، چنین نظری را نوشته بود؟ چه پاسخی می‌توان به این فرد داد؟

جـــالــــب اینجاست زمانی که صفحه این افراد بررسی می‌شود، متوجه می‌شویم هیچ مطلبی منتشر نشده و در واقع فرد هویت مشخصی نیز ندارد. گاهی می‌خواهم پاسخ دهم اما رفتار صحیح، سکوت است.

پس برخورد شما در قبال این افراد سکوت است؟

تقریبا بله. یک بار مطلبی منتشر کردم در مورد دایی‌های شهیدم و پدرم که هشت سال جنگیده است؛ برخی کاربران توهین کردند و حتی به مقام شهدا هم توجهی نداشتند. برای یکی از این افراد توضیح دادم که بازیگر بودن من هیچ منافاتی با خانواده شهید بودن ندارد. بازیگری یک هنر است. با وجود این خدا را شاکرم که در صفحه من کمترین نظرات بد و ناپسند نوشته می‌شود.

در مجموع شبکه‌های اجتماعی برای شما تداعی کننده چه حسی است؟

با تمام بدی‌ها و ضررهایش، زمانی از روز را که در آن می‌گذرانم، حس خوبی دارم. این روزها آنقدر انسان‌ها مشغله دارند که شاید نتوانند به خانه دوستان‌شان بروند یا حتی تماس تلفنی برقرار کنند. برای من همین که می‌بینم دوستانم شاد، مشغول کار و موفق هستند، حالم خوب می‌شود. در گذشته با طی مسافت طولانی به منزل یکی از اقوام می‌رفتی و آنها نبودند و برایشان نامه می‌نوشتی که آمدیم، نبودید اما امروز همه هستند و نیستند. با وجود نکات مثبت این شبکه‌ها، سعی می‌کنم چندان وابسته آنها نشوم.

به نظر شما شبکه‌های اجتماعی مشکلات خاصی برای زنان دارد؟

فضای مجازی، چه اینستاگرام و چه تلگرام پر از دردسر است. جنسیت، تاهل و شغل نیز تاثیر چندانی ندارد. همه می‌دانیم که این شبکه‌ها بی‌ضرر نیستند و این آسیب برای زنان می‌تواند بیشتر باشد. من خودم برادر و پدرم را بلاک کرده‌ام زیرا آنها نمی‌توانند توهین‌ها را تحمل کنند اما بازیگران برای این موضوعات و رفتارهای ناپسند ظرفیت پیدا کرده‌اند. هر مطلبی منتشر کنی، قضاوتت می‌کنند. نمی‌خواهند خودت باشی. دوست دارند ریاکار باشی. اگر انتشار مطلبی حسم را بیان کند، این کار را بدون در نظر گرفتن چنین قضاوت‌هایی انجام می‌دهم. ما پر از قضاوتیم و این مساله زندگی‌مان را نابود کرده است. یادمان رفته که قاضی فقط خداست. متاسفانه هر پستی بگذاری، ایرادی می‌گیرند. در این زمینه‌ها مشکلات زنان بشدت بیشتر است.

بجز اینستاگرام در کدام شبکه‌ها حضور دارید؟

فقط اینستاگرام دارم. تلگرامم کاملا شخصی است زیرا برایم بسیار دردسرساز شد. مدتی پیش یکی از دوستان قدیمی و نزدیک، تلگرامم را هک کرد. شکایت کردم و سرسختانه پیگیر شکایتم هستم تا به سزای اعمالش برسد. زیرا چنین فردی که از راه دوستی وارد زندگی شخصی شود و به دنبال ایجاد سوژه‌ باشد، بدتر از دشمن است. از روز اول فیسبوک نداشتم اما می‌دانم صفحات زیادی در این شبکه، به نام من ساخته‌اند.

تجربه تعامل دوسویه با مخاطبان را در اینستاگرام داشته‌اید؟

گاهی پاسخ نظرات مخاطبان را می‌دهم. اگر بخواهم همیشه این کار را انجام دهم، زمان زیادی از من می‌گیرد. اکثر افراد نظراتی پر انرژی می‌نویسند و انگیزه می‌دهند. باید از آدم‌هایی که شعور حضور در فضای مجازی را دارند، قدردانی شود.

برای انتشار مطلبی در فضای مجازی چه موضوعاتی را مد نظر قرار می‌دهید؟

اکثر مطالبم در مورد فضای کاری و موضوعات روز است و خط خاصی ندارد. بیشتر پست‌ها را متناسب با حالم منتشر می‌کنم.

اثری آماده پخش از تلویزیون دارید؟

نه؛ اما امیدوارم سریال‌سازی در تلویزیون راه بیفتد و فضایی ایجاد شود که همه بازیگران قدیمی و تازه کار بتوانند ایفای نقش کنند.

الهام برمکی