مارگارین و کره حیوانی هر دو سالمند

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایرنا، هدایت حسینیبا اشاره به اینکه مصرف کنندگان از تفاوت این دو آگاهی کامل دارند، اظهار داشت: برچسب اطلاع رسانی کره گیاهی یا مارگارین به صورت شفاف وجود دارد و مصرف کننده نیز بدون هیچ مشکلی می تواند کالای موردنظر خود را انتخاب کند.
به گفته حسینی، هرکدام از چربی های حیوانی یا گیاهی، مزایای خاص خود را دارد و بهتر است این دو با هم مقایسه نشوند، زیرا همه چیز به گزینش مشتری مربوط است.
رئیس انستیتو تغذیه درباره اعتراض برخی از کارشناسان، مبنی بر چرایی اطلاق نام کره به چربی گیاهی، گفت: این لفظی است که فرهنگستان زبان فارسی برای آن انتخاب کرده است و اگر اعتراضی در این مورد باشد، باید توسط مسئولان فرهنگستان پیگیری شود.
به گزارش ایرنا، هر ساله حدود 10 میلیون تن شیرخام در کشور ما تولید می شود که به دلیل پائین بودن سطح چربی کره مورد نیاز کشور تولید نمی شود.
طبق آمارها به طور میانگین سرانه مصرف کره خوراکی کشور بیش از 60 هزار تن است که 90 درصد آن از طریق واردات تامین می شود.
مصرف بیش از حد کره به رغم طعم لذیذ و استفاده آن در بسیاری از غذاها، برای سلامتی انسان مضر است به طوری که اسیدهای چرب اشباع موجود در کره، کلسترول بد خون را بالا می برد و کلسترول اضافی با رسوب در عروق بدن باعث تنگی شریان ها شده و خون رسانی به اعضای بدن را مختل می کند.
همین امر باعث شد که در دوره ای مارگارین طرفداران بسیاری برای خود در بازار محصولات غذایی بیابد و تولیدکننده های این محصول آن را به عنوان جایگزین کره حیوانی تبلیغ کنند.
مارگارین که خود یک نوع چربی است، برای نخستین بار در سال 1860 میلادی توسط یک شیمیدان فرانسوی به نام «مج» تهیه شد؛ مارگارین یک امولسیون (مخلوط دو یا چند مایع) آب در روغن است که در آن آب یعنی فاز پراکنده به صورت ذرات کوچک و ریزی در روغن به عنوان فاز پیوسته، پخش و توزیع شده است.
تفاوت بین کره و مارگارین در ترکیب اسیدهای چرب آنها است به طوری که کره حاوی کلسترول بوده که نمایانگر اجزای تشکیل دهنده با منشأ حیوانی است، در حالی که مارگارین به طور عمده حاوی چربی های گیاهی است.
از سوی دیگر در مارگارین، مقدار اسیدهای چرب ضروری یعنی اسیدهای چرب غیر اشباع با چند پیوند دوگانه به مراتب بیشتر است.