پیشرفت سریع‌تر علمی با تفکر انقلابی

با گسترش کمی و کیفی آموزش عالی در کشور و در اختیار داشتن مراکز متعدد آموزشی در تمامی رشته‌های علمی از علوم فنی، مهندسی و تجربی گرفته تا علوم انسانی،‌ اجتماعی و رفتاری و داشتن بیش از چهار میلیون نفر دانشجو در رده‌های مختلف (کارشناسی،‌ کارشناسی‌ارشد و دکتری) و برخورداری کشور از اساتید مجرب و برجسته، از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون کشور ما به لحاظ کیفی از یک پتانسیل بسیار عالی برای پیشرفت علمی و فناوری برخوردار شده است که بخش قابل توجهی از آن محقق شده و در صورت برنامه‌ریزی و مدیریت دقیق امکانات دانشگاهی و برقراری ارتباط صنعت و سازمان‌ها با دانشگاه، می‌توان فاصله باقی‌مانده با کشورهای پیشرفته را پشت سر گذاشته و از نتایج عالی آن بر رشد و پیشرفت علمی و فناوری برخوردار شد. یک تفاوت اساسی میان شرایط انقلابی و غیرانقلابی این است که در یک وضعیت انقلابی،‌ همه امکانات و توان نهادهای مربوط می‌تواند با مدیریت جهادی در راستای اهداف عالی نظام انقلابی بسیج شود و به‌‌این ترتیب توانی مضاعف پدید می‌آید که قادر است سریع‌تر مشکلات را از سر راه برداشته و راه را برای دستیابی به اهداف مشخص شده هموار کند.

این امر می‌تواند در دانشگاه انقلابی به گونه‌ای جدی‌تر صورت پذیرد و با توجه به این‌که در دانشگاه‌ها با قشر فرهیخته و عالم سروکار داریم، دستیابی به اهداف علمی مشخص، بهتر و کامل‌تر صورت می‌گیرد.

باید تاکید کنیم که پیشرفت در علم و فناوری توسط دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی نه تنها به مدیریت جهادی نیاز دارد، بلکه نیازمند تداوم تفکر انقلابی در نخبگان علمی و دانشگاهی نیز هست. فرزندان انقلاب،‌ در همه سطوح و همه نهادها از جمله دانشگاه‌ها،‌ به عنوان وظیفه و اقدام در راستای آرمان‌ها و اهداف انقلاب، بدون احساس خستگی و به دلیل احساس وظیفه، راه پیشرفت در علم و فناوری را هموار می‌کنند.

دکتر مصطفی ملکوتیان

استاد دانشگاه تهران