سبک هندی گونهای از سرایش شعر در ادبیات فارسی است که از قرن نهم هجری به بعد به وجود آمد. به علت استقبال دربار ادب پرور هند از شاعران پارسیگوی و همچنین به علت توجه نداشتن پادشاهان صفوی به اشعار متداول مدحی، گروهی از سرایندگان به هندوستان رفتند و در آنجا به کار شعر و شاعری پرداختند.