رضا شاه پهلوی در شهریور ماه سال 1320 و پس از اشغال ایران از سوی نیروهای متفقین با نگارش استعفا نامه و واگذاری سلطنت به ولیعهد 22 ساله اش، ایران را به مقصد هند ترک کرد اما پس از توقف 5 روزه در بندر بمبئی و در کشتی در نهایت به صلاحدید انگلیسی ها به بندر پورت لوئی پایتخت جزیره موریس در آفریقا رسید.

وقتی در شهریور 1320 رضا شاه از ایران تبعید شد، یک انگلیسی به نام «سرکلرمونت اسکراین» که سرکنسول کشورش در مشهد بود، مأمور شد که شاه و خانواده‌اش را تا مقصد نهائی تبعید که جزیره موریس در آفریقای جنوبی بود همراهی کند. اسکراین از این همراهی خاطرات خواندنی زیادی دارد.

پس از ورود متفقین به ایران و استعفای اجباری رضاشاه از سلطنت، وی در 25 شهریور 1320 بناچار ایران را ترک کرد و به امر انگلیس به جزیره موریس و سپس ژوهانسبورگ درآفریقای جنوبی تبعید شد و در همان‌جا درگذشت. تلخی شکست و آگاهی یافتن از فریب متفقین نسبت به ایران روحیه رضا شاه رادرهم شکست. پیش از تبعید، او نامه‌ ای مبنی بر کناره‌گیری خود نوشت و آن را به نخست وزیر خود محمدعلی فروغی نشان داد. او می‌خواست با این عمل از فروغی بپرسد که آیا نامه بیش از حد خشمگینانه است یا خیر. فروغی پاسخ داد که بیش از حد خشمگینانه است و اگر می‌خواهی پسرت به جای تو برتخت سلطنت بنشیند، باید از ناراحت کردن انگلیسی‌ها و روس‌ها پرهیز کنی. فروغی نامه ملایم‌تری تهیه کرد و پهلوی اول آن را امضا کرده و با رولز رویز خود به سمت بندرعباس رهسپار شد.