آثار مولانا جلالالدین بلخی به واسطه تغزل و آموزههای عرفانی و همین طور داستانهای زیبایی که در مثنوی آمده، همواره یکی از متون جذاب برای خوشنویسان بوده است. خوشنویسان مختلف در طول تاریخ، هر یک تلاش کردهاند جلوههایی از سرودههای مولانا را با خطوط زیبای ایرانی و اسلامی بیارایند.